

دستگاه قضایی جمهوری اسلامی از ارسال پرونده شکایت حسن روحانی، رییسجمهوری پیشین، از حسن رحیمپور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، به دادگاه ویژه روحانیت خبر داد.
خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی، روز سهشنبه ۲۶ اردیبهشت نوشت که این پرونده «با توجه به روحانی بودن» رحیمپور ازغدی برای رسیدگی به دادگاه ویژه روحانیت ارسال شده است.
میزان تایید کرد که حسن روحانی روز ۱۹ اردیبهشت در نامهای به قوه قضاییه، خواستار پیگیری حقوقی و رسیدگی قضایی نسبت به اتهامات مطرح شده از سوی حسن رحیمپور ازغدی علیه خود و همکارانش شده بود.
پیشتر رحیمپور ازغدی، از نظریهپردازان اصولگرای جمهوری اسلامی، روحانی و اطرافیانش را «جاسوس» نامیده بود.
ازغدی با اشاره به اعدام علیرضا اکبری، معاون سابق وزیر دفاع، به اتهام جاسوسی گفته بود: «دور و بر روحانی از این آدمها هنوز هم هستند، اگر خودش (جاسوس) نباشد.»
پس از آن روحانی در نامهای به قوه قضاییه خواستار پیگرد قضایی رحیمپور شد. با این حال این شکایت روحانی موجب نشد حملات علیه او متوقف شود.
چند روز پس از اظهارات رحیمپور ازغدی، حسین طائب، رییس سابق سازمان اطلاعات سپاه پاسداران خواستار محاکمه روحانی شد و گفت که محاکمه رییسجمهوری سابق ایران دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد.
همچنین روزنامه کیهان از درخواست رییس سابق سازمان اطلاعات سپاه مبنی بر محاکمه روحانی استقبال کرد و نوشت که رییسجمهوری پیشین جمهوری اسلامی «وصلهای ناجور» بوده «که هیچ جریانی آنها را گردن نگرفت».
این روزنامه به مدیرمسوولی حسین شریعتمداری، نماینده علی خامنهای، روز دوشنبه ۲۵ اردیبهشت نوشت: «روحانی با شعار "دولت تدبیر و امید" در ابتدا حامیانی نمایشی برای دستیابی به پیروزی در کارزار انتخابات داشت اما بعدها، حتی کارناوال حمایتی جریان موسوم به اصلاحات بهعنوان گردنگیرترین جریان حمایتگر دولت یازدهم و دوازدهم، در میانه راه مسیرشان را تغییر دادند و کار را به جایی رساندند که دولت منسوب به روحانی تبدیل شد به وصلهای ناجور که هیچ جریانی آنها را گردن نگرفت و بسیاری از موافقان ابتدایی، در مقابل این دولت قرار گرفتند.»
این موضع روزنامه کیهان در قبال روحانی در حالی است که پیش از او محمود احمدینژاد به عنوان رییسجمهوری محبوب علی خامنهای برای دو دوره و در دوره دوم پس از انتخاباتی جنجالبرانگیز بر کرسی ریاست جمهوری نشست اما نه تنها رهبر جمهوری اسلامی که حامیانش هم مسوولیت حمایت از احمدینژاد را که به مهرهای منتقد تبدیل شد، نمیپذیرند.
از سوی دیگر نپذیرفتن مسوولیت اقدام و عمل به بخشی از هویت و دیانای جمهوری اسلامی تبدیل شده و مقامات از راس هرم تا کف آن، مسوولیت گفتار و کردار خود را نمیپذیرند.
از سوی دیگر این دعواهای رسانهای و نزاعهای شکل گرفته میان باندها و جناحهای درگیر در قدرت در جمهوری اسلامی قبل از انتخابات پیش روی مجلس در حالی است که با شکل گرفتن جنبش «زن، زندگی، آزادی»، شهروندان در ایران بیش از گذشته از نظام حاکم عبور کردهاند و خواهان سرگون شدن کلیت آن هستند.