با گذشت ۴۳ روز از آغاز اعتصاب غذای حدود چهار هزار نفر از کارگران شرکت آلومینیوم اراک (ایرالکو)، آن‌ها همچنان در اعتراض به «تضییع فاحش حقوق انسانی» خود اعتصاب هستند. اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال حاکی است تعدادی از این کارگران از ۱۸ شهریور اعتصاب خشک کرده و آب هم نمی‌نوشند.
بنا به اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، کارگرانی که دست به اعتصاب خشک زده و از نوشیدن آب خودداری کرده‌اند، از صبح چهارشنبه ۱۹ شهریور دچار مشکلات جسمانی شده و تعدادی از آنان به بیمارستان منتقل شده‌اند.
اطلاعات رسیده حاکی است کارگران شرکت آلومینیوم اراک، علاوه بر اعتصاب غذا، در محوطه کارخانه نیز تجمع و تحصن کرده‌اند و با سر دادن شعارهایی خواستار استعفای مسئولان کارخانه و رسیدگی به دیگر مطالبات خود شده‌اند.
تصاویر رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد این کارگران معترض در تجمع و تحصن خود پلاکاردهایی با شعارهایی از جمله «کارگر می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد»، در دست گرفته و بر ایستادگی تا رسیدن به خواسته‌هایشان تاکید کرده‌اند.
ویدیوهای رسیده نشان می‌دهند این کارگران ۱۸ شهریور نیز به دلیل آنچه «بی‌توجهی‌های مدیریت شرکت نسبت به خواسته‌هایشان» عنوان کرده‌اند، دست از کار کشیده و در محوطه شرکت تجمع برگزار کردند.
ایران‌اینترنشنال ۱۱ شهریور با استناد به گزارش منابع حقوق بشری از ادامه اعتصاب این کارگران خبر داد و نوشت که این کارگران در اعتراض به «تضییع فاحش حقوق انسانی» خود و «ویران‌سازی شرکت»، دست به اعتصاب غذا زده‌اند و مدیریت شرکت و مسئولان محلی پاسخگوی خواست‌های برحق و قانونی آن‌ها نیستند.
این کارگران با بیان اینکه اعتراض‌شان تنها به وضعیت دستمزد و اداره شرکت محدود نمی‌شود، با ارسال تصاویری از حوادث دلخراش شغلی به اتحادیه آزاد کارگران ایران اعلام کردند نبود ایمنی در محیط کار عامل اصلی بروز چنین حوادثی است که در برخی موارد حتی به مرگ کارگران منجر شده است.
آن‌ها اعلام کردند: «سهام این مجموعه عظیم صنعتی که با تلاش و عرق جبین کارگران و سرمایه ملی مردم بنا شده است، باید از دست گروه‌های خاص که در حال ویرانی شرکت هستند خارج شده و در اختیار جمعی و شفاف مردمی قرار گیرد.»
ادامه اعتصاب غذای کارگران آلومینیوم اراک زنگ خطری جدی برای جان و سلامت آنان است و در نبود پاسخگویی مسئولان، نگرانی‌ها نسبت به وقوع فاجعه‌ای انسانی افزایش یافته است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با اشاره به ادامه تجمع و اعتصاب این کارگران، با جلب توجه افکار عمومی به آنچه «جنایت در جریان» در این واحد صنعتی خواند، از نهادهای کارگری و حقوق‌بشری داخل و خارج کشور خواست برای جلوگیری از وقوع «یک فاجعه انسانی» از این کارگران حمایت گسترده کنند و متحدانه پیگیر رسیدگی فوری به خواست‌های آنان شوند.
بر اساس گزارش سالانه هرانا، در سال ۱۴۰۳، دست‌کم دو هزار و ۲۵۵ تجمع اعتراضی، هزار و ۳۷۷ اعتصاب کارگری و ۷۰ اعتصاب صنفی در ایران ثبت شده است.
این آمار نشان می‌دهد اعتراض‌های کارگری روندی سراسری دارد؛ اما وضعیت کارگران کارخانه آلومینیوم اراک به‌سبب اعتصاب خشک و گزارش‌های بستری‌شدن کارگران، ماهیتی اضطراری یافته و بدون اقدام سریع، خطر تشدید بحران جدی است.
