چارلز سوم، پادشاه بریتانیا، همراه همسرش کامیلا، روز شنبه شش می در کلیسای وست‌مینیستر حاضر شد و برای اولین و آخرین بار تاج پادشاهی را بر سر گذاشت. ناقوس کلیساها برای دو دقیقه نواختند و به دنبال نشستن تاج بر سر پادشاه، جمله معروف «خداوند پادشاه را حفظ کند» از سوی حاضران ادا شد.
در این مراسم که به عنوان بزرگ‌ترین رویداد تشریفاتی بریتانیا در هفت دهه اخیر شناخته می‌شود، برای اولین بار ده‌ها رییس‌جمهوری و شخصیت برجسته سیاسی جهان حضور داشتند.
از صبح امروز پادشاه و ملکه، سوار بر کالسکه‌ای که ملکه الیزابت دوم برای جشن‌های شصتمین سال سلطنتش استفاده کرده بود، کاخ باکینگهام را ترک کردند و در میان هزاران شهروند بریتانیایی و گردشگران خارجی، به سمت محل تاج‌گذاری رفتند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، پادشاه چارلز که پس از مرگ ملکه الیزابت دوم در سپتامبر گذشته، جانشین مادرش شد، با ۷۴ سال سن، پیرترین پادشاه بریتانیا است که تاج ۳۶۰ ساله سنت ادوارد را بر سر می‌گذارد.
همسر دوم او کامیلا هم با ۷۵ سال سن در مراسمی دو ساعته که با وجود ریشه در تاریخ، سعی در «ارائه سلطنتی آینده‌نگر دارد» ملکه شد.
این مراسم به عنوان نمایشی مجلل با قدمت هزار سال، بزرگ‌ترین رویداد تشریفاتی بریتانیا در ۷۰ سال اخیر است که علاوه بر حضور بیش از ۱۰۰ رییس‌جمهوری و شخصیت سیاسی برجسته از سراسر جهان از جمله جیل بایدن، بانوی اول آمریکا، میلیون‌ها نفر هم از تلویزیون آن را به شکل زنده تماشا کرده و می‌کنند.
از ایران هیچ مقام رسمی و سیاسی‌ای به این مراسم دعوت نشده بود.
به گزارش رویترز، در شرایطی که بریتانیا پس از خروج از اتحادیه اروپا در حال تلاش برای یافتن راهی به منظور خارج شدن از گرداب سیاسی به وجود آمده است و می‌کوشد تا جایگاهش را در نظم جدید جهانی حفظ کند، خانواده سلطنتی همچنان برای حامیانش «جذابیتی بین‌المللی، ابزار دیپلماتیک حیاتی و وسیله‌ای برای ماندن در صحنه جهانی» فراهم می‌کند.
در حالی که ریشی سوناک، نخست‌وزیر بریتانیا، با «شور و شوق» به تحسین این مراسم پرداخت و گفت هیچ کشور دیگری نمی‌تواند «چنین نمایش خیره‌کننده‌ای» ارائه دهد، این تاج‌گذاری در بحبوحه بحران هزینه‌های زندگی و بدبینی عمومی به ویژه جوانان نسبت به «نقش سلطنت» انجام می‌شود.
رویداد امروز در مقیاسی کوچک‌تر از آن‌چه برای ملکه الیزابت در سال ۱۹۵۳ برگزار شد، اتفاق می‌افتد اما به گفته رویترز، با شاهکارهای تاریخی‌اش همچنان «تماشایی» خواهد بود؛ مجموعه‌ای از گوی‌های طلایی و شمشیرهای نگین‌دار تا عصایی که بزرگ‌ترین الماس تراش خورده بی‌رنگ جهان را در خود جای داده است.
با این که هزاران نفر از ساعت‌ها پیش در مسیر حرکت کالسکه پادشاه و ملکه از کاخ باکینگهام تا کلیسای قرن چهاردهمی وست‌مینستر لندن به انتظار نشستند اما همه آن‌ها برای تشویق چارلز سوم نیامده بودند.
در این روز جمهوری‌خواهان هم بزرگ‌ترین اعتراض خیابانی خود را علیه سلطنت برنامه‌ریزی کردند که البته با واکنش بیش از ۱۱ هزار پلیس مستقر در منطقه برای «خنثی کردن» اقدامات اعتراضی آن‌ها همراه بود. دست‌کم ۲۰ نفر از این مخالفان و معترضان بازداشت شدند.
صبح شنبه نیز گراهام اسمیت، رهبر گروه کمپین جمهوری‌خواه و ضدسلطنت همراه با چند معترض دیگر بازداشت شدند اما تظاهرات ضد سلطنتی با حضور شمار زیادی از طرفداران جمهوری در نزدیکی میدان ترافالگار برگزار شد.
با وجود این، پیش از این پیش‌بینی شده بود به جز خود اعضای خاندان سلطنتی، قریب به دو هزار مهمان در مراسم تاج‌گذاری چارلز سوم حضور خواهند یافت.
جشن تاج‌گذاری چارلز سوم در سراسر جهان از رسانه‌ها پخش خواهد شد و از این نظر یادآور تاج‌گذاری ملکه الیزابت دوم است: اولین تاج‌گذاری در خاندان سلطنتی بریتانیا که از تلویزیون پخش شد. جشنی که ۲۷ میلیون نفر آن را تماشا کردند و ۱۱ میلیون نفر شنونده رادیو به آن گوش دادند.
در روز تاج‌گذاری الیزابت دوم، میلیون‌ها نفر هم به خیابان‌ها ریختند تا شادی و پایکوبی کنند. انتظار می‌رود خیابان‌های بریتانیا پس از تاج‌گذاری چارلز سوم هم شاهد جشن و سرور مردم باشد.
جشن تاج‌گذاری پادشاه چارلز سه روز، از ششم تا هشتم ماه می به طول می‌انجامد و با انواع فعالیت‌هایی همراه است که می‌تواند چهره سلطنت و برند آن را در چشم مردم بریتانیا ارتقا بخشد.
این جشن در شرایطی برگزار می‌شود که سلطنت در بریتانیا از همه سو تحت فشار است؛ از سویی رسوایی‌های اعضای خاندان سلطنتی ادامه دارد و از سوی دیگر حمایت نسل جوان از نهادی «دِ مده» که ربط اندکی به دنیای مدرن و امروزی دارد و پایه‌های آن بر دبدبه و کبکبه و تجملات است، کم‌رنگ شده.
همچنین هیچ نقش رسمی‌ای برای پسر کوچک‌تر چارلز، شاهزاده هری، پس از درگیری او با خانواده سلطنتی در نظر گرفته نشده است.
در مراسم تاج‌گذاری در کلیسا، پادشاه چارلز سوگند یاد کرد که «عادلانه حکومت کند» و اسقف اعظم کانتربری، جاستین ولبی با کشیدن روغنی که در اورشلیم تقدیس شده بود روی دستان، سر و سینه پادشاه، او را «مسح» کرد.
پس از آن اسقف اعظم تاج سنت ادوارد را روی سر پادشاه قرار داد و شیپورها نواخته شدند و توپ‌ها را به نشانه احترام در سراسر بریتانیا شلیک کردند.
در پایان این مراسم دو ساعته پادشاه چارلز بر تخت سلطنتی نشست تا پسر ارشد او، شاهزاده ویلیام ۴۰ ساله با زانو زدن مقابل پدر، با پادشاه «بیعت» کند.
به طور سنتی در ادامه این مراسم از همه کسانی که در صومعه و سراسر کشور هستند دعوت می‌شود تا با پادشاه جدید بیعت کنند؛ عنصر جدیدی که در واقع ادای دین به رسم سنتی سوگند وفاداری دوک‌های ارشد و اشراف، به پادشاه است. موضوعی که البته طرفداران جمهوری آن را «توهین‌آمیز» خوانده و از نهاد سلطنت خواسته بودند توضیح دهد که این «یک دعوت است نه دستور».
با همه این‌ها، این مراسم پر زرق و برق با بازگشت پادشاه و ملکه از کلیسا به داخل کاخ باکینگهام ادامه می‌یابد تا خانواده سلطنتی با پوششی سنتی در بالکن کاخ و در برابر مردم حاضر شوند.
پایان‌بخش مراسم روز نخست جشن نیز رژه هوایی شش دقیقه‌ای اعضای ارتش، نیروهای دریایی سلطنتی و نیروی هوایی سلطنتی و در نهایت نمایش پیکان‌های سرخ خواهد بود.