بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی در ادامه اعتراضات به محقق نشدن مطالباتشان، بار دیگر در چند شهر ایران تظاهرات کردند و در کنار دیگر شعارهای حکومتی، شعار «مرگ بر رئیسی» سر دادند.
بر اساس گزارش‌ها و تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی روز سه‌شنبه ۱۷ خرداد در شهرهایی چون، اهواز، ایلام، قزوین، خرم‌آباد، بندرعباس و ... تجمع کردند.
«دولت انقلابی، دروغ میگه حسابی»، «مرگ بر این دولت مردم فریب»، «بی‌سواد دروغگو، حاصل وعده‌هات کو؟» و «عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، بازنشسته مظلوم، صاحب‌عزاست امروز» از جمله شعارهای سرداده شده در تجمع‌های امروز بازنشستگان بود.
همچنین بازنشستگان معترض در اهواز شعار دادند: «وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه»، «تا حق خود نگیریم، از پا نمی‌نشینیم» و «ما همه با هم هستیم، ظلم و ستم شکستیم».
بازنشستگان تأمین اجتماعی در بندرعباس نیز شعار «نه مجلس نه دولت، نیستند به فکر ملت» سر دادند.
روز دوشنبه ۱۶ خرداد نیز بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی در شهرهای مختلف ایران با برگزاری تجمع‌های هم‌زمان، به مصوبه «غیرقانونی» درباره افزایش ۱۰ درصدی حقوق بازنشستگان غیرحداقل‌بگیر اعتراض کردند.
بازنشستگان مطالباتی از جمله افزایش حقوق به میزان نرخ واقعی سبد معیشت دارند و می‌گویند دولت حتی حاضر نیست مصوبه شورای عالی کار مبنی بر افزایش ۳۸ درصدی برای غیرحداقل‌بگیران را رعایت کند.
هیأت مدیره کانون بازنشستگان اهواز در بیانیه‌ای در شامگاه یک‌شنبه ۱۵ خرداد اعلام کرد بازنشستگان به دلیل نقض قانون در دولت، به دیوان عدالت اداری اعتراض می‌کنند و همچنین این موضوع را به سازمان جهانی کار ارجاع خواهند داد.
اعتراض بازنشستگان در شرایطی صورت گرفته که سخنگوی دولت روز یک‌شنبه در توییتی از اقدام‌های قوه مجریه درباره بازنشستگان دفاع کرد و افزایش حقوق آنها را «یکی از بیشترین افزایش‌ها در ۲۰ سال گذشته و نزدیک به ۲۰ درصد بالاتر از نرخ رسمی تورم» خواند.
در حالی که آزادسازی قیمت‌ها که به افزایش شدید قیمت کالاهای اساسی منجر شده است، وضعیت گروه‌هایی از جمله بازنشستگان را بیش از پیش دشوار کرده، تجمع‌های مشابهی در ماه‌های گذشته با مطالبه افزایش مستمری بازنشستگی برگزار شده است.
حسین قاضیان، جامعه‌شناس، در تحلیل اعتراضات بازنشستگان به ایران اینترنشنال گفت: «تورم و فشار اقتصادی در جمهوری اسلامی بر بستر زمینه‌هایی از نارضایتی عمومی قرار گرفته است. مردم احساس می‌کنند دیگر راهی برای بهتر شدن اوضاع وجود ندارد و آواری مانند متروپل بر سرشان در حال خراب شدن است. این تبدیل به اعتراضات خیابانی از سوی بازنشستگان می‌شود.»