پیروزی حزب حاکم ونزوئلا در انتخابات پارلمانی؛ مخالفان انتخابات را نمایش خواندند

نیکولاس مادورو، رییس‌جمهوری ونزوئلا، پس از رای دادن در انتخابات پارلمانی این کشور
نیکولاس مادورو، رییس‌جمهوری ونزوئلا، پس از رای دادن در انتخابات پارلمانی این کشور

حزب سوسیالیست حاکم در ونزوئلا در انتخابات پارلمانی و منطقه‌ای به پیروزی قاطع دست یافت. این در حالی است که شماری از رهبران اپوزیسیون این انتخابات را «نمایش» خواندند و آن را تحریم کردند.

بر اساس اطلاعیه شورای ملی انتخابات ونزوئلا، حزب سوسیالیست متحد این کشور موفق شد در انتخابات یک‌شنبه چهارم خرداد، ۲۳ کرسی از ۲۴ فرمانداری ایالتی را به دست آورد و ۸۲.۶۸ درصد آرا را در فهرست‌های مجلس ملی از آن خود کند.

نتایج این انتخابات، کنترل حزب حاکم را بر دفتر دادستان کل و دیوان عالی کشور حفظ می‌کند؛ نهادهایی که اعضایش از سوی نمایندگان مجلس انتخاب می‌شوند.

مخالفان تنها در یک ایالت در غرب کاراکاس موفق به کسب کرسی فرمانداری شدند؛ در حالی که در سال ۲۰۲۱، چهار ایالت را در اختیار داشتند.

میزان مشارکت برای انتخاب ۲۴ فرماندار ایالتی و ۲۸۵ نماینده مجلس، ۴۲.۶ درصد از میان ۲۱ میلیون واجد شرایط اعلام شد.

برگزاری انتخابات در منطقه تحت کنترل کشوری دیگر

این انتخابات برای نخستین‌بار در منطقه نفت‌خیز اسکیبو برگزار شد که ونزوئلا با وجود کنترلش از سوی کشور همسایه، گویان، مدعی مالکیت آن است.

دیوان بین‌المللی دادگستری پیش‌تر دستوری مبنی بر لغو رای‌گیری در منطقه مورد مناقشه اسکیبو داده بود اما در انتخابات، کاراکاس یک فرماندار برای این ایالت جدید انتخاب کرد.

تجمع شهروندان ونزوئلایی مخالف حکومت مادورو پس از برگزاری مراسم تحلیف او
تجمع شهروندان ونزوئلایی مخالف حکومت مادورو پس از برگزاری مراسم تحلیف او

پارلمان گویان دوم خرداد با صدور قطعنامه‌ای، اقدام دولت ونزوئلا را در بی‌توجهی به دستور دیوان محکوم کرد و آن را تهدیدی علیه صلح و ثبات منطقه‌ای دانست.

دولت ونزوئلا گفته صلاحیت دیوان بین‌المللی دادگستری را در این پرونده به رسمیت نمی‌شناسد.

رسانه‌های محلی در گویان گزارش دادند در بسیاری از مناطق مورد مناقشه، رای‌گیری برگزار نشده است.

بازداشت‌های گسترده و تحریم انتخابات از سوی مخالفان

هفته‌های منتهی به انتخابات پارلمانی ونزوئلا با موجی از بازداشت‌های گسترده و سرکوب تازه منتقدان همراه بود.

بیش از ۷۰ نفر به ظن برنامه‌ریزی برای «خرابکاری» در انتخابات بازداشت شدند.

خوان پابلو گوانیپا، عضو سرشناس اپوزیسیون، از جمله افرادی بود که به اتهام رهبری «یک شبکه تروریستی» دستگیر شد.

گروه اصلی مخالفان ونزوئلا به رهبری ماریا کورینا ماچادو، از مردم خواسته بود با تحریم انتخابات به آن مشروعیت نبخشند و اعتراض خود را به تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر این کشور نشان دهند.

جناح دیگری از اپوزیسیون به رهبری انریکه کاپریلس، نامزد پیشین ریاست‌جمهوری و مانوئل روزالس، فرماندار ایالت زولیا، از مردم خواستند در انتخابات شرکت کنند تا مخالفان به‌طور کامل از عرصه حکومت کنار گذاشته نشوند.

کاپریلس توانست به مجلس راه یابد، اما روزالس کرسی فرمانداری را از دست داد.

ائتلاف ونته ونزوئلا به رهبری ماچادو و ادموندو گونزالس، نامزد مورد حمایت اپوزیسیون در انتخابات ریاست‌جمهوری، در طول روز تصاویری از حوزه‌های رای‌گیری خالی منتشر کرد و آن را نشان‌دهنده بی‌اعتنایی مردم به «نمایش انتخاباتی» دانست.

با این‌حال دولت ساعات رای‌گیری را تمدید کرد و مدعی مشارکت بالا در آن شد.

خبرگزاری فرانسه نیز در گزارشی میدانی از حوزه‌های رای‌گیری در چندین شهر ونزوئلا نوشت میزان مشارکت به ‌مراتب کمتر از انتخابات ریاست‌جمهوری در هفتم مرداد سال گذشته بود.

موسسه نظرسنجی دلفوس تخمین زد تنها ۱۶ درصد از واجدان شرایط در انتخابات شرکت کرده‌اند.

دولت چپ‌گرا و اقتدارگرای مادورو از سال ۲۰۱۳ و به‌دنبال مرگ هوگو چاوز، قدرت را در این کشور در دست دارد.

او ۲۱ دی سال گذشته برای سومین دوره شش ساله متوالی به‌عنوان رییس‌جمهوری ونزوئلا سوگند یاد کرد.

مقام‌های انتخاباتی دولت مادورو در مرداد ۱۴۰۳ بدون انتشار جزییات آرا، به‌سرعت پیروزی او را اعلام کردند؛ اقدامی که با واکنش اپوزیسیون روبه‌رو شد.

مخالفان با جمع‌آوری داده‌ها از شعب رای‌گیری، نتایجی را منتشر کردند که از برتری چشم‌گیر نامزد مورد حمایتشان، گونزالس، حکایت داشت.

سرکوب اعتراضات پس از انتخابات منجر به کشته شدن ۲۸ نفر، بازداشت صدها نفر و افزایش انزوای بین‌المللی ونزوئلا و تشدید تحریم‌ها علیه آن به‌ویژه از سوی آمریکا شد.

دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، فروردین‌ماه مجوز شرکت نفتی شِورون را برای ادامه استخراج نفت خام ونزوئلا لغو کرد؛ اقدامی که می‌تواند آخرین روزنه مالی دولت مادورو را نیز ببندد.

ونزوئلا یکی از متحدان اصلی جمهوری اسلامی است. در سال‌های اخیر، مواضع سیاسی تهران و کاراکاس و همچنین تحریم‌های نفتی آمریکا علیه این دو، موجب نزدیکی بیش از پیش ‌آن‌ها شده است.