در جریان مراسم عزاداری برای کشتهشدگان حادثه انفجار بندرعباس که شامگاه دوشنبه در این شهر برگزار شد، تعدادی از خانوادههای جانباختگان به عدم پاسخگویی مسئولان درباره این حادثه اعتراض کردند.
بر اساس ویدیوهایی که به ایراناینترنشنال رسیده، برخی از اعضای این خانوادهها شعار «مسئول بیکفایت استعفا استعفا» سر دادند.
شهبانو فرح پهلوی در پیامی در شبکه ایکس نوشت: «به هممیهنانی که عزیزان خود را در انفجار بندرعباس از دست دادند از صمیم قلب تسلیت میگویم.»
او افزود: «چون میلیونها ایرانی در داخل و خارج کشور، سوگوار جانباختگان در بندرعباس هستم و برای آسیبدیدگان این فاجعه، آرزوی بهبودی کامل دارم.»

سازمان مدیریت بحران کشور اعلام کرد که ۱۲۰ نفر از زخمیهای انفجار بندرعباس هنوز در بیمارستانها بستری هستند.
بر اساس این گزارش، تعداد نفرات ترخیص شده از بیمارستان هزار و ۷۲ نفر و تعداد نفرات بستری در بیمارستانها ۱۲۰ نفر است.
همچنین آخرین تعداد فوتیها در بندر رجایی ۷۰ نفر است.

این آمار در حالی است که یک منبع آگاه به روزنامه اعتماد چاپ تهران گفت که از ظهر یکشنبه، وزارت بهداشت و تمام سازمانهای وابستهاش، از انتشار هرگونه آمار درباره تعداد مجروحان و فوتیها و باقی خسارات جانی انفجار کانتینرهای اسکله بندرعباس، منع شدهاند.

بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، محسن لنگرنشین، زندانی سیاسی محکوم به اعدام برای اجرای حکم به انفرادی زندان قزلحصار منتقل شده است.
اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال در دوشنبه هشتم اردیبهشت حاکی است که مسئولان زندان قزلحصار از بیان علت انتقال لنگرنشین به انفرادی خودداری کردند و خطر اجرای حکم اعدام او در روزهای پیشرو وجود دارد.
این زندانی سیاسی، پیش از این و در ۲۷ بهمن ۱۴۰۳ از بند چهار زندان اوین به زندان قزلحصار کرج منتقل شده بود.
محسن لنگرنشین ۱۲ تیر ۱۴۰۲ به دست نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به یکی از خانههای امن وزارت اطلاعات منتقل شد.
لنگرنشین در شب نخست بازداشت از سوی ماموران امنیتی تهدید به شکنجه شد و به او گفته شد که حکم تعزیر یا شلاق زدنش را از قاضی گرفتهاند و در صورتی هر آنچه میخواهند را ننویسد و اعتراف نکند، تحت شکنجههای شدید قرار خواهد گرفت.
این زندانی سیاسی، یک روز بعد در ۱۳ تیر ۱۴۰۲ ابتدا از خانه امن به دادسرا منتقل و پس از تفهیم اتهام برای ادامه بازجوییها به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
او به مدت ۴۳ روز در یکی از سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین و تحت شکنجه و بازجوییهای مداوم و سنگین همراه با تهدید بازداشت اعضای خانواده خود قرار گرفت.
لنگرنشین در فایلی صوتی از زندان درباره شکنجه، فشار و تهدیدی که به او برای گرفتن اعتراف اجباری تحمیل شده، توضیح داد و گفت: «در جریان بازجوییها فشارهای زیادی به من وارد کردند. گفتند تکتک اعضای خانوادهات را بازداشت میکنیم و آنقدر نگهشان میداریم که آنها را نشناسی.»
این زندانی سیاسی با اشاره به اینکه تحت همین فشارها و شکنجههای مختلف به ناچار وادار به اعترافات اجباری و دروغین علیه خود شد، گفت: «از من خواستند ببنویسم و بگویم یک موتورسیکلت خریدم و پشت آن دوربین گذاشتم و بردم در مکانی گذاشتم فیلمبرداری کنم.»
او همچنین توضیح داده که در جریان بازجوییها به جابهجایی یک بسته مواد انفجاری متهم شده بود.
در بیش از چهار دهه گذشته، گزارشهای بسیاری درباره شکنجه سیستماتیک متهمان و زندانیان سیاسی در بازداشتگاهها و زندانهای جمهوری اسلامی منتشر شده است.
این شکنجهها در برخی موارد به جان باختن افراد بازداشت شده یا وارد شدن صدمات جبرانناپذیر به آنها منجر شده اما جمهوری اسلامی، مسوولیتی در قبال مرگ یا صدمات وارد شده به این افراد در اثر شکنجه نپذیرفته است.
لنگرنشین در نهایت با پروندهسازی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی با اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» مواجه شد و از سوی دادگاه انقلاب تهران به اعدام و پرداخت جزای نقدی محکوم شد.
افزایش شمار اجرای احکام اعدام و همچنین صدور و تایید احکام اعدام برای زندانیان سیاسی در ایران، در ماههای اخیر با موجی از اعتراضات در داخل و خارج از کشور روبهرو شده است.
اسماعیل خطیب وزیر اطلاعات دولت پزشکیان درباره انفجار در بندر رجایی گفت: «ما هر اتفاقی که میافتد و یا هر حادثهای که پیش میآید معمولا دنبال عوامل بیرونی آن هستیم.»
او افزود: «ولی بسیاری از اینها عواملی در درون خودش دارد که بیشتر هم به ترک فعلها مربوط میشود.»

ویدیوی رسیده به ایران اینترنشنال از داخل یکی از کانتینرها نشان میدهد که پس از انفجار در بندر رجایی بندرعباس، تکههای آهنی کانتینرها در هوا معلق بوده است.
این تصاویر شدت انفجار و خسارتهای وارد شده را بهروشنی نشان میدهد.






