رییس انجمن حمایت از بیماران سوختگی از ارتباط مستقیم سوختگی با فقر و نبود بیمه برای پوشش بسیاری از خدمات درمانی گفت و تاکید کرد بیمارستان‌هایی که به این نوع بیمارها خدمات ارائه می‌دهند عمدتا غیراستاندارد، قدیمی و بدون تجهیزات هستند.
محمد جواد فاطمی روز شنبه ۲۹ اردیبهشت به خبرگزاری ایلنا گفت سالانه حدود ۳۰ هزار نفر دچار سوختگی‌های جدی و بستری در بیمارستان‌ها می‌شوند که حدود سه هزار نفرشان جان خود را از دست می‌دهند.
به گفته او، حدود ۱۳ هزار نفر از افراد پس از ترخیص از بیمارستان، دچار درجات مختلف از کار افتادگی می‌شوند و در مجموع، هر سال حدود ۱۰ هزار فرد از کار افتاده بر اثر سوختگی به جامعه اضافه می‌شود.
فاطمی درصد سوختگی میان مردان را به دلیل حوادث ناشی از کار مانند «حرارتی، برق‌گرفتگی» بیشتر خواند و گفت سوختگی‌های زنان عمدتا ناشی از اسیدپاشی و خشونت‌های خانگی است.
سازمان پزشکی قانونی ایران شهریور سال ۱۴۰۱ اعلام کرده بود از اسیدپاشی‌ها آماری در دست نیست و این پرونده‌ها به‌جای اسید، با عنوان سوختگی ثبت می‌شوند.
اواسط اردیبهشت سال گذشته روزنامه اعتماد به دلیل هشدار درباره افزایش قربانیان اسیدپاشی به دلیل رشد خشونت در جامعه، به دادستانی تهران احضار شده بود.
سوختگی بیشتر سراغ فقرا می‌رود
محمد جواد فاطمی در بخش دیگری از گفت‌وگویش با ایلنا به رابطه مستقیم سوختگی با فقر اشاره و تاکید کرد معمولا افرادی دچار چنین سوانحی می‌شوند که تمکن مالی ندارند؛ چراکه از وسایل غیراستاندارد استفاده می‌کنند، آموزش درستی ندیده‌اند یا در مناطقی زندگی می‌کنند که برای گرمایش نیاز به استفاده از شعله مستقیم مانند بخاری دارند.
به گفته رییس انجمن حمایت از بیماران سوختگی، قشر ضعیف و کمتر برخوردار جامعه وقتی میسوزد، امکان درمان کمتری هم دارد.
قرار گرفتن در طبقه پایین اجتماعی و زندگی در مناطق کمبرخوردار، باعث می‌شود بسیاری از بیماران سوختگی از پسِ پرداخت هزینههای درمانشان برنیایند یا به بیمارستانهای مجهز برای درمان دسترسی نداشته باشند.
ابزار درمان بیماران گران و خارج از پوشش بیمه است
عمده خدمات موردنیاز بیماران سوختگی مانند پانسمانها، پمادهای ترمیمکننده یا لباس مخصوص سوختگی تحت پوشش بیمه نیستند.
درحالیکه تنها در مورد پانسمان، استفاده از آن میتوانند عوارض سوختگی را کاهش دهد یا حتی از مرگ و میر بیمار جلوگیری کند.
فاطمی یادآور شد که علاوه بر این هزینههای بالا، باید در نظر گرفت که بیمارستانهای سوختگی عمدتا غیراستاندارد، قدیمی و بدون تجهیزات هستند و تختهای بستری برای این بیماران ناکافی است.
او با اشاره به فعالیت حدود ۳۵ بخش یا مرکز درمان سوختگی در سراسر ایران، گفت: «در بیمارستانهای بسیار قدیمی و نامناسب به بیمار خدمت میدهیم. به شکلی که حتی در پایتخت، گاهی تا شش بیمار سوختگی در یک اتاق کنار هم بستری می‌شوند که اصلا استاندارد نیست.»
فاطمی اواخر آذر سال ۱۴۰۰ هم درباره گرانی تجهیزات درمان بیماران، «روشهای درمان قدیمی» و نبود تخت و پانسمان کافی هشدار داده بود.
او گفته بود بستری شدن هر بیمار سوختگی بهطور متوسط حدود۱۰۰ میلیون تومان برای دولت هزینه دارد.
رییس انجمن حمایت از بیماران سوختگی سال ۹۶ نیز تاکید کرده بود به ازای ۳۰ هزار نفری که هر سال در سراسر ایران میسوزند، فقط هزار و ۳۵۰ تخت وجود دارد
در کنار این مسائل، فقر، مشکلات جسمی چسبندگی، خارش، اسکار، درد، نازیبا شدن قسمتهای سوخته، بیماریهای روحی و افسردگی به واسطه ایزوله شدن هم به مشکلات بیماران سوختگی اضافه می‌شود.
فاطمی که نزدیک به یک دهه است درباره مشکلات بیماران دچار سوختگی اطلاعرسانی میکند، در مصاحبه جدیدش یادآور شد جامعه معمولا رفتار خوبی با بیماران دچار سوختگی ندارد و حتی ممکن است و بیمار سوخته نتواند شغلی پیدا کند.
