بی‌خبری از سرنوشت احمدرضا جلالی نگرانی‌ها را تشدید کرده است
احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر ایرانی-سوئدی محکوم به اعدام، از ۹ روز پیش که از تیپ دو زندانی تهران بزرگ به مکان نامعلومی منتقل شد، هیچ تماسی با خانواده خود نداشته است. ویدا مهران‌نیا، در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال نسبت به ادامه بی‌خبری از سرنوشت همسرش ابراز نگرانی کرد.
مهران‌نیا در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال، با بیان اینکه همسرش از ۹ روز پیش هیچ تماسی با خانواده نداشته است، گفت: «احمدرضا از دوشنبه دوم تیرماه وقتی زندان اوین بمباران شد، با من تماس گرفت و گفت حالش خوب است. بعد از نیم ساعت دوباره تماس گرفت و گفت می‌خواستند من را ببرند به مکانی نامعلوم ولی زندانیان دیگر نگذاشتند و اجازه ندادند من را به تنهایی از بند چهار به جای دیگری ببرند.»
او اضافه کرد: «پس از آن به فاصله نیم ساعت در تماسی دیگر گفت امشب همه را با هم می‌برند و بعد از آن هیچ اطلاعی از وضعیت احمدرضا ندارم. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده و چه اتفاقی نیفتاده است. ولی واقعا اینکه می‌خواستند او را به سلول انفرادی ببرند و الان هم چند روز است او را به جایی نامعلوم برده‌اند و هیچ خبری از او نیست و این وضعیت به‌شدت نگران‌کننده است.»
ایران‌اینترنشنال عصر سوم تیرماه براساس اطلاعات دریافتی گزارش داد که جلالی روز دوشنبه دوم تیرماه ابتدا از زندان اوین به تیپ دوم زندان تهران بزرگ منتقل شد، اما ساعاتی بعد به مکان نامعلومی انتقال یافت.
در این گزارش آمده بود که امتناع مقام‌های زندان تهران بزرگ از ارائه پاسخ درباره محل نگهداری جلالی، گمانه‌زنی‌ها درباره اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام او را در بحبوحه افزایش تنش‌ها میان جمهوری اسلامی و اسرائیل تقویت کرده است.
مهران‌نیا درباره پیگیری‌های دولت سوئد در خصوص وضعیت همسرش، گفت: «مقامات دولت سوئد گفتند در تماس هستند، از روزی که احمدرضا را بردند، وزیر امور خارجه سوئد تماس گرفت و تاکید کرد که اگر اتفاقی برای احمدرضا بیفتد، روابط دیپلماتیک بین ایران و سوئد به‌شدت ضربه خواهد خورد. این را وزیر امور خارجه سوئد اطلاع داد. بعد از آن هم قرار بود پیگیری کنند اما پیگیری‌ها باید طوری باشد که جمهوری اسلامی بگوید احمدرضا کجاست و چرا نمی‌تواند تماس بگیرد. تا الان هیچ نوع اطلاع دقیقی به من داده نشده و واقعا نگران هستم که چه اتفاقی در حال رخ دادن است.»
همسر این پژوهشگر ایرانی-سوئدی ادامه داد: «نگران هستم چرا اجازه نداده‌اند از دوم تیر تاکنون تماس بگیرد و اگر در سلول انفرادی است دلیلش چه بوده؟ چرا در حال حاضر و با شرایطی که این همه بحران و مشکلات وجود دارد، دغدغه‌های دیگری به مردم اضافه کرده‌اند و این کارها را می‌کنند. همه خانواده‌های زندانیان مثل من و خواهر سیسیل کوهلر، شهروند فرانسوی و بسیاری دیگر نگران هستند و می‌خواهند بدانند عزیزانشان کجا هستند. امیدوارم با ادامه این روند بیشتر از این باعث شکنجه روحی و روانی به خانواده‌ها نشود و اطلاع دهند و بگوید عزیزان همه‌مان کجا هستند.»
مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، سوم تیر با اشاره به اینکه جلالی در پی درگیری‌ها میان اسرائیل و جمهوری اسلامی به مکانی نامعلوم منتقل شد، در شبکه اجتماعی ایکس، نوشت «شرایط او نمونه‌ای از الگوی نگران‌کننده وسیع‌تری است که شامل اعدام افراد با اتهام‌های مربوط به جاسوسی می‌شود.»
او اضافه کرد: «نگران افزایش چنین اعدام‌هایی در پی حملات اخیر بین ایران و اسرائیل هستم و به همراه کمیته حقیقت‌یاب این مساله را مطرح کرده‌ایم.»
بازداشت و صدور حکم اعدام
جلالی در اردیبهشت ۱۳۹۵ پس از اینکه به دعوت دانشگاه‌های تهران و شیراز به ایران سفر کرد، بازداشت و به «جاسوسی» متهم شد.
ابوالقاسم صلواتی، قاضی دادگاه انقلاب و یکی از ناقضان جدی حقوق بشر، مهرماه ۱۳۹۶ برای او حکم اعدام صادر کرد و این حکم در دیوان عالی کشور تایید شد.
جلالی بارها اتهام جاسوسی را رد کرده و گفته است پرونده‌سازی برای او و صدور این حکم به دلیل «نپذیرفتن درخواست همکاری با سپاه پاسداران و جاسوسی از کشورهای غربی» بوده است.
ویدا مهران‌نیا، همسر این پژوهشگر زندانی، اردیبهشت امسال با بیان اینکه جان همسرش با گذشت بیش از ۹ سال حبس در معرض خطر جدی قرار دارد، از اولف کریسترسون، نخست‌وزیر سوئد و ماریا مالمر استِنِرگارد، وزیر امور خارجه این کشور، خواست که تمام تلاش خود را برای آزادی فوری جلالی به کار گیرند.
خانواده و حامیان این پژوهشگر محکوم به اعدام، در ماه‌های اخیر بارها خواستار اقدام فوری دولت سوئد برای لغو حکم اعدام و آزادی و انتقال فوری او به مراکز درمانی شده‌اند.
وزیر خارجه سوئد، ششم اردیبهشت، در بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری جلالی به دلایل انسان‌دوستانه شد.