از صبح روز سهشنبه دوم خرداد گزارشهایی مردمی در آبادان منتشر شد که بر اساس آنها، ماموران امنیتی مسیرهای منتهی به خیابان امیری (امیرکبیر)، محل قرار گرفتن ساختمان متروپل را مسدود کرده بودند.
سوگواری در میان ماموران
با وجود مسدود بودن این خیابان و حضور پرشمار ماموران حکومتی اما گروهی از شهروندان، خانواده و نزدیکان جانباختگان حادثه متروپل، در نخستین سالگرد واقعه فروریختن آن، مقابل بقایای این ساختمان تجمع کردند.
ویدیوی رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد مردم آبادان در این گردهمایی برای جانباختگان حادثه فرو ریختن متروپل با نواختن دمام سوگواری کردند و دم گرفتند که: «ای واویلا عزا و ماتمه ...»
متروپل چگونه فروریخت؟
ساعت ۱۲:۴۰ روز دوم خرداد سال ۱۴۰۱ بخشی از ساختمان دوقلوی متروپل آبادان واقع در مرکز این شهر فروریخت و بر اساس آمار رسمی، ۴۳ نفر را به کام مرگ کشاند.
از همان نخستین ساعات پس از ریزش ساختمان، بحثهایی درباره وجود فساد حکومتی در روند ساخت متروپل شکل گرفت که موجی از واکنشها و اعتراضات را به دنبال داشت.
در حالیکه اتهامها در فروریختن متروپل متوجه حسین عبدالباقی، مالک ساختمان بود، مقامها و رسانههای حکومتی از مرگ او در حین ریزش متروپل خبر داده و حتی به تایید آزمایش ژنتیک او - در مدتی بسیار کوتاه - اشاره کردند.
بسیاری از مردم اما ادعاهای مطرح شده درباره مرگ او را که با «ارتباطات خاص» با مقامات توانسته بود مجوز ساخت این ساختمان را بدون رعایت ضوابط فنی بگیرد، هرگز باور نکردند.
صدها نفر از مردم آبادان و حتی دیگر شهرهای ایران در روزها و هفتههای بعد از وقوع این فاجعه، با برگزاری تجمع شبانه علاوه بر سر دادن شعارهای ضدحکومتی، شعارهایی هم علیه پیمانکار پروژه ساختمان تخریبشده متروپل سر دادند و ادعاها درباره مرگ او را در شعارهای خود زیر سوال بردند.
مشارکت نهادهای حکومتی در کشتار مردم
کمتر از دو هفته پس از ریزش متروپل، گزارشی از ادارهکل راه و مسکن خوزستان درباره تخلفها در ساخت آن به دست ایراناینترنشنال رسید که نشان میداد مقامهای شهرداری و منطقه آزاد اروند برخلاف قوانین مجوز ساخت این ساختمان در ۱۳ طبقه را صادر کرده و به هشدارهای ناظر درباره تَرَک در ساختمان و مشکل در ستونها توجه نکردهاند.