شما هم فکر میکنید دوستیها دیگر رنگ و بوی گذشته را ندارند؟ آیا دوستان صمیمی کمیاب شدهاند؟ یا شاید ما برای روابط دوستانهمان وقت و انرژی کمتری میگذاریم و تازه زمانی متوجه ارزش واقعی دوستانمان میشویم که آنها را از دست میدهیم.
آیا پایان دادن به یک رابطه دوستانه آسان است؟ در صورت پایان دادن به یک رابطه، چگونه میتوانیم با این موضوع کنار بیاییم؟
آیا شما فکر میکنید داشتن دوستانی که شما را قضاوت نکنند و در مواقع حساس زندگیتان آنها را از اعضای خانواده نزدیکتر بدانید کمیاب شده است؟
نشریه اِل (ELLE) در گزارشی نوشت که بسیاری معتقدند در سالهای اخیر، روابط دوستی شکنندهتر از قبل شدهاند.
بی سر و صدا ترک شدن
مگان، نویسنده ۳۲ ساله ساکن تورنتو، زمانی که در سال ۲۰۱۵ برای تدریس زبان انگلیسی در کره جنوبی به سر میبُرد با همکارش سارا آشنا شد. آنها در ابتدا برای شروع دوستی مردد بودند اما در نهایت دوستیشان زمانی آغاز شد که برای صرف ناهار به یک بار رفته بودند.
مگان گفت: «من گوجهفرنگیهایم را به سارا دادم و این شروع دوستی ما بود.»
سرانجام مگان کُره را ترک کرد و به تورنتو بازگشت. هر چند آنها همچنان در تماس بودند اما دوستیشان دیگر مانند گذشته نبود.
سارا سال ۲۰۱۸ مگان را به یک عروسی خانوادگی دعوت کرد اما به سرعت دعوتش را پس گرفت. سارا در توضیح این رفتارش به مگان گفت که آنها با هم سازگار نیستند و ارزشهایشان با هم هماهنگی ندارد.
مگان در واکنش به این رویداد گفت: «من بی سر و صدا ترک شدن را از سوی سارا تجربه کردم.»
اِل نوشت هیچ آمار رسمیای وجود ندارد که نشاندهنده افزایش عددیِ پایان دادن به رابطههای دوستی باشد اما با یک جستوجوی سریع در تیکتاک متوجه میشوید افراد زیادی بی سر و صدا ترک شدن را در دوستیهای خود تجربه میکنند.
انتشار آلبوم «۱۹۸۹» تیلور سوئیفت در ماه اکتبر، جرقهای شد برای شکل گرفتن جریانی با عنوان «اکنون که در مورد دوستی صحبت نمیکنیم» و صدها هزار کاربر تجربههای خود را از پایان دادن به رابطه با بهترین دوستان صمیمی و البته سمی خود به اشتراک گذاشتند.
به گزارش اِل، شاید دلیل تمایل افراد برای به اشتراک گذاشتن چنین احساسی، مربوط به دوره زمانیای باشد که در آن قرار داریم.
چرا برای تداوم دوستیهایمان تلاش نمیکنیم؟
دکتر سیکی هوانگ، مشاور و روانشناس بالینی و سلامت به اِل گفت: «حداقل سه سال آسیبزا را پشت سر گذاشتیم. در این مدت موضوعات استرسزا و تفرقهانگیز زیادی وجود داشت؛ همهگیری کرونا و نحوه واکنش ما به آن، انتخابات سیاسی، جنگها و افزایش هزینههای زندگی.»
هوانگ در ادامه گفت: «بسیاری از مردم واقعا احساس تنش میکنند. بنابراین برخی افراد در چنین شرایطی در واکنش به مسایل استرسزا از هر گونه بحث و روبهرو شدن با آن خودداری میکنند.»
موضوع فقط این نیست که برای انتخاب تماشای یک برنامه تلویزیونی با دوست صمیمی خود بحث کنیم، موضوع دانستن و شناخت کسی است که او را دوست خود میدانیم. ما نیاز داریم بدانیم آیا دوستانمان معتقد به همان ارزشهای اساسی ما هستند یا خیر؟
به گفته هوانگ، مطرح کردن چنین موضوعاتی ممکن است تنشهای زیادی ایجاد کند.
اِل برای مثال از تنش طولانیمدت بین راگینی ۲۷ ساله و دوست دانشگاهیاش، ریچل نوشت که در ماه می سال ۲۰۲۲ به اوج خود رسید.
در این مورد، هر دو دوست پس از تجربه جدایی از روابط عاشقانهشان در مدت کوتاهی پس از شروع همهگیری کرونا، واکنش کاملا متفاوتی به شرایط تقریبا یکسانشان داشتند.
ریچل به سرعت وارد یک رابطه عاشقانه جدید شد و راگینی روابط کوتاهمدت را تجربه کرد.
راگینی گفت: «ریچل به طور کلی از نحوه برخورد من با مردان خوشش نمیآمد و من احساس میکردم که ریچل با شروع یک رابطه جدید به اندازه کافی برای استقلال شخصی خود ارزش قایل نیست.»
راگینی گفت: «میدانم که نیت هر دوی ما خوب بود اما مشکل اینجا بود که فکر میکردیم بهتر از طرف مقابل، صلاح او را میدانیم.»
آنها در نهایت به دوستیشان پایان دادند.
راگینی گفت: «هر چند این کار سخت بود اما باید انجامش میدادیم. احتمالا ریچل تنها کسی خواهد بود که من کنارش ۱۰۰ درصد خودِ واقعیام بودم. از اینکه کنار او احساس راحتی و امنیت میکردم لذت میبردم. این جدایی برایم بسیار شبیه به شکست عشقی بود.»
برای بسیاری از افراد، شکست در دوستیها میتواند ویرانگرتر از شکست در روابط عاشقانه باشد.
دکتر هوانگ تاکید کرد کسی که رابطه دوستیاش از هم پاشیده، مانند شخصی که رابطه عاشقانهاش پایان یافته یا شغل خود را از دست داده است، دوران سختی را تجربه خواهد کرد.
او گفت: «مردم واقعا نمیدانند رابطه دوستی شما چقدر قوی بوده. بنابراین وقتی از یک دوست جدا میشوید، ممکن است بگویند حتما دوستان بیشتری پیدا خواهی کرد؛ در حالی که ما آموزش دیدهایم در مواجهه با طلاق یا اتمام یک رابطه عاشقانه افراد، حساستر باشیم.»
جامعه تاکید بیشتری روی روابط عاشقانه دارد و همین امر باعث میشود کسانی که دوستان خود را از دست دادهاند احساس عدم حمایت کنند.
راگینی در روزها و هفتههای پس از آخرین گفتوگویش با ریچل، فقدان قابل توجهی را تجربه کرده است.
او گفت: «من شوکه بودم. یادم میآید مرتب اینستاگرامش را چک میکردم تا ببینم آیا من را "آنفالو" کرده؟ منتظر بودم ببینم چه تصمیمی میگیرد.»
چگونه دوستیهای موفقتری داشته باشیم؟
دکتر هوانگ گفت: «ما از دوستیهایمان انتظار آرمانگرایانه داریم. برای همین انتظار نداریم که گاهی اوقات همهچیز عالی پیش نرود.»
او پیشنهاد کرد با دوستان خود گفتوگو و از ضمیر «من» استفاده کنید: «برای مثال میتوانید بگویید به دوستیمان فکر کردهام یا احساس میکنم از هم فاصله گرفتهایم. سپس هر آنچه را که حد و مرزتان است با هم در میان بگذارید و به آن پایبند باشید. در نهایت، داشتن مقداری همدلی با طرف مقابل برای تداوم رابطه دوستی بسیار مهم است.»
با وجود علنی شدن مبارزه خانواده فلودروس و تلاش اتحادیه اروپا برای آزاد کردن او، هنوز هیچ اطلاع دقیقی از اتهامات وارده به این دیپلمات اروپایی از سوی جمهوری اسلامی در دست نیست.
پدر یوهان به گاردین گفته است که تا روز جمعه ۱۷ آذر، پسرش به مدت ۶۰۰ روز در زندان اوین تهران بدون داشتن حق ملاقات معمولی کنسولی یا تماس تلفنی، زندانی بوده است.
به گفته او، پسرش در این مدت دستکم پنج بار دست به اعتصاب غذا زده است.
متس فلودروس در مصاحبه با گاردین میگوید پسرش در سلولی بدون تخت زندگی میکند و مجبور است زیر نور لامپی بخوابد که ۲۴ ساعته روشن است.
یوهان از دسترسی معمول به تماس تلفنی، کتاب و مکملهای غذایی محروم است.
پدر او با درخواست برای آزادی یوهان، در حالی که با گاردین از امید همسرش به بازگشت پسرشان به خانه برای کریسمس صحبت میکند، به گریه میافتد.
او میگوید: «این اتفاق برای همسرم ویرانگر است. لحظاتی وجود دارد که برای هر دوی ما بسیار سخت است. ما هر دو خیلی گریه میکنیم؛ او خیلی بیشتر از من ... شاید بیشتر از زمانی که دو یا سه ساله بودم، گریه کردهام.»
فلودروس ادامه میدهد: «ما عمیقا نگرانیم. این را بارها گفتهام که او را خودسرانه بازداشت کردهاند. یوهان هیچ اشتباهی نکرده و باید آزاد شود. باید به او اجازه خروج از ایران بدهند.»
یوهان، فارغالتحصیل دانشگاه آکسفورد است. او قبل از بازداشت در ۱۷ آوریل ۲۰۲۲ (فروردین سال گذشته) در میز افغانستان در بخش خدمات خارجی اتحادیه اروپا کار میکرد.
به نظر میرسد دستگیری شهروندان اروپایی به دست جمهوری اسلامی، بخشی از یک استراتژی عامدانه برای اجبار و فشار بر غرب به منظور آزاد کردن زندانیان ایرانی یا گرفتن امتیازات مالی باشد.
شکستن سکوت پس از حدود ۱۷ ماه
هویت یوهان فلودروس تا سه ماه پیش نامشخص بود؛ تا اینکه اواسط شهریور امسال خانواده یوهان گفتند «دیپلماسی خاموش» برای آزادی پسرشان کارساز نیست.
پدر یوهان میگوید: «در ابتدا تصمیم گرفتیم سکوت کنیم تا به طرف مقابل فرصت بدهیم بگوید دستگیری او اشتباه بوده و یوهان را آزاد کنند. اما بعد از مدتی همه فهمیدند این اتفاق نخواهد افتاد.»
او میگوید: «به طور کلی، به نظر میرسد از زمانی که خبر دستگیری یوهان در رسانهها مطرح شده اوضاع کمی بهتر است. روحیه یوهان نیز پس از آن که نام و چهره خود را در زندان از تلویزیون ایران دیده، بهتر شده است.»
خانواده یوهان منتظر جلسه دادگاه هستند که قرار است بهزودی برگزار شود و در آن، از اتهاماتی که جمهوری اسلامی علیه این دیپلمات سوئدی مطرح میکند، مطلع شوند.
پدر یوهان در این مورد به گاردین میگوید: «ما معتقدیم محاکمه در ماه دسامبر برگزار میشود اما از تاریخ دقیقش اطلاع نداریم.»
او در گفتوگو با گاردین اضافه میکند که برایش اهمیتی ندارد در این دادگاه چه حکمی صادر میشود: «این دادگاه فقط یک تئاتر است و هر حکمی که در مورد یوهان صادر کنند بیمعنا خواهد بود.»
از حدود دو سال پیش تا زمان رسانهای شدن بازداشت یوهان، خانواده او اطلاعات کمی از طرف ایرانی درباره جزییات این دستگیری دریافت کردند.
در ماه می ۲۰۲۲، جمهوری اسلامی تایید کرد یک تبعه سوئدی را بازداشت کرده است. در خبری دیگر، در ماه ژوئن سال گذشته، تهران از بازداشت یک شهروند سوئدی به ظن جاسوسی خبر داد.
در سپتامبر ۲۰۲۳ بود که به طور رسمی تایید شد جمهوری اسلامی یوهان فلودروس را دستگیر کرده است.
در حال حاضر خانواده یوهان بیشتر نگران شرایط «غیرقابل قبول» نگهداری پسرشان هستند.
متس فلودروس میگوید که هفته گذشته وقتی با یوهان تماس گرفته، متوجه شده است به مدت ۴۸ ساعت در اعتصاب غذا بوده زیرا زندانبانان اجازه ندادهاند هفتهای یکبار تماس تلفنی خود را داشته باشد.
این خانواده بین آوریل ۲۰۲۲ تا فوریه ۲۰۲۳ هیچ تماسی با پسر خود نداشته است؛ هرچند پس از مداخله دیپلماتیک، جمهوری اسلامی موافقت کرد یوهان امکان تماس مرتب تلفنی داشته باشد.
با وجود این او همچنان به ندرت موفق به گفتوگو با خانواده خود میشود.
پدر یوهان در ادامه به گاردین میگوید: «تقریبا ۱۵ روز است تماسهایی وجود دارد. اجازه دستکم پنج مورد از تماسها پس از اعتصاب غذای یوهان به او داده شده است.»
خانواده او همچنین به عدم دسترسی یوهان به کتابهایی اعتراض دارند که کنسولگری سوئد برای رهایی از یکنواختی حبس برایش ارسال میکند.
علاوه بر این، یوهان به غذای کافی و مکملهایی که بابتش ماهانه حدود ۳۵ یورو میپردازند، دسترسی ندارد.
حداقل درخواست خانواده یوهان انتقال او از بند ۲۰۹ به عنوان بند ویژه زندانیان سیاسی، به بند عمومی است تا این دیپلمات سوئدی بتواند ورزش کند و آزادانه در محوطه زندان حرکت داشته باشد.
به گفته خانواده، در حال حاضر هواخوری یوهان به دو یا سه جلسه نیمساعته در هفته محدود شده است.
روایتی از بازداشت و ۳۰۰ روز انفرادی
یوهان که از کودکی به فرهنگ ایرانی علاقه داشته، قبل از رفتن به دانشگاه آکسفورد در تهران به مدت یک ترم به یادگیری زبان فارسی پرداخته است.
او در مجموع هفت یا هشت بار برای مطالعه، کار و گشتوگذار به ایران سفر کرده. چندین مورد از این بازدیدها نیز بهعنوان بخشی از کار او برای مشارکت بشردوستانه اتحادیه اروپا با ایرانیان به منظور ارائه بهداشت و آموزش به بیش از سه میلیون پناهنده افغان در این کشور بوده است.
قرار بود سفر او به ایران در آوریل سال ۲۰۲۲ یک سفر توریستی باشد. یوهان میخواسته به دیدار یکی از دوستانش برود که در سفارت سوئد کار میکرده اما در بدو ورود و در فرودگاه، بازداشت میشود.
متس فلودروس میگوید در «سیاهچاله اطلاعاتی» که پس از دستگیری یوهان به وجود آمده، بدترین فکرها به ذهن او و همسرش خطور کرده است. آنها فکر کردهاند شاید راننده تاکسی فرودگاه او را ربوده و کشته است چون در آن زمان تظاهراتی در مقابل سفارت سوئد در تهران علیه سوزانده شدن قرآن برگزار میشده است.
اگرچه در نهایت به آنها گفته شده پسرشان زنده است اما مادر و پدر یوهان تقریبا به مدت ۱۰ ماه از سرنوشت فرزندشان بیاطلاع بودهاند.
فلودروس پدر میگوید: «فوریه گذشته، هنگامی که کنار خواهر و شوهر خواهرم در حال خوردن قهوه بودیم تلفنم زنگ خورد. روی صفحه شماره یوهان نمایان بود. لحظه تکاندهندهای بود. ما گریه میکردیم و میگفتیم که دوستش داریم.»
یوهان در این تماس تلفنی به خانوادهاش گفته است نمیتواند در مورد سه هفته اول پس از دستگیریاش صحبت کند.
او گفته است بیش از ۳۰۰ روز از مدت بازداشتش را با نقض دستورالعملهای بینالمللی در سلول انفرادی سپری کرده است.
فلودروس میگوید دولت سوئد و کمیسیون اروپا «از هر ابزاری که در دست دارند» برای تضمین آزادی یوهان استفاده میکنند اما تا زمانی که او آزاد نشود، تلاش آنها ناکافی است.
