سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی ۱۲۰ صفحه‌ای به تجاوز ماموران سپاه، بسیج، وزارت اطلاعات و بخش‌های مختلف پلیس به زنان، مردان و کودکان در جریان خیزش انقلابی مردم ایران پرداخت و روایت‌هایی را از برخی از قربانیان منتشر کرد.
طبق گزارش عفو بین‌الملل، نیروهای امنیتی ایران زنان، مردان و کودکان را که در خیزش «زن، زندگی، آزادی» شرکت داشتند، مورد تجاوز جنسی، تجاوز گروهی و سایر خشونت‌های جنسی قرار داده‌اند.
در این گزارش که از اظهارات ۴۵ معترض بازداشتی، شامل زنان، مردان و کودکان از ۱۲ تا ۴۸ ساله، در گفت‌وگو با عفو بین‌الملل تهیه شده، آمده است: هدف از این خشونت‌ها و شکنجه‌ها این بوده که «معترضان ساکت شده و از درون بشکنند.»
طبق این گزارش، نیروهای امنیتی با یونیفرم یا لباس شخصی معترضان را بدون حکم بازداشت در خیابان، محل کار و خانه‌هایشان دستگیر می‌کردند و آنها را با خودروهای مختلف می‌بردند، و این ماموران به برخی از معترضان در مسیر بازداشتگاه و در داخل خودرو تجاوز می‌کردند.
به گفته عفو بین‌الملل، برخی بازداشتگاه‌های غیرقانونی که معترضان برای اعتراف اجباری در آنها هدف تجاوز و شکنجه قرار می‌گرفتند، در مدارس و خانه‌های مسکونی بوده‌اند.
بر اساس این گزارش، تجاوز و انواع خشونت‌های جنسی با سایر شکل‌های شکنجه و بدرفتاری نیز همراه بوده و ماموران معترضان را کتک و شلاق می‌زدند، به آنها شوک الکتریکی وارد می‌کردند، داروهای نامعلوم به آنها می‌دادند یا تزریق می‌کردند و در کنار سایر شرایط غیرانسانی بازداشت، آنها را گرسنه و تشنه نگه می‌داشتند.
عفو بین‌الملل خاطرنشان کرد ماموران همچنین به صورت سیستماتیک از درمان قربانیان، از جمله درمان جراحت‌های ناشی از تجاوز، جلوگیری می‌کردند.
بیشتر قربانیانی که در این گزارش با آنها صحبت شده، پس از آزادی از ترس آسیب‌های بیشتر از طرف مقامات و به دلیل ناامیدی از سیستم قضایی جمهوری اسلامی، از شکایت خودداری کرده‌اند.
تنها سه نفر از این افراد پس از آزادی شکایت کردند که دو نفر آنها پس از آنکه ماموران امنیتی تهدید کردند خودشان و خانواده‌هایشان را ربوده و می‌کشند، شکایت خود را به اجبار پس گرفتند. یکی از مقام‌های ارشد حکومتی هم به شاکی سوم گفته است که او بازرسی بدنی را با خشونت جنسی اشتباه گرفته است.
عفو بین‌الملل نوشت: دادستان‌ها و قاضی‌های ایران نه تنها در مسکوت گذاشتن شکایت‌های قربانیان تجاوز هم‌دست حکومت بوده‌اند، بلکه از اعتراف‌های اجباری که تحت تجاوز و شکنجه به دست می‌آمده، برای صدور احکام اعدام و زندان علیه معترضان استفاده کرده‌اند.
قربانیان تجاوز ماموران جمهوری اسلامی به عفو بین‌الملل گفتند همچنان از آسیب‌های شدید جسمی و روحی ناشی از تجاوز و خشونت جنسی عذاب می‌کشند. مادر یک دانش‌آموز قربانی تجاوز به عفو بین‌الملل گفت پسرش به همین دلیل دو بار در زندان اقدام به خودکشی کرده بود.
یک دختر معترض دیگر که قربانی خشونت جنسی ماموران قرار گرفته، به عفو بین‌الملل گفت بسیار زیاد به خودکشی فکر می‌کند.
عفو بین‌الملل از جامعه جهانی خواست در ارتباط با قربانیان تجاوز در بازداشتگاه‌های جمهوری اسلامی، به وظیفه خود عمل کند و با تمدید ماموریت کمیته حقیقت‌یاب شورای حقوق بشر سازمان ملل درباره ایران، از برقراری یک سازوکار مستقل برای مستندسازی و بررسی شواهد جنایت‌های صورت گرفته و سایر موارد نقض حقوق بشر اطمینان حاصل کند.
این سازمان همچنین از همه کشورها خواست در حوزه اختیارات سیستم قضایی خود، به اتهام‌های مطرح شده در ارتباط با جمهوری اسلامی رسیدگی کرده و برای مرتکبین این جنایت‌ها قرار بازداشت بین‌المللی صادر کنند.
از زمان آغاز خیزش «زن، زندگی، آزادی»، گزارش‌های بین‌المللی فراوانی از آزارهای جنسی ماموران جمهوری اسلامی علیه معترضان ایرانی منتشر شده است.
در یکی از این گزارش‌ها، هادی قائمی، مدیر سازمان حقوق بشری «کمپین حقوق بشر ایران»، مستقر در نیویورک، به وضعیت دختری ۱۴ ساله به نام معصومه و ساکن یک محله فقیرنشین تهران اشاره کرده است.
به گفته قائمی، پس از اعتراض معصومه در مدرسه با برداشتن روسری، او با دوربین‌های مدرسه شناسایی و بازداشت شده است. این دختر دانش‌آموز به دنبال بازداشت دچار پارگی شدید واژن شده و به بیمارستان انتقال یافته است.
بر اساس این گزارش، معصومه جان باخته و مادرش در حالی که قصد داشته کشته شدن دخترش را علنی کند، ناپدید شده است.
