به گزارش این روزنامه آمریکایی، جمعیت ۲۸۵ هزار نفری چرنیهف، واقع در ۱۵۳ کیلومتری شمال کی‌یف، از چند روز پیش و پس از بمباران پلی مهم در شهر، بیشتر و بیشتر از باقی کشور جدا افتاده‌‌اند.

بسیاری از ساکنان شهر در زیرزمین‌ها پناه گرفته‌اند و آنانی که تلاش می‌کنند بگریزند، با خطر آتش توپخانه مواجه‌اند.

به‌ گفته مقام‌های اوکراینی، با تخریب این پل، راه دیگر فرار از چرنیهف و رساندن کمک‌های بشردوستانه به این شهر قطع شده و با برقی که هر از چند گاهی در گوشه‌ای وصل می‌شود، اطلاع به‌موقع از اخبار این شهر دشوار است.

مردی ۳۸ ساله به‌نام الکس، که اهل همین شهر است و با تیم‌های کمک‌های بشردوستانه برای رساندن کمک لازم به شهروندان چرنیهف همکاری می‌کند، روایت آنچه را به چشم دیده، طی هفت روز متوالی برای واشینگتن پست فرستاده است.

به‌ گزارش واشینگتن‌پست، باطری موبایل الکس بیشتر وقت‌ها خالی می‌شود، اما هر وقت موبایلش کار کند پیام صوتی، عکس و ویدیو می‌فرستد. گزارش زیر، روایت هفت‌روزه الکس از وضعیت چرنیهف در محاصره نیروهای روسیه است.

روز اول؛ الکتریسیته، گاز و گرما نیست

به‌ گزارش الکس، نیروهای روسیه لوله‌های آب را هدف می‌گیرند تا آب شهر را قطع کنند؛ او می‌گوید که تقریبا تمام شهر برای دو روز آب نداشت و آب بعدتر کم‌کم و با فشار کم برگشت. الکس می‌گوید که برق نیست و سیستم‌های گرمایشی شهر هم از کار افتاده است.

بر اساس اظهارات الکس، گذرگاه بشردوستانه هنوز در چرنیهف ایجاد نشده و هیچ گذرگاهی از بزرگراه کی‌یف-چرنیهف نمی‌گذرد؛ آنانی که راه فرار را انتخاب می‌کنند از جاده‌ای عجیب و خطرناک و گل‌آلود به سمت «آنیسف» فرار می‌کنند.

الکس می‌گوید بسیاری از مردم گاز ندارند و در حیاط‌های اشتراکی مجتمع‌های مسکونی جمع می‌شوند و آتش روشن می‌کنند و دیگ بزرگی از سوپ بار می‌گذارند. برق و گاز و سیستم گرمایشی در کار نیست.

بر اساس مشاهدات الکس، موجودی سوپرمارکت‌ها رو به اتمام است و پیدا کردن گوشت و لبنیات ممکن نیست. پیدا کردن غذای کودک فاجعه‌بار است. البته غذای بچه به شهر آورده می‌شود اما مقدار آن خیلی کم است و راننده‌هایی که این محصولات را می‌آورند زیر بمباران جاده‌ها خود را به چرنیهف می‌رسانند. این راننده‌ها دارو، غذای بچه و پوشک می‌آورند.

به‌ گزارش این شاهد عینی، وضعیت دارو بهتر از غذا نیست. داروخانه‌ها خالی و صف طولانی است و حتی اگر کسی سر صف برسد تضمینی برای تامین آنچه نیاز دارد نیست.

الکس می‌گوید که نظامیان معتقدند نیروهای روسیه نمی‌توانند چرنیهف را تصرف کنند. او می‌گوید بمب‌های منفجرنشده زیادی در حیاط و روی سقف خانه‌ها و داخل حیاط‌های پشتی افتاده است.

او وضعیت اینترنت را کمی بهتر از روزهای گذشته توصیف می‌کند.

روز دوم؛ فاجعه انسانی در دل شهر

به‌ گزارش الکس، حملات هوایی شبانه ادامه دارد و یک مجتمع مسکونی هدف حمله قرار گرفته است.

او می‌گوید روس‌ها از همه طرف شهر را با آتش توپخانه و راکت پرتابی آماج حمله قرار داده‌اند و از آتش توپخانه و راکت پرتابی استفاده می‌کنند.

به‌ گفته این شهروند، وضعیت انسانی در چرنیهف همچنان بد است. صف طولانی مقابل فروشگاه‌هایی که تقریبا خالی است تشکیل می‌شود. مردم به‌دنبال غذا در شهر سرگردان‌اند. داروخانه‌ها دارو ندارند و تنها مراکز داوطلبانه دارو دارند. غذا هم در دست همین مراکز است. مردم در حال فرارند و از گذرگاه‌هایی می‌گریزند که امن نیست و به آنها شلیک می‌شود.

الکس گفت به ماشین دوستش شلیک شده ولی او شانس آورده که سرنشینان آسیب ندیده‌اند و تیر به صندوق عقب اصابت کرده است.

الکس افزود مردم تلاش می‌کنند یکدیگر را پیدا کنند چون سه روز است که برق نیست و ارتباطاتی هم در کار نیست. آب برگشته است ولی در کل شرایط همان افتضاحی است که بود.

روز سوم؛ مردم گرسنگی می‌کشند

به‌ گزارش الکس، بمباران شدیدی در سراسر شهر وجود دارد و مشکل غذا بغرنج و بغرنج‌تر می‌شود. الکس و همکارانش به مراکز داوطلبانه، موادغذایی مانند هویچ و سیب‌زمینی می‌برند تا کسانی که حداقل غذا را در خانه دارند بتوانند چیزی برای خوردن داشته باشند. الکس از صف‌های طویل مقابل سوپرمارکت‌ها می‌گوید و خرید غذایی که ممکن نیست.

به‌ گزارش الکس، نیروهای روسیه تلاش می‌کنند به تاسیسات آبی شهر حمله کنند. چهار نفر کشته‌ شده‌اند. الکس می‌گوید این سیاست عامدانه نیروهای روسیه برای نابود کردن زیرساخت شهر و به وجود آوردن فاجعه انسانی است که همین حالا هم وجود دارد. او می‌گوید که همچنان گذرگاه بشردوستانه‌ای وجود ندارد.

بنا بر اظهارات الکس، مردم شهر تلفن می‌زنند و التماس می‌کنند تا چیزی برایشان برده شود تا بخورند. اما برق و گازی برای پخت‌وپز نیست. الکس می‌گوید جیره غذایی خشک لازم است اما موجود نیست.

بنا بر مشاهدات الکس، مردم آنچه را که دارند بین خودشان دادوستد می‌کنند. او می‌گوید که قیمت سوخت خیلی بالا رفته، چون اصلا سوختی موجود نیست؛ فرار از چرنیهف دشوار شده، ولی در شهر هم چیزی برای خوردوخوراک نمانده است. برخی در شهر می‌چرخند و خوراکی‌هایشان را قسمت می‌کنند. کسی به الکس و همکارانش کمی کلوچه داده است.

او می‌گوید «کلوچه‌ها را قسمت می‌کنیم و به مردم می‌دهیم. اما کلوچه غذا نیست و مردم غذا احتیاج دارند.» الکس می‌گوید موادغذایی فقط می‌توانند بار کامیون شود و به این شهر آورده شوند و کامیون‌ها هم نمی‌توانند برانند. او شرایط را بسیار ناراحت‌کننده توصیف می‌کند.

روز چهارم؛ آب تمام شهر قطع است

به‌گزارش الکس در روز چهارم، آب شهر برای کل روز قطع شد و بمباران‌های شدید ادامه داشت. او می‌گوید که حملات حساب‌شده نیست و مناطق مسکونی هم هدف حمله قرار می‌گیرد. الکس می‌گوید پیدا کردن غذا دشوار و دشواتر می‌شود.

روز پنجم؛ اینترنت قطع است

واشینگتن پست می‌نویسد که روز پنجم خبری از الکس نبود. اینترنت او قطع بود.

روز ششم؛ همه‌چیز غم‌آلود است

اما الکس در ششمین روز اعلام کرد که وضعیت شهر در دو روز گذشته، تنها بمباران و خمپاره و آتش توپخانه بوده و بس. ارتش روسیه به شهر نزدیک‌تر شده و مرکز شهر و هر جایی که بتواند هدف حمله قرار می‌دهد.

وضعیت در حال بدتر شدن است. آب نیست، برق نیست، سیستم گرمایشی از کار افتاده و محصولات کمتر و کمتری موجود است. الکس شرایط را بسیار ناراحت‌کننده توصیف می‌کند. او می‌گوید که نظامیان اوکراینی می‌گویند که در حال جنگ‌اند.

روز هفتم؛ رنج چرنیهف برجاست

الکس روز هفتم را روزی مانند شش روز پیش از آن توصیف کرد. به‌ گفته او، کمبود غذا همچنان برجاست و کمک‌های بشردوستانه به‌کندی و در مقدار کم به شهر می‌رسد. او و همکارانش در حال رساندن غذا به مردم هستند. او وضعیت چرنیهف را در یک جمله خلاصه کرد: «چرنیهف همچنان رنج می‌کشد.»