پزشکان ارشد مسئول نظارت بر درمان سرطان در بریتانیا، نگرانی عمیق خود را از نارسایی‌های موجود در نظام خدمات درمانی اعلام کرده‌اند. به گفته این متخصصان، نیمی از بیماران مبتلا به برخی از انواع سرطان‌ها، درمان مناسبی دریافت نمی‌کنند و این وضعیت می‌تواند به قیمت جان آن‌ها تمام شود.
مرکز همکاری ملی ممیزی سرطان بریتانیا (NatCan) شواهدی را به بی‌بی‌سی جهانی ارائه داده که حاکی از مشکلات بزرگ خدمات درمانی به‌ویژه در مورد سرطان‌های پروستات، کلیه و روده بزرگ است.
این گروه تخصصی، وظیفه نظارت بر عملکرد بیمارستان‌ها در درمان ۹ نوع سرطان اصلی را بر عهده دارد که ۸۰ درصد از کل موارد ابتلا در بریتانیا را تشکیل می‌دهند.
این مرکز تفاوت‌های قابل توجهی را در نحوه خدمات‌رسانی مراکز درمانی مختلف شناسایی کرده است.
آمار نگران‌کننده از درمان‌های ناکافی
تحقیقات مرکز همکاری ملی ممیزی سرطان بریتانیا نشان می‌دهد ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان پروستات پرخطر، درمان قطعی از طریق جراحی یا پرتودرمانی دریافت نمی‌کنند.
این آمار در مراکز درمانی مختلف از ۲۰ تا ۴۳ درصد متغیر است.
همچنین ۳۴ درصد از بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ مرحله سه، شیمی‌درمانی مورد نیاز را در سه ماه پس از جراحی دریافت نمی‌کنند.
در برخی بیمارستان‌ها این رقم از ۶۰ درصد نیز فراتر می‌رود.
وضعیت در مورد سرطان کلیه حتی نگران‌کننده‌تر است: ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به کارسینوم سلول کلیوی مرحله چهار که به سایر نقاط بدن سرایت کرده، درمان دارویی دریافت نمی‌کنند.
این آمار در بیمارستان‌های مختلف از ۲۰ تا ۸۵ درصد متغیر است.
ریشه‌های یک مشکل فراگیر
پروفسور اجی آگاروال، مدیر بالینی مرکز همکاری ملی ممیزی سرطان بریتانیا که زیر نظر کالج سلطنتی جراحان برای سرویس سلامت ملی انگلستان و دولت ولز فعالیت می‌کند، گفت اگرچه برخی بیماران ممکن است خود از پذیرش درمان خودداری کنند یا شرایط جسمی مناسبی برای درمان نداشته باشند اما این عوامل نمی‌تواند توجیه کننده حجم این کاستی‌ها و تفاوت چشم‌گیر بین بیمارستان‌ها باشد.
به گفته او، عوامل متعددی از جمله پیش‌داوری‌های نادرست درباره توانایی بیماران مسن در تحمل درمان، کمبود نیروی متخصص و محدودیت‌های ظرفیتی، در این مشکل دخیل هستند.
شواهدی هم وجود دارد که نشان می‌دهند برخی بیمارستان‌های کوچکتر در ارجاع بیماران به مراکز تخصصی کوتاهی میکنند.
موسسات خیریه سرطان معتقدند رسیدگی به این نارساییها حتی از کاهش زمان انتظار برای درمان نیز مهمتر است.
ایو برن از موسسه حمایتی مکمیلان به بی‌بی‌سی گفت: «اینکه دریافت بهترین مراقبت و بیشترین شانس بقا به محل زندگی یا بیمارستان محل مراجعه بستگی داشته باشد، غیرقابل قبول است.»
برن به‌ویژه نگران است که ساکنان مناطق محروم و روستایی و همچنین جوامع دارای تنوع قومی، دسترسی کمتری به خدمات درمانی مناسب دارند.
دولتهای انگلستان و ولز، بهبود خدمات سرطان را از اولویتهای اصلی خود اعلام کرده‌اند تا بیماران بتوانند صرفنظر از محل زندگیشان، به خدمات درمانی سرطان دسترسی داشته باشند.
وس استریتینگ، وزیر بهداشت بریتانیا، وعده داده که استراتژی جدید مبارزه با سرطان این کشور که قرار است در نیمه دوم سال جاری میلادی منتشر شود، خدمات درمانی را متحول خواهد کرد.
تجربههای فردی بیماران
تجربه ایان پتیسون نشان می‌دهد که دسترسی به درمان مناسب چقدر می‌تواند حیاتی باشد. او در سال ۲۰۲۰ در سن ۶۵ سالگی به سرطان پروستات پرخطر مبتلا شد و سرطان به اندامهای مجاورش نیز سرایت کرد.
پتیسون که اهل دورهام است به بی‌بی‌سی گفت: «من خوششانس بودم که نزدیک یک مرکز تخصصی سرطان در نیوکاسل زندگی میکردم و توانستم بهترین درمان را دریافت کنم.»
او توانست درمان استاندارد توصیه شده در پروتکلهای ملی را که شامل درمان هورمونی و پرتودرمانی بود، دریافت کند.
پتیسون افزود: «گذراندن دوره درمان و تحمل عوارض آن سخت بود اما از اینکه این درمان را دریافت کردم بسیار سپاسگزارم.»
اکنون در ۷۰ سالگی، بیماری او بهبود یافته و به زندگی عادی برگشته است. پتیسون وقتش را به پیادهروی، بودن با خانواده و نگهداری از نوههایش میگذراند.
در حالی که نظام سلامت بریتانیا به درمان‌های پیشرفته سرطان دسترسی دارد و مسئولان آن همواره به دنبال بهبود خدمات درمانی هستند، این گزارش نشان می‌دهد هنوز باید برای ارائه خدمات یکسان به همه بیماران تلاش بیشتری صورت گیرد.
پروفسور پیتر جانسون، مدیر بخش سرطان سیستم ملی سلامت انگلستان، در همین زمینه گفت: «ما میدانیم که تجربه بیماران از درمان سرطان متفاوت است و سخت در تلاشیم تا این موضوع را حل کنیم.»
