بر اساس اطلاعات رسیده به ایران اینترنشنال، یکتا فهندژ سعدی، شهروند بهائی ساکن شیراز، با گذشت ١٥ روز از زمان دستگیری، همچنان به صورت بلاتکلیف در بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر موسوم به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰، به سر می‌برد.
این شهروند بهائی روز ٢٧ آذر به دست ماموران سازمان اطلاعات بازداشت شد و تاکنون اجازه برقراری هیچ تماسی به او داده نشده است.
این پنجمین دستگیری فهندژ سعدی در ١٢ سال گذشته است.
طبق اطلاعات ایران اینترنشنال، ماموران امنیتی جمهوری اسلامی اموال شخصی این شهروند را مانند لپ‌تاپ، تلفن همراه، كتاب‌ها، عكس‌ها و حتی جواهراتی كه نمادهای آیین بهائی روی آن حک شده، مصادره کردند.
بنا بر گزارش‌های رسیده، ماموران سازمان اطلاعات در جریان بازداشت فهندژ سعدی در روز ٢٧ آذر وسایل شخصی همسرش را نیز ضبط کردند.
منابع غیررسمی می‌گویند بیش از ۳۰۰ هزار شهروند بهائی در ایران زندگی می‌کنند اما قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی‌گری را به رسمیت می‌شناسد.
بهائیان بزرگ‌ترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران هستند که از زمان انقلاب سال ۱۳۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی به طور سیستماتیک هدف آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
«مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» در گزارش سالانه وضعیت حقوق بشر در سال ۲۰۲۳ در این کشور نوشت: «در رسته حقوق اقلیت‌های مذهبی و دینی، بهائیان با ۸۵.۲۴ درصد سهم از گزارشات در صدر دیده‌بانی گزارش‌گران حقوق بشر قرار گرفتند.»
در ماه‌های گذشته فشار نهادهای امنیتی و قضایی بر شهروندان بهائی تشدید شده است.
بنا بر اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، محمود اقدسی و سامیه قلی‌نژاد، دو شهروند بهائی، ۲۹ آذر به اداره اطلاعات یزد احضار شدند.
شیوا خلیلی، شهروند بهائی هم روز ۲۹ آذر برای تحمل دوران محکومیت یک سال حبس خود به زندان بابل منتقل شد.
پیش از این در آبان امسال ۳۰ خانه متعلق به بهائیان در همدان تفتیش و ۲۰ شهروند بهائی در کرج بازداشت شده بودند.
جامعه جهانی بهائی روز ١٣ آذر در بیانیه‌ای به شرح «روش‌های جدید و بسیار خشن‌تری» پرداخت که «جمهوری اسلامی برای سرکوب بهائیان» از آن‌ها استفاده می‌کند.
جامعه جهانی بهائی با ابراز نگرانی عمیق از این شرایط هشدار داد «تغییر در نحوه رفتار حکومت ایران با بهائیان، نشانگر افزایش و تشدید سیاست سرکوب سیستماتیک علیه این جامعه است.»
در این بیانیه آمده است هدف اصلی این اقدامات، ایجاد هراس و سردرگمی، محروم کردن از هرگونه حقوق شهروندی و به فقر کشاندن بهائیان، تداوم سرکوب و آزار افراد، القای احساس عدم اطمینان و در نتیجه سلب آرامش و امنیت زندگی روزمره پیروان این آیین است.