شارلوت واکر ۲۱ ساله جوان‌ترین سناتور تاریخ استرالیا شد
شارلوت واکر هم‌زمان با تولد ۲۱ سالگی‌اش در روز انتخابات فدرال استرالیا، به‌عنوان جوان‌ترین سناتور تاریخ این کشور برگزیده شد و رکورد تازه‌ای به جا گذاشت.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، شارلوت واکر، فعال پیشین اتحادیه کارگری و نامزد حزب کارگر چپ میانه حاکم، توانست سومین کرسی سنای ایالت استرالیای جنوبی را به دست آورد.
کمیسیون انتخابات استرالیا سه‌شنبه ششم خرداد به‌طور رسمی این نتایج را اعلام کرد.
در نظام انتخاباتی استرالیا برای سنا، احزاب مختلف فهرستی از نامزدهای خود را به‌ترتیب اولویت ارائه می‌دهند. نامزدهایی که در رتبه اول یا دوم فهرست یک حزب باشند، معمولا شانس بیشتری برای پیروزی دارند.
اما واکر که سومین نامزد در فهرست حزب کارگر بود، برخلاف انتظار موفق شد به سنا راه یابد؛ موفقیتی که در نظام رای‌گیری رتبه‌بندی‌شده استرالیا کم‌سابقه و نادر محسوب می‌شود.
او در میان شش سناتور تازه‌منتخب از ایالت استرالیای جنوبی کمترین میزان رای را کسب کرد، اما همین تعداد رای برای راه‌یابی به سنا کافی بود.
آغاز دوره جدید با چالش‌های فراوان
واکر که دوره شش‌ساله سناتوری خود را از اول ژوئیه (۱۰ تیر) آغاز خواهد کرد، این شغل جدید را «تغییری بزرگ» توصیف کرد.
حقوق پایه سالانه یک قانونگذار فدرال در استرالیا بیش از ۲۰۵ هزار دلار استرالیا (معادل ۱۳۳ هزار دلار آمریکا) است.
واکر پس از اعلام نتایج در مصاحبه‌ای گفت: «احساسات متفاوتی دارم. واضح است که فشار زیادی وجود دارد. می‌خواهم برای مردم استرالیای جنوبی اقدامات خوبی انجام دهم، اما همچنین می‌خواهم به جوانان، به‌ویژه زنان جوان، نشان دهم که این هدف قابل دستیابی است.»
او افزود: «واقعا هیجان‌زده هستم. افراد کمی در سن من فرصت رفتن به کانبرا و مشارکت به این شکل را پیدا می‌کنند.»
پیشینه جوان‌ترین قانون‌گذاران استرالیا
پیش از واکر، جوردن استیل جان از حزب سبز که در سال ۲۰۱۷ در سن ۲۳ سالگی برای ایالت استرالیای غربی انتخاب شد، رکورددار جوان‌ترین سناتور این کشور بود.
وایت روی که در سال ۲۰۱۰ در سن ۲۰ سالگی به مجلس نمایندگان راه یافت، جوان‌ترین قانونگذار فدرال تاریخ استرالیا محسوب می‌شود.
افزایش حضور زنان در پارلمان
پیروزی واکر نمونه‌ای از الگوی رای‌گیری در انتخابات استرالیاست؛ جایی که در صورت تغییرات گسترده در نتایج، احزاب می‌توانند حتی در حوزه‌هایی به پیروزی برسند که انتظار شکست در آن‌ها وجود داشت.
با این حال، چنین موفقیت‌هایی معمولا دوام چندانی ندارند. در انتخابات بعدی، زمانی که آرای عمومی به وضعیت عادی بازمی‌گردد، بسیاری از این نمایندگان تازه‌وارد کرسی‌های خود را از دست می‌دهند.
آنتونی آلبانیزی، نخست‌وزیر استرالیا، پیش‌بینی کرده است که ۵۷ درصد از نمایندگان حزب کارگر در پارلمان جدید را زنان تشکیل خواهند داد؛ رقمی که نسبت به دوره نخست دولت او که این عدد ۵۲ درصد بود، افزایش یافته است.
در استرالیا، دولت‌ها معمولا در دوره دوم با ریزش کرسی مواجه می‌شوند، اما آلبانیزی نخستین نخست‌وزیر از سال ۱۹۶۶ به این سو است که توانسته در دور دوم زمامداری خود، بدون از دست دادن حتی یک کرسی، جایگاه دولت را حفظ کند.
فرانک بونجورنو، مورخ سیاسی در دانشگاه ملی استرالیا، بر این باور است که حزب کارگر طی سه دهه گذشته با رویکردی سنجیده و هدفمند، تلاش کرده تا حضور زنان را در عرصه سیاست افزایش دهد.
این حزب در سال ۱۹۹۴ نظام سهمیه‌بندی ۳۵ درصدی را برای زنان در کرسی‌هایی که احتمال پیروزی در آن‌ها بالا بود، به اجرا گذاشت.
بونجورنو تاکید کرد که شانس پیروزی واکر به‌عنوان سومین نامزد حزب کارگر در ایالت استرالیای جنوبی بسیار اندک بود، اما نوسانات چشمگیر در نتایج انتخاباتی، زمینه‌ساز تحقق این اتفاق کم‌سابقه شد.