در نامهای که دوشنبه ۲۸ مهر با امضای «همبندیان نسیم سیمیاری در بند زنان اوین» منتشر شد، آمده است که او پس از چهار ماه بازجویی و نگهداری در سلول انفرادی به بند بازگشته است. نویسندگان نامه نوشتهاند بیش از دو سال است شاهد رنج و پایداری او هستند و اکنون او در اعتراض به «بیعدالتی علیه فریبا کمالآبادی» دست به اعتصاب غذا زده است.
زنان زندانی در ادامه افزودهاند نسیم با به خطر انداختن جان خود میکوشد صدای این بیعدالتی را به گوش همگان برساند و در پایان از او خواستهاند به اعتصاب خود پایان دهد و تاکید کردهاند که «فریاد حقخواهیات شنیده شد».
سیمیاری در یادداشتی که یکشنبه ۲۰ مهر در حساب اینستاگرامش منتشر شد، نوشت کمالآبادی هفته گذشته و در حالی که هفت سال از حبساش باقی مانده، از طرف وکیل مطلع شد که قرار است آزاد شود و ۱۹ مهر خبر آزادیاش از جانب نماینده نهاد قوه قضاییه اعلام شد و قرار شد در یک هفته به بند ارسال شود.
سمیاری افزود: «گفتند آماده رفتن باشد، اما فاصله شادی فریبا، خانواده، وکلایش و بند زنان تا رنج ماندنش در زندان فقط چند روز بود. خبر آمد که آزادیاش منتفی شده است.»
او نوشت این شهروند بهائی «با سری بلند» ایستاده و با همه زندانیان همدلی و همدردی میکند و تجربیاتش را با آنها به اشتراک میگذارد.
جرم: باور به آیین بهایی
فریبا کمالآبادی همراه با مهوش شهریاری ثابت یکی دیگر از اعضای سابق مدیران جامعه بهائی ایران موسوم به «یاران ایران» سال ۱۳۹۶ پس از پایان دوره محکومیت ۱۰ ساله از زندان آزاد شدند، اما بار دیگر در مردادماه ۱۴۰۱ بازداشت و پس از تحمل ماهها انفرادی مجددا به ۱۰ سال زندان محکوم شدند.
این شهروند ۶۳ ساله بهائی پس از حمله اسرائیل به زندان اوین، همراه با دیگر زنان زندانی به زندان قرچک منتقل شد. الحان طائفی، دختر او، در تیرماه به ایراناینترنشنال گفت مادرش در قرنطینهای غیربهداشتی و فاقد امکانات نگهداری میشود.
بهائیان بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران هستند که از زمان انقلاب سال ۱۳۵۷ بهطور سیستماتیک هدف آزار و اذیت قرار گرفتهاند.
فشارهای جمهوری اسلامی بر بهائیان در ایران طی ماههای گذشته شدت گرفته است.
جامعه جهانی بهائی دوم مهر ماه در بیانیهای با اشاره به وعدههای مسعود پزشکیان، رییس دولت چهاردهم، برای احترام به حقوق تمامی اقلیتهای قومی و دینی در کشور، نوشت که .