کره جنوبی از کشورهایی است که نسبت به رفع تبعیض‌های جنسیتی دستاوردهای نسبتا مثبتی داشته است، اما اخیرا گروه‌های ضد فمنیستی ظهور پیدا کردهاند که در تظاهرات زنان علیه خشونت جنسی و تعصبات جنسیتی ظاهر می‌شوند و با تمسخر علیه آنها شعار سر می‌دهند.
به گزارش نیویورک‌تایمز، ده‌ها مرد جوان طرفدار این نوع جنبش‌های ضد فمینیستی در کره جنوبی اکثرا با لباس‌های مشکی در این تظاهرات ظاهر شده‌اند و شعارهایی مانند «خوک‌های فمینیست زشت»، «از شر مرد‌ستیزان خلاص شوید» و «فمینیسم یک بیماری روانی است» سر داده‌اند.
شاید به راحتی بتوان از تظاهرات‌هایی از این دست در خیابان‌های کره جنوبی به عنوان یک اقدام افراطی از سوی یک گروه افراطی رد شد؛ اما احساسات زن‌ستیزانه در فضای مجازی در کره جنوبی در حال افزایش است و مخاطبان زیادی پیدا کرده است. این مخاطبان برای دستیابی به اهداف خود فشار زیادی بر جامعه و سیاست‌مداران کره جنوبی وارد می‌کنند.
نیویورک تایمز می‌نویسد این فعالان مرد هر چیزی که بوی فمینیسم می‌دهد را هدف قرار داده‌اند و یک دانشگاه را مجبور به لغو سخنرانی زنی کردهاند که آنها او را به اشاعه مردستیزی متهم می‌کنند. این مردان در مورد زنان برجسته بدگویی و اتهام‌زنی کرده و از آن سان، زن برنده سه مدال طلای المپیک توکیو، به دلیل کوتاه کردن موهایش انتقاد کردهاند.
این گروه‌‌ها کسب‌و کارها را به تحریم تهدید کردهاند و شرکت‌ها را وادار کردهاند تصاویر تبلیغاتی که به گفته آنها سایز اندام تناسلی مردان را به سخره می‌گیرد، پایین بیاورند. آنها از این هم پا را فراتر گذاشته و دولت کره جنوبی را به دلیل ترویج رویکردهای فمینیستی مورد هدف قرار داده‌اند.
کره جنوبی نوع جدیدی از «سنجیده‌گویی سیاسی» را تجربه می‌کند که گروهی از مردان جوان خشمگین آن را اعمال می‌کنند و به هر نیرویی که از نظر آنها یک فرصت تضعیف‌کننده است، هجوم می‌آورند و فمینیست‌ها از نظر آنها دشمن شماره یک هستند. نابرابری یکی از حساس‌ترین مسائل در کره جنوبی است؛ کشوری که بی‌ثباتی اقتصادی در آن عمیق‌تر می‌شود و افزایش قیمت‌های بی‌رویه مسکن، بیکاری و شکاف درآمدی در حال افزایش به این معضل دامن می‌زند.
کره جنوبی بالاترین شکاف جنسیتی در پرداخت دستمزد در میان کشورهای ثروتمند را دارد. کمتر از یک پنجم قانونگذاران ملی آن زن هستند و زنان تنها ۵/۲ درصد از اعضای هیات مدیره مشاغلی که در فهرست عمومی قرار دارند، را تشکیل می‌دهند.
با این‌حال، به گزارش نیویورک تایمز اکثر مردان جوان در کره جنوبی می‌گویند این مردان هستند که احساس خطر و به حاشیه رانده شدن می‌کنند نه زنان. در یک نظرسنجی از مردان کرهای که در دهه ۲۰ زندگی خود هستند، ۷۹ درصد گفتند قربانی تبعیض‌های جدی جنسیتی هستند.
به گفته کمیسیون ملی حقوق بشر کره جنوبی، «زنان» و «فمینیست‌ها» دو گروه اصلی هستند که مورد هدف سخنان ناشی از نفرت قرار می‌گیرند. این رویکرد نشان‌دهنده شکاف عمیق میان نسل‌های پیشین و کنونی در کره جنوبی است.
مردان مسن‌تر کره جنوبی اذعان دارند که از فرهنگ مردسالارانه‌ای که زنان را به حاشیه رانده بود، سود می‌بردند. دهه‌ها پیش، زمانی که کره جنوبی وضعیت اقتصادی بسیار بدی داشت، احتمال بیشتری برای ثبت نام پسران در آموزش عالی وجود داشت. در برخی خانواده‌ها، زنان حق نداشتند بر سر یک سفره با مردان غذا بخورند و دختران تازه متولد شده را «آخرین دختر» می‌نامیدند و سقط جنین با ترجیح جنسی رواج داشت.
با ثروتمندتر شدن کشور، چنین اقداماتی به خاطره‌ای دور تبدیل شده است. اکنون خانواده‌ها به دختران خود عشق می‌ورزند. زنان بیشتر از مردان به دانشگاه می‌روند و فرصت‌های بیشتری در کارهای دولتی و دیگر مشاغل دارند؛ اگرچه همچنان موانع بزرگی برای پیشرفت آنها وجود دارد. به گفته برخی محققان کرهای، مردان جوان در این کشور به این دلیل عصبانی هستند که فکر می‌کنند باید هزینه تبعیض‌های جنسیتی اعمال شده بر زنان در نسل‌های پیشین را بپردازند.
گروه‌های ضد فمینیستی می‌گویند مردان به دلیل اینکه مجبورند به خدمت سربازی اجباری بروند دیرتر وارد بازار کار می‌شوند و این مساله آنها را در موقعیت بدی قرار می‌دهد. اما بسیاری از زنان پس از زایمان شغل خود را ترک می‌کنند و بسیاری از وظایف خانگی بر عهده آنها می‌افتد.
دعواهای جنسیتی به انتخابات ریاست جمهوری کره جنوبی که عمدتا به عنوان صحنه رقابت برای رای‌دهندگان جوان دیده می‌شود نیز کشیده شده است. با اوج‌گیری رویکردهای خشن زن‌ستیزانه، هیچ نامزد جدی از حقوق زنان حرف نمی‌زند. زمانی فمینیسم آنقدر در کره جنوبی مورد توجه بود که، حدود پنج سال پیش رییس جمهور مون جائه این در کارزار انتخاباتی‌اش خود را یک «فمینیست» خواند.
به نوشته نیویورک تایمز، یون سوک یول، نامزد حزب محافظه‌کار اپوزیسیون «حزب قدرت خلق»، زمانی که وزارتخانه برابری جنسیتی را متهم کرد که با مردان مانند «جنایتکاران جنسی بالقوه» رفتار می‌کند، در کنار جنبش ضد فمینیستی قرار گرفت. او وعده داد مجازات‌های سخت‌تری برای متهم کردن ناروای مردان به جنایات جنسی، اعمال خواهد کرد. این درحالی‌است که نگرانی‌های زیادی وجود دارد که این اقدام‌ها باعث می‌شود زنان از صحبت کردن دلسرد و ناامید شوند.
از طرفی، یون سوک یول، ماه گذشته یک رهبر برجسته ۳۱ ساله یک گروه فمینیستی را به عنوان مشاور ارشد مبارزات انتخاباتی خود استخدام کرد؛ اقدامی که با هدف کاهش نگرانی‌ها در مورد اینکه حزب او رای‌دهندگان زن جوان را از خود دور کرده است، صورت گرفت.
فعالان حقوق زنان نگرانند ظهور جنبش‌های ضد فمینیسم ممکن است پیشرفتی را که کره جنوبی در زمینه حقوق زنان به سختی دست آورده متوقف کند و یا حتی به عقب براند. فعالان حقوق زنان در کره جنوبی، در دهه‌های اخیر، برای قانونی کردن سقط جنین مبارزه کردهاند و یکی از قدرتمندترین کمپین‌های من هم (#MeToo) علیه آزار جنسی را در آسیا آغاز کردند.
لی هایو لین، ۲۹ ساله، که عضو یک گروه موسیقی پاپ کرهای بوده می‌گوید «فمینیست» به یک کلمه کثیف تبدیل شده که زنانی که موهای خود را کوتاه می‌کنند یا رمانی از یک نویسنده فمینیست را همراه خود دارند در خطر طرد شدن قرار می‌گیرند. لی گفت در زمان عضویت در گروه موسیقی، همکاران مرد مدام در مورد بدن او اظهار نظر می‌کردند و وقتی اضافه وزن پیدا کرد به تمسخر به او می‌گفتند «زن بودن را رها کرده است».
در سوی دیگر این جنگ فرهنگی، مردان جوانی با انبوهی از نارضایتی‌ها و نگرانی‌هایی که به‌طور بی‌پایان توسط انجمن‌های مردانه برانگیخته می‌شوند، قرار دارند.
آنها با استناد به چند پرونده اتهام نادرست علیه مردان سعی دارند به یک هدف ضد فمینیستی گسترده‌تر اعتبار ببخشند.
