در این بیانیه آمده است: «وقتی نظامی سیاسی، در سال ۲۰۲۳، چون اوان سده بیستم و مشابه عملکرد رژیمهای تمامیتخواه آن دوران، اینچنین همهجانبه و بیتخفیف، به جان تولیدکنندگان و نشردهندگان اندیشه و بیان میافتد، و درعمل آهنگ آن میکند که فضای فعالیت و حضور اجتماعی را تا آخرین دریچه بر روی آنها کور کند، بهناگزیر باید نتیجه گرفت که این نظام سیاسی خودش نیز امید چندانی به احیای مشروعیت ازدسترفته و دوام و قرار فردای خویش ندارد.»
امضاکنندگان این بیانیه خاطرنشان کردند: «اگر جز این بود، دستکم در ظاهر هم که شده، حکومت بین اعمال خشونت کور و فراگیر و مشروعیت متزلزل نسبتی برقرار میکرد.»
این بیانیه با تاکید بر لزوم آزادی فوری و بیقیدوشرط حبیب موسوی و دیگر کسانی که بهخاطر نشر اندیشه و نوشتار خود در بند شدهاند، خواستار توقف «این روند خفقانگستری و برچیدن سایه ارعاب و تهدید بر سر جامعهی ادبی» شد.
امضاکنندگان این بیانیه گفتند: «به حکومت یادآور میشویم پا در راهی گذاشته که باید بر سرنوشت خود در آن سخت ترسان باشد.»
امضاکنندگان این بیانیه همچنین به صدها مورد «سرکوب هولناک» نویسندگان داخل و خارج ایران در جریان «قیام ژینا» اشاره کردند، از جمله ترور و قتل صحنهسازیشده در قالب خودکشی، بازداشت غیرقانونی، آدمربایی، تبعید، شکنجههای جسمی و روحی، احضار، تفتیش منزل، یورش غیرقانونی به منزل افراد در غیاب خودشان، تهدیدهای تلفنی و مجازی نویسندگان داخل و خارج ایران و احضار و بازجویی نزدیکان و اعضای خانواده برای فشارآوردن به نویسندگان و اهل قلم دور از ایران.
ابراز نگرانی از سلامت حبیب موسوی در زندان
این بیانیه با اشاره به بازداشت حبیب موسوی در ۹ مرداد در پی احضار به اداره اطلاعات سپاه گرگان، و «بیخبری مطلق» از وضعیت این نویسنده تا زمان انتقال او به قرنطینهی زندان امیرآباد گرگان در تاریخ ۱۳ مرداد، خاطرنشان کرد موسوی به بیماریها و مشکلات جسمی متعددی نظیر ناراحتی قلبی، دیسک کمر، افت شدید قند و فشار، مشکلات معده و کلیه مبتلاست که همین مسئله نگرانی از سلامت او را دوچندان کرده است.
امضاکنندگان بیانیه به اشاره به اینکه حبیب موسوی تحت عناوینی چون «تبلیغ علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» تفهیم اتهام شده تاکید کردند با توجه به اینکه حبیب موسوی بستگان درجه اول و وکیل ندارد، به صورت جمعی پیگیر وضعیت این نویسنده زندانی خواهند بود.