قوه قضاییه جمهوری اسلامی در ماه گذشته در هر هفت ساعت بهطور میانگین یک نفر را اعدام کرد. سایت هرانا در جدیدترین گزارش ماهانه خود درباره وضعیت نقض حقوق بشر در ایران نوشت در مرداد ماه امسال دستکم ۱۰۶ نفر در زندانهای سراسر کشور اعدام شدند.
این نهاد حقوق بشری در گزارشی که روز اول شهریور منتشر کرد، خبر داد در مرداد ماه علاوه بر اجرای احکام اعدام، دستکم ۱۰ مورد محکومیت و ۱۰ مورد تایید حکم اعدام برای زندانیان در ایران را ثبت کرده است.
طبق گزارش سازمانهای حقوق بشری، از ابتدای سال جاری میلادی بیش از ۳۸۸ نفر، از جمله ۱۵ زن در زندانهای ایران به دار آویخته شدهاند.
هرانا نقض حق حیات را دارای پیامدهای ویرانگری مانند ایجاد حس ناامنی و بیثباتی برای جامعه توصیف و تاکید کرد که این موضوع میتواند به فرهنگ خشونت دامن بزند.
کامران شیخه، زندانی کُرد اهل سنت و رضا رسایی، معترض بازداشت شده در خیزش انقلابی، دو تن از زندانیان اعدام شده در مرداد ماه بودند.
در این ماه پخشان عزیزی، زندانی سیاسی، از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
احکام اعدام مالکعلی فدایینسب، فرهاد شاکری، عیسی عیدمحمدی، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج و تاج محمد خرمالی، زندانیان سیاسی محبوس در زندان وکیلآباد مشهد نیز مرداد ماه امسال در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شد.
طی دو ماه اخیر شماری از فعالان حقوق بشر و سازمانهای حقوق بشری نسبت به تشدید اجرای احکام اعدام در روزهای پس از انتخابات ریاستجمهوری در ایران هشدار دادند.
سازمان حقوق بشر ایران نیز روز ۱۷ مرداد بار دیگر نسبت به اعدامهای بیسابقه زندانیان در ایران زیر سایه تشدید تنشها میان جمهوری اسلامی و اسرائیل هشدار داد و خواهان توجه فوری جامعه جهانی به «ماشین کشتار در ایران» شد.
هرانا پیش از این نیز از اجرای حکم دستکم ۲۶ زندانی در تیر ماه امسال خبر داد.
مقایسه این آمار با اعدام دستکم ۱۰۶ زندانی در مرداد ماه نشان میدهد اعدامها در ماه گذشته نسبت به ماه قبل از آن، حدود چهار برابر شده است.
گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، روز ۲۸ مرداد در یادداشتی از زندان اوین بر ضرورت پافشاری بر لغو مجازات اعدام تاکید کرد.
او هشدار داد اگر شهروندان بر سر لغو مجازات اعدام به وفاقی در برابر ماشین کشتار حکومت نرسند، فردای بهتری در راه نخواهد بود.
روز ۲۲ مرداد نیز چهار سازمان حقوق بشری بینالمللی در نامهای به فولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، از این سازمان خواستند برای پاسخگو کردن جمهوری اسلامی در قبال اعدام شهروندان در ایران، «یک مکانیسم تحقیقاتی مستقل» تشکیل دهد.
براساس حکم صادر شده از سوی احمد گنجعلی دارانی، رییس شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان، ارشیا روحانی، حمید منزوی و آرش نبوی هرکدام به تحمل دو سال حبس، پرداخت ۲۴ میلیون تومان جریمه نقدی و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و ممنوعیت فعالیت در فضای مجازی محکوم شدند.
هرانا به نقل از یک منبع نزدیک به خانواده این شهروندان بهائی نوشت که جلسه دادگاه تجدیدنظر آنها اوایل مرداد امسال برگزار شده بود.
آرش نبوی در مرداد ۱۴۰۲ به دست نیروهای امنیتی در اصفهان بازداشت و پس از دو ماه قرار تامین آزاد شد.
روحانی و منزوی روز هشت آبان ۱۴۰۲ به دادسرای اصفهان احضار و فردای آن روز با تودیع وثیقه سیصد میلیون تومانى آزاد شدند.
واحدهای صنفی متعلق به این دو شهروند بهائی در شهریور ۱۴۰۲ به دست ماموران اداره اطلاعات اصفهان پلمب و پس یک ماه رفع پلمب شد.
ادامه بازداشت و بلاتکلیفی چهار شهروند بهائی
متین فهندژ سعدی و مصباح دولت، شهروندان بهائی با گذشت ۱۹ روز از زمان بازداشت همچنان به صورت بلاتکلیف در زندان کرمان بهسر میبرند.
دولت روز یکشنبه ۱۴ مرداد و فهندژ سعدی روز دوشنبه ۱۵ مرداد از سوی ماموران اطلاعات سپاه پاسداران در کرمان بازداشت شدند.
ماموران اطلاعات سپاه روز ۱۸ مرداد خانه فهندژ سعدی را تفتیش کردند و ضمن فیلمبرداری از خانه، کتابهای دینی و تلفن همراه او را ضبط کردند.
منزل مصباح دولت نیز روز پنجشنبه به دست ماموران اطلاعات سپاه تفتیش شد.
ماموران در زمان تفتیش خانه از پاسخگویی درباره محل نگهداری این شهروند بهائی سر باز زدند و کتابها و وسایل الکترونیکی او را ضبط کردند.
این دو شهروند بهائی روز ۲۵ مرداد با پایان مراحل بازجویی به بند عمومی زندان کرمان منتقل شدند.
مژگان سلمانزاده، شهروند بهائی و محقق حوزه روانشناسی فیزیولوژیک نیز با گذشت ۵۰ روز از زمان بازداشت، همچنان به صورت بلاتکلیف در زندان ارومیه بهسر میبرد.
سلمانزاده روز ۱۴ تیر ماه امسال در شهر ماکو به دست نیروهای امنیتی بازداشت و مدتی بعد به زندان ارومیه منتقل شد.
ناهید بهروزی، یکی دیگر از شهروندان بهائی است که با گذشت ۲۵ روز از زمان بازداشت کماکان در زندان کچویی کرج بهبسر میبرد.
این شهروند بهائی ۶۲ ساله روز دوشنبه هشتم مرداد امسال، بدون تفهیم اتهام به دست نیروهای اداره اطلاعات در منزل شخصی خود در فردیس کرج بازداشت شد.
او روز ۲۵ مرداد با پایان بازجوییها از بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان کچویی کرج منتقل شد.
بهروزی از بیماری آسم رنج میبرد و ایراناینترنشنال روز ۲۲ مرداد در گزارشی نوشت که از دریافت داروهای مورد نیازش محروم مانده است.
بهائیان بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران هستند که از زمان انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ به طور سیستماتیک هدف آزار و اذیت قرار گرفتهاند.
فشارهای جمهوری اسلامی بر بهائیان در ایران طی هفتههای اخیر شدت گرفته است.
منابع غیررسمی میگویند بیش از ۳۰۰ هزار شهروند بهائی در ایران زندگی میکنند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی را به رسمیت میشناسد.
سازمان دیدهبان حقوق بشر روز ۱۳ فروردین امسال در گزارشی با عنوان «چکمه روی گردنم: جنایت مقامهای ایران در آزار و اذیت بهائیان» اعلام کرد اقدامهای جمهوری اسلامی علیه بهائیان، «مصداق جنایت علیه بشریت» است.
ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهند کارگران معترض در جریان تجمع خود در روز پنجشنبه شعارهایی از جمله «کارگر میمیرد/ ذلت نمیپذیرد»، «کارگر باغیرت/ حمایت حمایت»، «ننگ ما ننگ ما/ مدیر الدنگ ما» و «کارگر داد بزن/ حقت رو فریاد بزن» سر دادند.
آنها همچنین با سر دادن شعار «ملانژاد حیا کن/ کارخونه رو رها کن» خواستار برکناری مرتضی ملانژاد، مدیرعامل شرکت واگن پارس اراک (مپنا) شدند.
تصاویر منتشر شده نشان میدهند بر روی بنری که کارگران معترض در راهپیمایی در دست دارند، نوشته شده است: «ما کارگران شرکت واگن پارس به دلیل توهین مدیرعامل شرکت به کارگران و مردم شریف اراک خواهان برکناری و عزل ایشان هستیم.»
شرکت واگن پارس اراک وابسته به گروه صنعتی «مپنا» (شرکت مدیریت پروژههای نیروگاهی ایران) است که بخش عمده سهام آن متعلق به وزارت نیرو و آستان قدس رضوی است.
دور تازه اعتراضات در این شرکت که در حال حاضر هزار و ۱۷۰ کارگر دارد، از روز چهارم مرداد آغاز شد.
کارگران معترض در این روز دلایل اعتراض خود را «پایین بودن حقوق و مزایای مزدی و سیاستهای تبعیضآمیز مدیریتی» عنوان کردند.
آنها همچنین خواستار یکساله شدن قراردادهای شرکت برای ایجاد امنیت شغلی خود شدند.
پس از آن در روز ششم مرداد، کارگران معترض از ممنوعالورود شدن شماری از همکاران خود که در اعتراضات حضور داشند، مطلع شدند.
این موضوع باعث شد اعتراضات آنها در روزهای بعد به شکل گستردهتری دنبال شود.
آنها در ادامه خواستار «پایان کار پیمانکاران، همسانسازی حقوق و مزایای کارگران با دیگر کارخانجات همجوار و گروه مپنا، رسمی شدن قرارداد کارگران و دست کم یکسالهشدن قراردادها و بازگشت به کار همکاران اخراجی» شدند.
خبرگزاری ایلنا روز ۲۴ مرداد در گزارشی نوشت در ادامه اعتراضات کارگران شرکت واگن پارس اراک، این کارخانه تعطیل شد.
کارگران معترض همان زمان از امضای طوماری خطاب به مقامهای استان مرکزی خبر دادند و اعلام کردند به مطالبهگری خود «تا حصول نتیجه» ادامه خواهند داد.
با توجه به محقق نشدن خواستههای کارگران شرکت واگن پارس و بیتوجهی مسئولان، اعتراضات آنها همچنان ادامه دارد.
طی سالهای گذشته کارگران در سراسر ایران بارها در اعتراض به وضعیت معیشتی و حقوقی خود تجمع کردهاند اما مطالبات آنان هنوز محقق نشده است.
سایت هرانا روز ۱۱ اردیبهشت امسال در گزارشی به مناسبت روز جهانی کارگر نوشت که در بازه زمانی یازدهم اردیبهشت ۱۴۰۲ تا هشتم اردیبهشت ۱۴۰۳، خبر ۴۲۸ تجمع کارگری و هزار و ۴۴۸ تجمع صنفی به رسانهها یا نهادهای مدنی رسیده است.
طبق این گزارش، تجمعات صنفی با ۱۰۰ درصد و تجمعات کارگری با ۹۰ درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن همراه بودهاند.
عدم رسیدگی به مطالبات صنفی و معیشتی کارگران و برگزاری تجمعهای اعتراضی در شرایطی است که برخی رسانهها و تحلیلگران از حرکت صنایع مادر مانند فولاد و پتروشیمی به سمت رکود خبر میدهند.
تداوم نرخ کاهش سرمایهگذاری، توقف پروژههای سرمایهگذاری در حوزههای فولاد و پتروشیمی و ریزش کمسابقه و پیاپی شاخص بورس و «دوپینگهای مکرر» از منابع ملی صندوق توسعه ملی، از جمله نشانههای رکود مورد اشاره ناظران هستند.
