همچنین نتایج نظرسنجی ایسپا در ۱۷ بهمن سال ۱۴۰۰ نشان میدهد، ۲۸ درصد از مردم، داشتن فرزند را باعث خوشبختی زوجها نمیدانند و ۱۲ درصد جمعیت هم، اعتقادی به داشتن فرزند ندارند.
بر اساس این نظرسنجی تمایل مردم به داشتن دو فرزند هم به کمتر از ۳۰ درصد رسیده است.
این در حالی است که براساس پیمایشی، که دو دهه پیش انجام شده بود، بخش قابل توجهی از جمعیت ایران، به فرزندآوری اعتقاد داشتند.
در سالیان گذشته نیز مراکز دولتی گزارشهایی را درباره کاهش تمایل به ازدواج و فرزندآوری به دلیل تغییر سبک زندگی و همچنین مشکلات اقتصادی منتشر کردهاند.
در همین حال شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان وخانواده دولت روحانی، سال ۹۵ گفته بود که بیش از ۱۴ درصد خانواده های ایرانی بدون فرزند هستند و حدود ۱۹ درصد نیز فقط یک فرزند دارند.
به گفته مولاوردی، میزان فرزندآوری در میان زنان بالای ۳۰ سال روندی افزایشی دارد اما همچنان بیشترین فرزند آوری با بیش از ۲۱ درصد مربوط به مادران گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال است.
پس از تاکیدات رهبر جمهوری اسلامی، نمایندگان مجلس ایران سال گذشته طرح «جوانی جمعیت و حمایت از خانواده» را تصویب کردند که افزایش فرزند آوری را تبلیغ و پیشگیری از بارداری را محدود میکند.
از جمله موارد این طرح «حذف غربالگری اجباری» است که وزارت بهداشت مخالف آن بود و مقامات این وزارتخانه درباره افزایش کودکان معلول هشدار دادهاند.
در سال های گذشته همچنین وسایل رایگان پیشگیری از بارداری از خانههای بهداشت جمع آوری شده و تمام آموزشهای پیشگیری از بارداری ممنوع و حتی نصب پوسترها در این زمینه منع شده است.
در همین حال محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه، نوشته بود که «بعد از حجاب اجباری نوبت زایمان اجباری رسید.»
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، نیز در گزارش جدید خود از تلاش حکومت برای افزایش جمعیت و محدودیتها برای سقط جنین و وسایل جلوگیری از بارداری که سلامت افراد را به خطر می اندازد، ابراز نگرانی کرده است.
