خبرنگار آکسیوس نوشت که روز پنجشنبه پیشنویس قطعنامه کره جنوبی برای تعلیق تحریمهای سازمان ملل متحد علیه جمهوری اسلامی در شورای امنیت توزیع میشود و روز جمعه قرار است درباره آن رایگیری شود. او نوشت انتظار میرود این پیشنویس رای نیاورد که در این صورت «مکانیسم ماشه» فعال شود.
بر اساس اعلام او بامداد جمعه هفته آینده این تحریمها بازخواهند گشت.
این تصمیم مربوط به پیشنویسی است که کره جنوبی تهیه کرده است. کرهجنوبی در اقدامی مبتنی بر فرآیند ساز وکارهای شورای امنیت، قبل از بازگرداندن تحریمها، پیشنویس قطعنامهای در شورای امنیت سازمان ملل را نهایی کرد که براساس آن تحریمها علیه جمهوری اسلامی بهطور دائم لغو میشود.
مکرون در گفتوگویی با شبکه ۱۲ اسرائیل که پنجشنبه ۲۷ شهریور پخش شد، افزود: «فکر میکنم بازگرداندن تحریمها قطعی است زیرا آخرین خبرهایی که از ایرانیها داریم جدی نیست.»
رییس جمهوری فرانسه گفت عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، تلاش کرد «پیشنهادی معقول» برای رسیدن به توافق با قدرتهای اروپایی ارائه دهد، اما از دیگر اعضای حکومت ایران حمایتی دریافت نکرد.
امانوئل مکرون افزود: «ما هیچوقت خطر بمب اتمی در ایران و همینطور خطر ظرفیت موشکهای بالستیک و بیثباتسازی منطقه را دستکم نگرفتهایم.»
او گفت: «آنها شفاف نیستند و هیچ تعهد روشنی در اینباره ارائه نمیکنند.»
آکسیوس در گزارشی در همین زمینه نوشت که اظهارات مکرون در گفتوگو با شبکه ۱۲ اسرائیل نشان میدهد که تلاشها برای رسیدن به توافق میان قدرتهای اروپایی و جمهوری اسلامی شکست خورده و در نتیجه، ایران با آسیبهای اقتصادی شدیدتر روبهرو خواهد شد و از سوی دیگر نهادهای بینالمللی عملاً هیچ نظارت موثری بر مواد و تاسیسات هستهای ایران نخواهند داشت.
خبرگزاری فرانسه گزارش داد که شورای امنیت سازمان ملل متحد جمعه ۲۸ شهریور درباره تمدید تعلیق تحریمهای سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی تصمیم بگیرد.
اگر این قطعنامه آن گونه که پیشبینی شد رای نیاورد، از نظر مکانسیمهای درونی شورای امنیت مانعی برای بازگرداندن همه تحریمهای سازمان ملل در اوایل مهرماه وجود نخواهد داشت.
کرهجنوبی ۱۷ شهریور ماه در اقدامی مبتنی بر فرآیند ساز وکارهای شورای امنیت، قبل از بازگرداندن تحریمها، پیشنویس قطعنامهای در شورای امنیت سازمان ملل را نهایی کرد که براساس آن تحریمها علیه جمهوری اسلامی بهطور دائم لغو میشود. بهنظر نمیرسد این قطعنامه تصویب شود.
رویترز به نقل از دیپلماتها گزارش داد کره جنوبی بهعنوان رییس کنونی این شورای ۱۵ عضوی موظف به انجام این اقدام است اما هنوز زمان رایگیری برای این قطعنامه مشخص نشده است.
اقدام کره جنوبی پس از آن باید انجام میگرفت که بریتانیا، آلمان و فرانسه مکانیسم ماشه را فعال کردند.
در این سازوکار، چنانچه ظرف ۱۰ روز از آغاز روند ماشه هیچ کشوری چنین قطعنامهای ارائه نمیکرد، رییس شورای امنیت موظف بود که چنین قطعنامهای را ارائه دهد. ریاست شورای امنیت در ماه سپتامبر با کره جنوبی است و این کشور میتواند هر زمان پیش از پایان مهلت ۳۰ روزه آن را به رای بگذارد.
به گفته دیپلماتها، احتمال تصویب این قطعنامه اندک است و انتظار میرود با پایان یافتن مهلت ۳۰ روزه و همکاری نکردن تهران، همه تحریمهای سازمان ملل که پس از توافق اتمی ۲۰۱۵ موسوم به برجام به حالت تعلیق درآمده بود، مجددا بازگردانده شود.
جمهوری اسلامی تهدید کرده در واکنش به فعال شدن مکانیسم ماشه از معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) خارج خواهد شد، اما دیپلماتهای اروپایی معتقدند تهران احتمالاً دست به چنین اقدامی نخواهد زد.
مکانیسم ماشه یا «اسنپبک» بهطور خودکار تمامی تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل را که در چارچوب توافق هستهای ۲۰۱۵ به حالت تعلیق درآمده بودند، بازمیگرداند.
بریتانیا، فرانسه و آلمان ششم شهریور در نامهای به شورای امنیت، از تصمیم خود برای آغاز فرآیند فعالسازی مکانیسم ماشه و بازگشت تحریمهای سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی خبر دادند.
بدین ترتیب جمهوری اسلامی تنها تا پایان سپتامبر (هشتم مهر) فرصت دارد که با غرب به توافق برسد و از بازگشت تحریمها جلوگیری کند.
تروئیکای اروپایی پیشنهاد داده بود جمهوری اسلامی برای جلوگیری از بازگشت تحریمها در این فرصت ۳۰ روزه، دسترسی بازرسان آژانس را به سایتهای هستهای بازگرداند، اجازه نظارت بر ذخایر گسترده اورانیوم غنیشده خود را بدهد و مذاکرات با آمریکا را آغاز کند.
یک مقام جمهوری اسلامی به خبرگزاری رویترز گفت تهران چون معتقد است تحریمهای سازمان ملل دوباره اعمال خواهند شد، از دادن امتیاز خودداری میکند.
رویترز چهارشنبه ۲۶ شهریور در گزارشی به نقل از دو دیپلمات اروپایی و یک دیپلمات جمهوری اسلامی نوشت خطر فعال شدن دوباره مکانیسم ماشه و بازگشت تحریمها برای تهران همچنان پابرجاست.
این خبرگزاری به گفتوگوی تلفنی عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی با وزیران امور خارجه تروئیکای اروپایی و همچنین کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در صبح روز جاری اشاره کرد.
این تماس پس از توافق هفته گذشته تهران و آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای ازسرگیری همکاریها برقرار شد.
با این حال، چندین دیپلمات غربی به رویترز گفتند این توافق فاقد «جزئیات، زمانبندی و تضمین کافی» است و همچنان به تهران امکان میدهد «روند کارشکنی را ادامه دهد».
به گفته این دیپلماتها، همچنین هیچ نشانهای از تمایل تهران برای ازسرگیری مذاکرات با آمریکا وجود ندارد.
وزارت امور خارجه آلمان نیز چهارشنبه ۲۶ شهریور اعلام کرد تهران هنوز اقدامات «منطقی و قابل قبولی» برای تمدید قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت درباره لغو تحریمها انجام نداده است.
این وزارتخانه تاکید کرد: «ایران باید مذاکرات را از سر بگیرد، اجازه بازرسی از سایتهای حساس را بدهد و درباره ذخایر اورانیوم با غنای بالا پاسخگو باشد.»
در صورت اعمال مجدد تحریمها، بخشهای مالی، بانکی، نفت و گاز و صنایع دفاعی ایران هدف قرار خواهد گرفت.
چهار دیپلمات اروپایی و یک مقام جمهوری اسلامی پیش از این تماس گفته بودند محتملترین سناریو، بازگرداندن تحریمها از سوی آلمان، بریتانیا و فرانسه است.
یک دیپلمات جمهوری اسلامی نیز به رویترز گفت تهران بار دیگر هشدار داده که در صورت اجرای تصمیم بازگرداندن تحریمها، تلافی خواهد کرد.
این مقام جمهوری اسلامی افزود: «برداشتها در تهران این است که تحریمهای سازمان ملل بازخواهد گشت و به همین دلیل جمهوری اسلامی حاضر به دادن امتیاز نیست.»
با این حال آکسیوس در گزارش خود نوشت که جمهوری اسلامی اوایل همین هفته پیشنهادی تازه به سه کشور اروپایی ارائه داد تا مهلت اسنپبک چند ماه تمدید شود و در مقابل تهران اقداماتی در برنامه هستهای خود انجام دهد و مذاکرات با آمریکا را از سر بگیرد.
اما به گفته یک منبع آگاه، سه کشور اروپایی این پیشنهاد را «از نظر محتوا ناکافی» دانستند، زیرا تهران خواستار اقداماتی گسترده نظیر تعلیق یا حتی لغو کامل اسنپبک بود، در حالی که تنها وعدههایی کلی ارائه میکرد و اقدامی ملموس در کار نبود.
بنا بر اعلام وزارتخارجه آمریکا، این تصمیم از آخر ماه میلادی جاری اجرایی میشود و مسیر تجاری مهم هند به افغانستان و آسیای مرکزی را تهدید میکند.
توماس پیگوت، معاون سخنگوی وزارت امور خارجه، در بیانیهای گفت: «به محض اجرایی شدن لغو این مجوز، افرادی که بندر چابهار را اداره میکنند یا در سایر فعالیتهای شرح داده شده در IFCA شرکت دارند، ممکن است در معرض تحریمها قرار گیرند.»
بندر چابهار، در جنوب شرقی ایران، از سال ۲۰۱۸ میلادی و به منظور تسهیل پروژههای تجاری و بازسازی برای افغانستان از این تحریمها معاف شده بود.
قانون آزادی ایران و مقابله با گسترش سلاحهای هستهای، مجازاتهایی را بر بخشهایی از اقتصاد ایران که با انرژی، کشتیرانی و کشتیسازی مرتبط هستند، اعمال میکند.
اهمیت بندر چابهار برای هندوستان
بندر چابهار تنها مسیر دسترسی مستقیم هند به افغانستان و آسیای میانه بدون نیاز به پاکستان است.
دهلی نو تاکنون بیش از ۱۲۰ میلیون دلار در توسعه ترمینال شهید بهشتی سرمایهگذاری کرده و برنامه داشت ظرفیت بندر را تا سال ۲۰۲۶ پنج برابر کند. این بندر همچنین بهعنوان رقیبی راهبردی برای بندر گوادر پاکستان، تحت مدیریت چین، شناخته میشود.
اکونومیکتایمز نوشت با لغو معافیتها، اپراتورهای هندی فعال در بندر در معرض جریمههای احتمالی آمریکا قرار میگیرند؛ اقدامی که میتواند یکی از کریدورهای حیاتی تجاری و راهبردی دهلینو را مختل کند.
ترمینال «شهید بهشتی» بندر چابهار که از سال ۲۰۱۸ تحت کنترل شرکت «ایندیا پورتز گلوبال» است، محور اصلی طرح هند برای دور زدن پاکستان محسوب میشود.
این بندر علاوه بر تجارت منطقهای، مسیر کلیدی ارسال کمکهای بشردوستانه به افغانستان نیز هست.
پیامدهای لغو معافیت
لغو معافیت بخشی از سیاست «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه تهران است. این اقدام هند را در موقعیتی دشوار قرار میدهد؛ چرا که باید میان روابط راهبردی خود با آمریکا و همکاریهای سنتی با ایران توازن برقرار کند.
کارشناسان میگویند توقف یا محدود شدن پروژههای هند در چابهار میتواند موقعیت چین در منطقه را تقویت کند و تلاشهای دهلی نو برای دسترسی تجاری به آسیای میانه را به خطر اندازد.
واکنشها و چشمانداز
مقامهای هندی تاکنون واکنش رسمی به این تصمیم واشینگتن نشان ندادهاند، اما انتظار میرود موضوع در گفتوگوهای دیپلماتیک دو کشور مطرح شود.
در صورت پایبندی آمریکا به این تصمیم، آینده بندر چابهار و جایگاه آن در معادلات ژئوپلیتیک منطقه با ابهام جدی روبهرو خواهد شد.
خبرنگار آکسیوس نوشت که پنجشنبه پیشنویس قطعنامه کره جنوبی برای تعلیق تحریمهای سازمان ملل متحد علیه جمهوری اسلامی در شورای امنیت توزیع میشود و جمعه قرار است درباره آن رایگیری شود.
او نوشت انتظار میرود این پیشنویس رای نیاورد که در این صورت «مکانیسم ماشه» فعال شود.
نشنالاینترست ۲۴ شهریور نوشت تشدید تعرفههای تجاری آمریکا و مکانیسم ماشه هند را به سمت توافق تجاری با اتحادیه اروپا سوق داده و بر آینده بندر چابهار اثر مستقیم گذاشته؛ هند پروژه را زنده نگه میدارد اما از سرمایهگذاری گسترده خودداری میکند تا مذاکرات با اروپا و روابط با آمریکا به خطر نیافتد.
ایراناینترنشنال پنجشنبه ۲۷ شهریور از شهروندان پرسید اگر بتوانند تنها یک اقدام برای ادامه مسیر جنبش مهسا انجام دهند، آن اقدام چه خواهد بود؟
گروهی از مخاطبان با تاکید بر پاسداشت یاد جانباختگان و ادامه مسیر آنها اعلام کردند که خون مهسا و کشتهشدگان جنبش «زن، زندگی، آزادی» پایمال نمیشود.
برخی با اشاره به شعار «نه میبخشیم و نه فراموش میکنیم»، «صبح پیروزی» را نزدیک دانستند و وعده پاسخگویی آمران و عاملان «کسانی که مهسا و مهساها را از مردم گرفتند» را تکرار کردند.
بخش دیگری از پیامها بر جایگاه نمادین مهسا ژینا امینی متمرکز بود و او را «نوری خاموشنشدنی» و «قلب جنبش» توصیف کردند و بر کنشهای روزمره و نمادین، از جمله «رها کردن مو در باد» و «بلند کردن صدای آزادیخواهی» بهعنوان کنشهای ادامه مبارزه نام بردند.
مهسا (ژینا) امینی، شهروند ۲۲ ساله اهل سقز، شهریور ۱۴۰۱ پس از بازداشت بهدست ماموران گشت ارشاد در تهران جان باخت؛ رخدادی که جرقه اعتراضات سراسری با شعار «زن، زندگی، آزادی» شد.
یکی از مخاطبان ایراناینترنشنال در پیامی به مناسبت سومین سالگرد قتل حکومتی مهسا گفت: «نام مهسا به نمادی ماندگار از مقاومت و آزادیخواهی بدل شده؛ صدایی که از خیابانهای ایران برخاست و امروز الهامبخش جنبشی جهانی است.»
در کنار این پیامها، شماری از شهروندان علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی را خطاب قرار دادند و اعلام کردند ساختار ایدئولوژیک حاکمیت او تضعیف شده و سیاست «حجاب اجباری» عملا عقب رانده شده است.
برخی مخاطبان نوشتند در اعتراضات شرکت کردهاند؛ شهروندی با بیان اینکه خودش و پسرانش در «قیام مهسا» حضور داشتند و پسرانش ساچمه خوردهاند، از آرزوی آزادی ایران نوشت.
مخاطبی نیز با اشاره به اینکه در اعتراضات سال ۱۴۰۱ گلوله به پایش خورد، خطاب به مهسا امینی، نوشت: «خواهر کوچولوی عزیزم. من را ببخش بهخاطر اینکه بیشتر از خودم مراقبت نکردم که بتوانم باز هم در کنار جوانان کشورم برای آزادی کشورم با یک مشت وحشی مبارزه کنم.»
او با اشاره به خارج کردن گلوله از پایش در خانه، بر عهد خود برای ادامه مبارزه با همان پای آسیبدیده تا «روز پیروزی کامل بر رژیم وحشی و تروریست» تاکید کرد و نوشت «تا آخرین قطره خون» کنار جوانان میارز خواهد ماند.
امید به آینده و تصویر جمعی از تغییر در بسیاری از پیامها تکرار شد و تمثیل «سیل مردم» در برابر «سیل آب» برای تغییر حکومت فاسد به کار رفت، از «برپایی جشن بزرگ در سراسر کشور» سخن گفته شد و وعده داده شد مردم از زیر بار ستم سربلند بیرون خواهند آمد.
همزمان برخی شهروندان در پیامهایشان توصیه به اقدام نزدیک و در دسترس کردند و اعلام کردند: «باید از خود و شهر خود شروع کنیم.»
یکی از مخاطبان ایراناینترنشنال در پیام خود نوشت: «هرکاری که این حکومت در تقابل با مردم میکند، یک تبر به ریشه پوسیده خود زده و این صدایی که از حکومت شنیده میشود صدای آخرین تبرهاست.»
مطالبه اکثر شهروندان ترکیبی از پاسداری از یاد قربانیان، پیگیری عدالت و پاسخگویی، استمرار حضور در خیابان تا کنشهای نمادین روزمره و پافشاری بر رسیدن به آزادی است.
برخی پیامها با زبان ستایش و امید، برخی با روایت هزینههای شخصی و برخی با لحن انتقادی و حتی تند بیان شد، اما در تمامی آنها بر ادامه راه و نزدیکی زمان پیروزی بر جمهوری اسلامی و ظلم تاکید شده است.
شهروندان در پایان رسیدن به آزادی را نزدیک دانستند و تاکید کردند امید و پایداری در مبارزه مسیر مشترکی است که جامعه برای عبور از سیستم سرکوب و گذار از جمهوری اسلامی برگزیده است.
در کنار مهسا امینی، شناختهشدهترین چهره جنبش «زن، زندگی، آزادی» در سطح بینالمللی، نامهایی چون نیکا شاکرمی، حدیث نجفی، سارینا اسماعیلزاده، محسن شکاری، محمد حسینی و دیگران، در حافظه جمعی ایرانیان حک شده است. ایرانیانی که آنان را با نام کوچکشان به یاد میآورند.
هر کدام از این جوانان نماینده بُعدی از جامعه بودند: زنانی که خواهان اختیار بر زندگی خود بودهاند، نوجوانانی که آیندهشان را به خطر انداختند، کودکانی چون کیان پیرفلک ۱۰ ساله که با گلوله کشته شد و جوانانی که به جرم همراهی با زنان، پای چوبه دار رفتند.
ژینا تو نمیمیری، نام تو رمز میشود
اعتراضهای گسترده سال ۱۴۰۱ بهدنبال کشته شدن مهسا (ژینا) امینی آغاز شد؛ زن ۲۲ ساله کُرد که گشت ارشاد ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ او را بازداشت کرد.
مهسا در بازداشت بهشدت آسیب دید و ۲۵ شهریور در بیمارستان جان باخت.
نام او به شعار اصلی اعتراضها بدل شد و تصویرش در سراسر شبکههای اجتماعی و روی پلاکاردهای اعتراضی در ایران و خارج از کشور پخش شد.
معصومیت و مرگ تراژیک او عمیقا بر مردم ایران تاثیر گذاشت و او را به ماندگارترین نماد جنبشی بدل کرد که نه برای اصلاحات، بلکه برای آیندهای متفاوت به میدان آمد.
نیکا شاکرمی، نوجوان طغیانگر
نیکا شاکرمی ۱۶ ساله، پس از شرکت در اعتراضهای تهران در روزهای نخست خیزش ناپدید شد. ویدیویی از او ثبت شد که روی سطل زباله ایستاده و در حالی که روسریاش را آتش میزند، همراه با دیگران شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر میدهد.
۱۰ روز بعد، پیکر او در شرایطی مشکوک به خانوادهاش تحویل داده شد.
مقامهای رسمی اعلام کردند که او از یک ساختمان سقوط کرده است اما بستگانش این روایت را بپذیرفتند و آثار ضرب و جرح بر بدنش خبر دادند.
گزارشی از بیبیسی جهانی در می ۲۰۲۴ نیز خبر داد که او مورد آزار جنسی قرار گرفته و به قتل رسیده است.
نیکا به خلاقیت و علاقه به هنر (شعر، نقاشی و موسیقی) شناخته میشد و رویای خوانندگی حرفهای در سر داشت.
زندگی کوتاه اما پرشور او، از هنر تا جسارتهای نوجوانانه، به نمادی از خطر کردن نسل جوان ایران برای آزادی بدل شد.
حدیث نجفی، صدایی که خاموش شد
حدیث نجفی ۲۲ ساله در اعتراضهای کرج با شلیک چندین گلوله به صورت، گردن، سینه، شکم و دست کشته شد.
خانوادهاش تحت فشار قرار گرفتند تا اعلام کنند که او به مرگ طبیعی جان باخته است.
حدیث در تیکتاک و اینستاگرام فعال بود و لحظات زندگی روزمرهاش را به اشتراک میگذاشت.
او در ویدیویی پیش از مرگ گفته بود: «دوست دارم وقتی چند سال بعد به گذشته نگاه میکنم، خوشحال باشم که در اعتراضها شرکت کردم.»
مادرش در گفتوگو با ایراناینترنشنال گفت که حدیث هم برای سوگواری مهسا امینی و هم برای مخالفت با حجاب اجباری به خیابان رفت.
او پیش از خروج از خانه به مادرش گفته بود امیدوار است وقتی تغییر در ایران اتفاق بیفتد، بتواند به گذشته نگاه کند و خوشحال باشد که سهمی داشته است.
سارینا اسماعیلزاده، نوجوان آزادیخواه
سارینا اسماعیلزاده، دختر ۱۶ سالهای از کرج، نوجوانی باهوش و کنجکاو بود که علاقههای متنوعی داشت.
او عاشق آشپزی، موسیقی کیپاپ و ساختن ویدیوهای شاد برای کانال یوتیوب و تیکتاک خود بود.
سارینا به صراحت درباره عدالت و آزادی حرف میزد.
او در یکی از ویدیوهایش میپرسد: «آدمها از کشورشان چه میخواهند؟ رفاه، رفاه، رفاه. نه هیچ چیز دیگر. چرا من مثل آن نوجوان نیویورکی نیستم که نگران حجاب اجباری یا مشکلات اقتصادی نباشد؟»
ترکیب شوخطبعی، موسیقی و آگاهی سیاسی در حضور آنلاین او، از سارینا نمادی قدرتمند از شجاعت و آرزوهای نسل زد ایران ساخت.
مهرشاد شهیدی، جوان محبوب اراکیها
مهرشاد شهیدی، سرآشپز ۱۹ ساله، در بازداشتگاه سپاه پاسداران در اراک، یک روز پیش از تولد بیست سالگیاش، بر اثر ضربوجرح با باتوم جان باخت. مقامها خانواده او را مجبور کردند علت مرگ را سکته قلبی اعلام کنند.
هزاران نفر در مراسم خاکسپاری مهرشاد شرکت کردند و شعارهای ضدحکومتی سر دادند.
او در حالی که دانشجوی مهمانداری و سرآشپز یک رستوران محلی بود، در ورزشهای ژیمناستیک، والیبال و شنا هم مدالآور بود.
عاملان مرگ او هیچگاه محاکمه نشدند. در عوض، مقامها خانوادهاش را تهدید کردند که اگر مراسم عمومی برگزار کنند، سنگ مزارش را تخریب خواهند کرد. مزاری که همچنان محل حضور پرتعداد شهروندان است.
شکاری و حسینی، حکم مرگ برای ایستادگی
محسن شکاری ۲۳ ساله و محمد حسینی ۳۹ ساله از نخستین معترضانی بودند که در دادگاههای انقلاب محکوم به اعدام شدند و حکمشان به اجرا گذاشته شد.
مرگ آنها با هدف وحشتآفرینی صورت گرفت اما بهجای بازدارندگی، به فریاد اعتراض بدل شد.
شکاری، کارگر کافه و نوازنده گیتار خودآموخته، در جریان یک اعتراض در تهران بازداشت شد.
حسینی، قهرمان هنرهای رزمی که در مرغداری کار میکرد، پس از شرکت در مراسم یادبود حدیث نجفی در کرج بازداشت شد؛ جایی که سه معترض دیگر با شلیک نیروهای امنیتی کشته شدند.
مقامها هر دوی این جوانان را به مجروح و مضروب کردن اعضای بسیج متهم کردند. آنان اتهامات را رد کردند و گروههای حقوق بشری اعلام کردند اعترافهای تلویزیونیشان زیر شکنجه گرفته شده بود.
اعدام این دو بار دیگر بهای انسانی این جنبش را نشان داد: مردمان عادی در برابر سرکوبی بیسابقه ایستادند و جانشان را بر سر آن گذاشتند.
