در پی افشاگری زندانیان زن پیشین درباره تعرض‌های جنسی در چارچوب «بازرسی برهنه بدنی»، خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی این نوع بازرسی‌ها را تایید کرد اما مدعی شد که «هیچ‌گونه تصویری ثبت و ضبط نمی‌شود».
خبرگزاری میزان روز دوشنبه پانزدهم خرداد ادعا کرد که «بررسی کامل بدن» در ورود به بازداشتگاه برای جلوگیری از ورود «اقلام ممنوعه از قبیل تلفن همراه، مواد مخدر، سیم کارت و ...» انجام می‌شود.
بر اساس ادعای این خبرگزاری، در بازرسی زندانیان زن «هیچ‌گونه تصویری ثبت و ضبط نمی‌شود» و «با رعایت تمام پروتکل‌ها، بازرسی بدنی» به وسیله ماموران زن انجام می‌شود.
میزان، افشاگری زنان ایرانی در این زمینه را «پروژه جنگ ترکیبی و تبلیغاتی تمام‌عیار غرب علیه ایران» دانست و اضافه کرد: «موضوع بازداشتگاه‌ها و ادعا‌های دروغ در این رابطه یکی از محور‌های اصلی بخش رسانه‌ای این جنگ بوده است.»
در حالی که گزارش‌های مختلف حاکی از نقض گسترده حقوق زندانیان در ایران است و جمهوری اسلامی به بازرسان بین‌المللی اجازه نمی‌دهند از زندان‌ها بازدید کنند، خبرگزاری میزان روایت‌های زنان از تجاوزها و تعرض‌های جنسی را «ادامه پروژه سیاه‌نمایی از ایران در خارج از کشور» توصیف کرد و نوشت: «متاسفانه در داخل نیز عده‌ای با بیگانگان همنوایی می‌کنند و همان سخنان تکرار می‌شود.»
در روزهای اخیر تعدادی از زنان فعال مدنی و سیاسی، با روایت دوران بازداشت یا زندانی شدن خود شرح داده‌اند که چگونه نیروهای جمهوری اسلامی آنان را مجبور کرده‌اند جلوی چشم ماموران یا مقابل دوربین‌ها کاملا برهنه شوند.
مهناز افشار، نسیبه شمسایی، شیما بابایی، مژگان کشاورز، شاپرک شجری‌زاده و زینب زمان از جمله زنانی هستند که دست به چنین افشاگری‌هایی زدند.
نسیبه شمسایی، زندانی سیاسی سابق، روز یک‌شنبه در یک رشته توییت با اشاره به دوران بازداشت خود نوشت که او را هم در بند دو-الف سپاه در زندان اوین و هم در زندان قرچک مجبور کردند در مقابل دوربین به صورت کامل برهنه شده و «بشین و پاشو برود».
مژگان کشاورز، کنشگر حقوق زنان نیز در افشاگری خود توضیح داد که در تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۱۹، ماموران اطلاعات به منزلش هجوم برده‌اند، به او دست‌بند زده‌اند و بازداشتش کرده‌اند: «من را به وزرا بردند؛ همان جایی که مهسا امینی کشته شد.»
او اضافه کرد: «آنجا در اتاقی من را مجبور کردند تمام لباس‌هایم را در بیاورم و بازرسی بدنی شوم. عریان مقابل دوربین‌های امنیتی حس تجاوز و ترس به من دست داده بود.»
شیما بابایی، فعال مدنی و زندانی سیاسی پیشین نیز در رشته توییتی ماجرای بازداشت خود در بهار ۱۳۹۵ از سوی پلیس امنیت تهران در ساختمان وزرا را شرح داد.
همچنین در ادامه افشاگری زنان زندانی سیاسی درباره اجبار به برهنه شدن در زندان، شاپرک شجری‌زاده با اشاره به دوران بازداشت خود در توییتر نوشت که او هم مجبور شده برهنه شود.
زینب زمان، فعال مدنی و دختر حسین زمان نیز پیش از این نوشته بود: «زمان بازداشتم دو بار کاملا برهنه‌ام کردند. یک بار همان روز اول، وقتی با چشم‌بند وارد ساختمان بازداشتگاه شدم، قبل از اینکه وارد سلول بشوم، جلوی در دستشویی مامور زن چشم‌بند را باز کرد و گفت برو داخل دستشویی! رفتم داخل. گفت شالت را در بیاور! مانتویت را هم، شلوار و کفش و جورابت را هم، لباس زیرت را هم! کامل لخت شو و بعد دو بار بنشین و پاشو! شوکه بودم و هیچ حرفی نمی‌زدم.»
مهناز افشار، بازیگر نیز در توییتی از این بازرسی‌های بدنی سخن گفت و آن را «اعترافی سخت از زندگی کاری و اجتماعی خود» دانست.
این افشاگری‌ها واکنش فعالان حقوق بشر را برانگیخت.
شیرین عبادی، حقوقدان، برنده جایزه صلح نوبل و فعال حقوق بشر در واکنش به این افشاگری‌ها نوشت: «بهانه ماموران امنیتی برای این رفتار متعرضانه این بوده که ایشان بعدا نتوانند ادعا کنند شکنجه شده‌اند! این در حالی است که شاهد بوده‌ایم دستگاه امنیتی هیچ ابایی از انتشار تصویر شکنجه شده سپیده رشنو یا توماج صالحی در مقابل تلویزیون نداشت!»
عبادی افزود: «آزار زنان زندانی عمری به طول چهار دهه حکومت فاسد نظام استبدادی جمهوری اسلامی دارد. روایت جسورانه این آزارها، دستگاه سرکوب را رسواتر از پیش خواهد کرد. روزی دادخواهی محقق خواهد شد و بانیان این رفتارهای غیرانسانی در پیشگاه مردم پاسخگو خواهند شد.»
