این ابتکار عمل با همکاری سازمان اتحاد علیه ایران هستهای (UANI) آغاز شده و ماموریت اصلی آن، بسیج جامعه ایرانیان خارج از کشور برای حمایت از حقوق بشر، آزادی مذهبی و اعمال فشار هرچه بیشتر بر حکومت جمهوری اسلامی عنوان شدهاست.
مت شلپ (Matt Schlapp)، برگزارکننده کنفرانس سیپک، در گفتوگو با ایراناینترنشنال گفت: «میخواهیم همه این صداهای مهم از جامعه ایرانیان تبعیدی را گرد هم بیاوریم تا یک نقطه واقعی فشار بر رژیم ایران ایجاد کنیم. باید بین کسانی که به آزادی، مدارا و حقوق بشر باور دارند، اتحاد گستردهای شکل بگیرد تا بتوانیم فشار مؤثری بر ایران وارد کنیم.»
شلپ افزود که سیپک مصمم است تا نسخهای تازه از کارزار «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه تهران را بازآفرینی کند.
ترامپ در در دوره اول ریاستجمهوری خود در سال ۲۰۱۸ بهطور یکجانبه از توافق هستهای دوره اوباما، موسوم به «برجام» خارج شد و تحریمهای گستردهای را علیه جمهوری اسلامی اعمال کرد؛ تحریمهایی که صادرات نفت ایران را تا حدود ۱۵۰ هزار بشکه در روز کاهش داد.
اما در دوره ریاستجمهوری بایدن، فروش نفت ایران به سطحی بالغ بر ۱.۵ میلیون بشکه در روز بازگشت. با این حال، ترامپ در فوریه سال جاری بار دیگر کارزار فشار حداکثری را با هدف «کاهش صادرات نفت ایران به صفر، بستن تمام مسیرهای دستیابی ایران به سلاح هستهای، و مقابله با نفوذ مخرب تهران در منطقه» احیا کرد.
از ابتدای آوریل، ایران و آمریکا پنج دور مذاکره غیرمستقیم با میانجیگری عمان برای حلوفصل اختلافات هستهای داشتهاند و طبق اعلام مقامهای آمریکایی، دور ششم مذاکرات نیز بهزودی برگزار خواهد شد.
جیسون برادسکی، مدیر سیاستگذاری سازمان اتحاد علیه ایران هستهای نیز در گفتوگو با ایراناینترنشنال گفت: «پروژه سیپک برای ایرانیان تبعیدی، بستری منحصربهفرد برای جامعه ایرانیان مهاجر فراهم میکند تا با مقامهای ارشد دولت ترامپ و سیاستگذاران آمریکایی در واشینگتن درباره سیاستهای مرتبط با ایران و آیندهای بدون آیتاللهها گفتوگو کنند.»
مارک والاس، رییس سازمان اتحاد علیه ایران هستهای نیز گفت: «مردم ایران که ۴۶ سال است زیر سلطه آیتاللهها رنج میکشند، تاکنون تریبون پیوسته و ثابتی برای شنیده شدن صدایشان نداشتهاند. این ابتکار تلاشی است برای تغییر این وضعیت؛ تلاشی برای آنکه صدای مردم نهتنها شنیده شود، بلکه در فرآیندهای تصمیمگیری نیز مورد توجه قرار گیرد.»