گروهی از اعضای خانواده زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، در تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند و شعار «نه به اعدام» سردادند. هم‌زمان کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفتاد و یکمین هفته با اعتصاب غذای جمعی از زندانیان زندان فیروزآباد به ۴۶ زندان کشور گسترش یافت.
ویدیوی رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد خانواده زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، در تجمع سه‌شنبه ۱۳ خرداد خود عکس‌هایی از برخی زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و پلاکاردهایی با شعارهای «نه به اعدام» و «لغو فوری حکم اعدام» در دست گرفتند.
آن‌ها در ادامه شعارهایی از جمله «نه به اعدام» سردادند و خواستار لغو احکام اعدام عزیزان خود و دیگر زندانیان محکوم به اعدام در ایران شدند.
در هفته‌ها و ماه‌های گذشته نیز تجمعات مشابهی در تهران و دیگر شهرهای ایران شکل گرفته بود.
اعتصاب غذای اعتراضی در ۴۶ زندان کشور
هم‌زمان با تجمع خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفتاد و یکمین هفته با اعتصاب غذای زندانیان عضو این کارزار در ۴۶ زندان کشور ادامه پیدا کرد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در بیانیه‌ای که ۱۳ خرداد منتشر شد، ضمن اشاره به اعتصاب کامیون‌داران، از «دیگر اقشار تحت ستم جامعه ایران» خواست که به اعتصاب بپیوندند و از آن‌ها به هر شکل ممکن حمایت کنند.
این کارزار در بیانیه خود با اشاره به این‌که «حکومت کشتار و اعدام در سیاهچال‌های خود، دسته‌دسته زندانیان را در بی‌خبری کامل اعدام می‌کند»، اعلام کرد از ابتدای خرداد تاکنون دست‌کم ۶۷ زندانی از جمله سه زن، در زندان‌های ایران اعدام شده‌اند.
اعضای این کارزار با تاکید بر این‌که این سطح استفاده از مجازات غیرانسانیِ اعدام با نقض گسترده حق دادرسی منصفانه همراه بوده، نوشت که در همین راستا پدرام مدنی در زندان قزل‌حصار به دار آویخته شد و اعاده دادرسی محمدامین مهدوی شایسته که پیش‌تر از سوی ابوالقاسم صلواتی، «قاضی مرگ»، به اعدام محکوم شده بود، از طرف دیوان عالی رد شد و او در خطر جدی اعدام قرار دارد.
مدنی ۴۱ ساله که پدر یک فرزند بود، در سال ۱۳۹۸ به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» بازداشت و با وجود مخالفت گسترده فعالان مدنی و سیاسی و ایرادهای فراوان در پرونده، هفتم خرداد اعدام شد.
حکم اعدام مهدوی شایسته که با اتهاماتی از جمله «جاسوسی، توهین به مقدسات و همکاری با دولت متخاصم» در زندان قزل‌حصار کرج بهسر میبرد، ۱۰ خرداد در دیوان عالی کشور تایید شد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در بخش دیگری از بیانیه این هفته خود به خانوادهای زندانیان محکوم به اعدام توصیه کرد روند پرونده عزیزانشان را بهسرعت رسانهای و ماشین کشتار و اعدام را متوقف کنند.
در این بیانیه تاکید شد: «نباید فریب نیرنگها یا تهدیدهای ماموران اطلاعاتی و بازجویان را خورد تا حکومت در سکوت خبری زندانیان را اعدام کرده و بهتعبیری با قتل حکومتی، حق حیاتشان را پایمال کند.»
بیانیه این هفته کارزار از عموم مردم خواست از این کارزار و خانواده زندانیانی که هفتههاست در نقاط مختلف کشور فریاد «نه به اعدام» سر میدهند، حمایت کنند و خانواده‌های معترض و دادخواه را تنها نگذارند.
آن‌ها اضافه کردند: «باید صدای نه به اعدام در هر شهر و خیابان طنینانداز شود، چون این حکومت روزانه خانوادهها را در اقصی نقاط کشور داغدار می‌کند. قدرت ما در اتحاد و همبستگی ماست.»
کارزار نه به اعدام
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با شدت گرفتن موج اعدامها در ایران، با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام، از سوی زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار کرج آغاز شد.
در هفتههای بعد، زندان‌های دیگری به این کارزار پیوستند و اکنون در هفتاد و یکمین هفته، زندانیان محبوس در ۴۶ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زدهاند.
زندان‌های اراک، اردبیل، ارومیه، اسدآباد اصفهان، اوین، بانه، برازجان، بوکان، بم، بهبهان، تبریز، تهران بزرگ، جوین، چوبیندر قزوین، حویق تالش، خرمآباد، خورین ورامین، خوی، دستگرد اصفهان، دیزلآباد کرمانشاه، رامهرمز، رشت، رودسر، زاهدان، سپیدار اهواز، سقز، سلماس، شیبان اهواز، طبس، عادلآباد شیراز، فردیس کرج، فیروزآباد فارس، قائمشهر، قزل‌حصار کرج، کامیاران، کهنوج، گنبدکاووس، لاهیجان، مرکزی کرج، مریوان، مشهد، مهاباد، میاندوآب، نظام شیراز، نقده و یاسوج، زندانهایی هستند که به این کارزار پیوستهاند.
افزایش اعدامهای سیاسی در ماه‌های اخیر موجی از اعتراضات داخلی و بینالمللی را برانگیخته و سازمانهای حقوق بشری بارها خواستار توقف این اعدامها و رعایت اصول دادرسی عادلانه شده‌اند.
