جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام هم‌زمان با شصت‌ویکمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که در ۳۸ زندان کشور در جریان است، مقابل زندان اوین تجمع کردند.
ویدیوهای رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهند گروهی از اعضای خانواده زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، سه‌شنبه پنجم فروردین مقابل زندان اوین در تهران تجمع کردند.
آن‌ها در جریان این تجمع عکس‌هایی از زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و پلاکاردهایی با شعار «لغو فوری حکم اعدام» به دست گرفتند.
پیش از این و در ماه‌های اسفند و بهمن، تجمعات مشابهی در مقابل زندان اوین در تهران و دیگر شهرهای ایران شکل گرفته بود.
هم‌زمان با تجمع خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام، شصت‌ویکمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، پنجم فروردین با اعتصاب غذای زندانیان عضو این کارزار در ۳۸ زندان کشور ادامه یافت.
اعضای این کارزار در بیانیه خود که نسخه‌ای از آن به دست ایران‌اینترنشنال رسید، خواستار اقدام عملی همه تشکل‌ها و فعالان سیاسی برای مقابله با اعدام‌ها در ایران شدند.
این بیانیه با اشاره به این‌که جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۳ بیش از هزار و ۱۵۰ زندانی محکوم به اعدام از جمله ۳۸ زن را در زندان‌های سراسر کشور به دار آویخت، یادآور شدند که حدود ۸۵ درصد از این اعدام‌ها در دوران ریاست‌جمهوری مسعود پزشکیان صورت گرفته است.
آن‌ها در ادامه اعلام کردند: «این موضوع خود نشان می‌دهد که جناح‌های این حکومت در کشتار و اعدام مردم ایران هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.»
اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در پایان بیانیه خود با تاکید بر این‌که «متحد، یک‌صدا و با تمام توان، در برابر حکم ضدانسانی اعدام ایستاده‌اند»، از تمامی احزاب، سازمان‌ها، تشکل‌ها و فعالان عرصه‌های مختلف درخواست کردند که در سال جدید اقدامات عملی و موثرتری برای مقابله با اعدام انجام دهند.
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با شدت گرفتن موج اعدام‌ها در ایران، با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام، از سوی زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار کرج آغاز شد.
در هفته‌های بعد، زندان‌های دیگری به این کارزار پیوستند و اکنون در شصتمین هفته، زندانیان محبوس در ۳۸ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زده‌‌اند.
زندان‌های اراک، اردبیل، ارومیه، اسدآباد اصفهان، اوین، بانه، برازجان، بم، تبریز، تهران بزرگ، جوین، چوبیندر قزوین، حویق تالش، خرمآباد، خورین ورامین، خوی، دستگرد اصفهان، دیزلآباد کرمانشاه، رامهرمز، رشت، رودسر، سپیدار اهواز، سقز، سلماس، شیبان اهواز، طبس، عادلآباد شیراز، قائمشهر، قزل‌حصار کرج، کامیاران، کهنوج، گنبدکاووس، مرکزی کرج، مریوان، مشهد، میاندوآب، نظام شیراز و نقده، زندانهایی هستند که به این کارزار پیوستهاند.
جنبش «نه به اعدام»
پیش از این و در ۲۹ اسفند، سایت حقوق بشری هرانا در گزارشی درباره نقض حقوق بشر در ایران نوشت جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۳ دستکم هزار و ۵۰ شهروند، از جمله ۲۹ زن و پنج کودک-مجرم را اعدام کرد.
همچنین سال گذشته ۱۸۹ تن دیگر به اعدام محکوم شدند و احکام اعدام بدوی ۵۵ نفر نیز به تایید دیوان عالی کشور رسید.
افزایش میزان صدور، تایید و اجرای احکام اعدام زندانیان در ایران در ماه‌های گذشته اعتراضهای فراوانی را در داخل و خارج کشور به دنبال داشته است.
در تازهترین نمونه از این واکنشها، مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در نخستین گزارش خود نسبت به استفاده جمهوری اسلامی از اعدام به عنوان ابزار سرکوب مردم در کشور ابراز نگرانی کرد.
به گزارش منابع حقوق بشری، در حال حاضر بیش از ۶۰ نفر در زندان‌های سراسر ایران با اتهامات سیاسی یا امنیتی زیر حکم اعدام هستند.
