رسول بداقی، فعال صنفی فرهنگیان و معلم محبوس در زندان اوین، در نامه‌ای از زندان خطاب به توماج صالحی نوشته: «تو بدون تخته سیاه، بدون مدرسه و میز و نیمکت، آموزگار اراده بوده‌ای، برای من و برای هزاران آدم با انصاف، دیر نیست روزی که ابرهای سیاه خودکامگی، از آسمان ایران زدوده شود.»
