با اعلام فدراسیون بسکتبال، مهران شاهین طبع سرمربی و مهدی جعفری بازیکن شماره ۵۵ استقلال به دلیل بیاحترامی به کادر داوری و هجوم و ورود غیرمجاز به رختکن داوران تا اطلاع ثانوی از حضور در هر گونه رویداد محروم شدند.
همچنین سازمان لیگ بسکتبال در نامهای مجزا به باشگاه استقلال اعلام کرده است که طبق گزارش واصله و به دلیل اهانت علیرضا پوربافرانی سرپرست تیم بسکتبال استقلال به ارکان فدراسیون و سازمان لیگ، او نیز تا اطلاع ثانوی از حضور در هر گونه رویداد محروم است.
دیدار دو تیم استقلال تهران و نفت آبادان دوشنبه (٨ دی) از هفته چهاردهم رقابتهای بسکتبال لیگ برتر باشگاههای ایران، برگزار و با برتری آبادانیها تمام شد.
محمد خاکپور، بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال در واکنش به اعتراضات سراسری در ایران با انتشار پستی در اینستاگرام نوشت: «این مردم به خیابان نیامدهاند برای آشوب؛ آمدهاند چون دیگر چیزی برای از دست دادن جز کرامتشان نمانده است.»
او همچنین نوشت: «این مردم، مردمی معمولی نیستند. ریشه دارند؛ در خاک، در تاریخ، در رنجی که قرنها با وقار به دوش کشیدهاند. اما هیچ ریشهای قرار نیست تا ابد زیر فشار له شود. اعتراض امروز از سر هیجان نیست؛ از دل گرسنه، از جیب خالی، از سفرهای میآید که هر روز کوچکتر شد و صدایی که هر بار نادیده گرفته شد. این فریاد، فریاد نان است، فریاد کرامت است. کاسه صبر وقتی لبریز میشود که راهی برای شنیدهشدن نمانده باشد.»
خاکپور نوشت: «مردم ایران شریفاند؛ نجیبتر از آنکه سزاوار این همه فشار باشند. کار کردند، صبر کردند، ساختند، امید بستند… اما امید هم اگر مدام تحقیر شود، روزی میایستد و میپرسد: «تا کی؟» بیپرده باید گفت: این وضعیت عادلانه نیست. هیچ ملتی نباید برای زندهماندن بجنگد. هیچ مردمی نباید فقر را تا استخوان لمس کنند تا تازه متهم به اعتراض شوند.»
در ادامه متن خاکپور آمده: «این صدا، صدای درد است؛ نه دشمنی. صدای مردمیست که فقط زندگی شرافتمندانه میخواهند. و تاریخ همیشه نشان داده: وقتی مردم به پا میخیزند، یعنی خیلی پیشتر از آن، همه راهها بسته شده بوده است.»
پس از افزایش قیمت دلار در ایران، در روزهای گذشته تجمعات اعتراضی در شهرهای ایران برگزار و شعارهایی علیه حکومت و مقامات جمهوری اسلامی داده شد.
تغییر ناگهانی و معنادار لحن و رفتار رسانهای برخی ستارههای کشتی ایران در جریان اعتراضات دیماه ۱۴۰۴، بار دیگر نگاهها را به نقش فدراسیون کشتی در مدیریت و مهندسی افکار عمومی جلب کرد.
امیرحسین زارع قهرمان جهان و نایب قهرمان المپیک ابتدا با انتشار تصویری از ایستادگی یک معترض مقابل نیروهای یگان ویژه، معترضان را شایسته عنوان «پهلوان» دانست.
این پست اما خیلی زود جای خود را به محتوایی کاملاً متفاوت داد؛ تصویری از پرچم برافراشته جمهوری اسلامی و متنی که اعتراضات را صرفا درباره مسائل معیشتی دانست و با استفاده از کلیدواژههایی مانند «سوءاستفاده دشمنان از آب گلآلود»، عملاً در چارچوب روایت رسمی حاکمیت قرار گرفت.
تقریباً همزمان، حسن یزدانی هم با ادبیاتی مشابه، از خستگی مردم گفت اما در نهایت بر حفظ امنیت «خانه» تأکید کرد؛ موضعی که بیش از آنکه شخصی به نظر برسد، یادآور یک الگوی از پیش تعیینشده برای اظهارنظرهای مجاز بود.
نمونههای مشابه دیگری هم در چند ساعت گذشته دیده شد؛ کشتیگیرانی مانند دانیال سهرابی، پویا دادمرز، مبین عظیمی و امیر عبدی پس از واکنش به اعتراضات روزهای گذشته ناچار به حذف مطالب خود شدند. روندی که نشان میدهد فدراسیون، اجازه خروج ملیپوشان از دایره روایتهای رسمی حاکمیت را نمیدهد.
با کنار هم قرار گرفتن این مواضع، این فرض تقویت میشود که در فدراسیون کشتی، نانوشته اما روشن، خطوط قرمزی برای بیان نظر ورزشکاران وجود دارد
این الگو بیارتباط با نقش علیرضا دبیر نیست. در سالهای اخیر، فدراسیون کشتی تحت مدیریت او به نهادی فراتر از یک نهاد ورزشی تبدیل شده و در بزنگاههای اجتماعی، کارکردی کاملاً سیاسی پیدا کرده است.
دبیر پیشتر و در جریان جنبش زن زندگی آزادی نشان داده بود که ترجیح میدهد با رویکردی سختگیرانه، از تبدیل شدن کشتیگیران به صداهای معترض جلوگیری کند.
او بارها تأکید کرده که وظیفه ورزشکار «فقط تمرین و مسابقه» است و هرگونه ورود به مسائل اجتماعی یا سیاسی را خط قرمز میداند.
او آبان و اسفندماه ۱۴۰۱با تقلیل دانش سیاسی و اجتماعی ورزشکاران به بچهها کشتیگیران تیم ملی را شایسته اظهار نظر سیاسی و مدیریتی ندانست.
تناقض ماجرا آنجایی پدیدار میشود که بارها علیرضا دبیر، با استفاده از تلاش و مدالهای همین ورزشکاران دستاوردهای تیم ملی کشتی را به ارزشهای جمهوری اسلامی گره زده است.
رویکرد دبیر، به ملیپوشان محدود نمانده است و در مواجهه با صدای منتقدان بیرون از فدراسیون هم رویکردی تهاجمی داشته؛ او منتقدان را با ادبیاتی تند «مریض» خوانده و بدون نام بردن مستقیم، رسول خادم را با عباراتی تحقیرآمیز به «ریاکاری» متهم کرده است.
این نوع حملهها بیش از هر چیز، تلاشی است برای حذف صداهای مستقلی که میتوانند روایت رسمی را به چالش بکشند.
او حتی با قیاس خود با چهرهای مانند امیرکبیر و تاکید بر اینکه «در جمهوری اسلامی میشود راحت کار کرد»، تلاش کرده تصویری بسازد که در آن تنها یک نوع مدیریت و یک صدا مشروعیت دارد؛ صدایی که هر کنش انتقادی بیرون از آن، بهسرعت با برچسب «عاملیت دشمن» بیاعتبار میشود.
در نهایت، تغییر ماهیت فدراسیون کشتی از یک نهاد ورزشی به نهادی حکومتی با ساختاری کنترلی حاصل عملکرد علیرضا دبیر است؛ ساختاری که مأموریتش بهرهبرداری از سرمایه اجتماعی قهرمانان کشتی برای تثبیت مواضع جمهوری اسلامی است.
تغییر لحن ورزشکارانی چون زارع و یزدانی و شباهت واژگان آنها با ادبیات رئیس فدراسیون، بیش از پیش، فرضیه کنترل ریاست فدراسیون کشتی بر گفتار ملیپوشان را تقویت میکند.
در چنین فضایی، حضور در تیم ملی و ادامه مسیر قهرمانی، ظاهراً نه فقط به توان فنی، بلکه به سکوت برابر رنج مردم یا همراهی با ادبیات رییس فدراسیون کشتی گره خورده است؛ علیرضا دبیر، رییس فدراسیون کشتی، مدیر تراز جمهوری اسلامی که با حذف صداهای منتقد، اعتراض را در محیط کشتی، کنترل و سرکوب میکند.
امیررضا معصومی، کشتیگیر ایرانی که پیش از این در ردههای سنی با تیم ملی ایران به عنوان قهرمانی جهان رسیده بود، با انتشار پستی رسما از حضور خود در مسابقات ورزشی بهعنوان عضو تیم ملی کشتی آزاد آذربایجان، خبر داد و اعلام کرد این تغییر تابعیت ورزشی، برای مسائل مالی نبوده است.
معصومی در این پست با تشکر از مربیان سازنده خود، نوشت: «من تا سن ۲۱ سالگی عضو تیم ملی ایران بودهام و پرچم کشوری را که در آن متولد شدم و رشد کردم، با افتخار به دوش کشیدهام.در این مدت در مسابقات جهانی زیر ۱۷ سال،زیر ۲۰ سال و زیر ۲۳ سال و همچنین رقابتهای قهرمانی آسیا موفق به کسب مدالهای طلا شدهام. از امروز فصل جدیدی در دوران ورزشی من آغاز میشود. اکنون عضو تیم ملی جمهوری آذربایجان هستم و از این پس در ترکیب تیم ملی آذربایجان به میدان خواهم رفت.
معصومی با انتقاد از فضاسازی رسانههای نزدیک به فدراسیون کشتی درخصوص تغییر تابعیت ورزشیاش، نوشت: «متأسفانه در فضای مجازی عنوان میشود که دلیل اصلی این انتقال، مسائل مالی بوده است؛ در حالی که این ادعا با واقعیت مطابقت ندارد. درست است که از کشورهای مختلف پیشنهادها و مبالغ بالایی دریافت کرده بودم، اما نگاه حرفهای آذربایجان به ورزش، حضور چهرهها و دوستان اسطورهای ما در کشتی، و برخورد صمیمی و محترمانه از همان روز نخست، نقش تعیینکنندهای در تصمیم من داشت.»
مصعومی در ادامه با ابراز امیدواری به موفقیت در مسابقات با پرچم این کشور، نوشت: «معتقد هستم شرایط موجود و توجه ویژه به ورزش در آذربایجان، این امکان را فراهم میکند تا در ادامه دوران حرفهای خود به موفقیتهای بزرگتری دست پیدا کنم. از فدراسیون کشتی جمهوری آذربایجان بابت اعتماد بزرگی که به من نشان دادند و از مردم آذربایجان بابت استقبال گرم و صمیمانهشان، صمیمانه سپاسگزارم.»
به دنبال شکلگیری تجمعات اعتراضی مردم ایران علیه جمهوری اسلامی، تعدادی از اعضای تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران با بازنشر تصاویری از اعتراضات و اشاره به نرخ ارز و وضعیت معیشت مردم، در استوریهای اینستاگرامی، به شرایط معترض شدند اما ساعاتی بعد استوریها را پاک کردند.
دانیال سهرابی، عضو تیم ملی کشتی فرنگی ایران و برنده مدال برنز مسابقات جهانی ۲۰۲۵ زاگرب، پویا دادمرز، ملیپوش کشتی فرنگی و دارنده نقره جهان، مبین عظیمی، عضو تیم ملی کشتی آزاد و قهرمان مسابقات جهانی زیر ۲۳ سال و امیر عبدی، ملیپوش کشتی فرنگی ایران و دارنده مدال نقره بازیهای کشورهای اسلامی، تعدادی از این ملیپوشان بودند که ویدیو و عکسهایی از اعتراضات منتشر کرده و در ادامه استوریهای خود را پاک کردند.
علیرضا دبیر، رییس فدراسیون کشتی، پیش از این در اظهارنظرهای متعددی، مخالفت جدی خود با موضعگیریهای غیر ورزشی ملیپوشان را اعلام کرده بود.
او اسفندماه ۱۴۰۱ در اردوی تیمهای ملی کشتی گفته بود: «کشتی گیر نباید درباره مسائل سیاسی یا مدیریتی اظهار نظر کند، چون تمرکز خود را از دست میدهد و نمیتواند با همه توان برای کسب موفقیت تلاش کند. شما وظیفهای به جز تمرین و کشتی گرفتن ندارید.»
دبیر همچنین در آبان ۱۴۰۱ نیز خطاب به ملیپوشان گفته بود: «یعنی چه بچههای ما در هر حوزهای اظهارنظر کنند؟ بچه ۲۵ ساله در چه حوزهای حرف بزند؟ این شرعا مشکل دارد. یعنی چه بیایید و صحبت کنید؟ بچههای ما از سیاست چه میدانند؟ من با این سابقه شورای شهر جرات تحلیل سیاسی ندارم، این موبایل شیطان است، گولش را نخورید.»
او در عمده گفتگوهای خود، سانسور کشتیگیران را به عنوان دستاورد دوره مدیریتی خود بیان کرده است.
سینا قائمی، مربی آنتونی جاشوا، ستاره بوکس بریتانیایی-نیجریهای، روز گذشته، در جاده «لاگوس-ایبادان» نیجریه به همراه این بوکسور و یکی دیگر از اعضای تیمش، لطیف آیودله، دچار سانحه رانندگی شد و جان باخت.
در حالی که جاشوا با آسیب جزئی از این حادثه جان سالم به در برده، آیودله، مربی شخصی جاشوا نیز جان باخت.
سینا قائمی، بیش از ۱۰ سال مربی بدنسازی و آمادگی جسمانی آنتونی جاشوا بود. او همچنین از بنیانگذاران باشگاه Evolve Gym در لندن بهشمار میرفت؛ قائمی متخصص دارای مدرک در بازتوانی ورزشی و تمرینات اصلاحی با تمرکز بر آسیبهای اسکلتیـعضلانی بود.
او سابقه همکاری با ورزشکاران لیگ ملی فوتبال آمریکا (NFL)، لیگ ملی بسکتبال (NBA) و تیم فوتبال دانشگاه ایالتی میشیگان را داشت.
این متخصص بازتوانی ورزشی سابقه همکاری با جمال گرین، ستاره NBA، و بازیکنان NFL از جمله جرل ورثی و بیجی کانینگهام را داشت.
قائمی که اغلب همراه جاشوا در باشگاه دیده میشد، در مبارزه ۱۹ دسامبر در میامی برابر جیک پال نیز در گوشه رینگ حضور داشت؛ دیداری بزرگ که در آن جاشوا یوتیوبر مشهور را در نبردی پرسروصدا که از نتفلیکس پخش شد، ناکاوت کرد.
