اسقف اعظم دزموند توتو، برنده جایزه صلح نوبل و مبارز سرشناس آفریقای جنوبی علیه حکومت آپارتاید، روز یکشنبه پنجم دی‌ماه در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
توتو در سال ۱۹۸۴ به دلیل فعالیت‌هایش در مبارزه بدون خشونت با آپارتاید، برنده جایزه صلح نوبل شد.
یک دهه بعد، او شاهد پایان این رژیم بود و بعد از آن، ریاست یک کمیسیون حقیقت و آشتی را بر عهده گرفت که وظیفه آن کشف جنایات اتفاق افتاده در زمان حکومت اقلیت سفید پوست بود.
توتو اگر چه در نزدیکی ژوهانسبورگ به دنیا آمد، اما بیشتر عمر خود را در «کیپ‌تاون» گذراند و راهپیمایی‌ها و کارزارهای متعددی را برای پایان دادن به آپارتاید از کلیسای «سنت جورج» رهبری کرد . این کلیسا به «کلیسای جامع مردم» و نماد قدرتمند دموکراسی معروف شد.
او که به جملات صریح و تندش معروف بود در یکی از سخنرانی‌هایش گفت: «ای کاش می‌توانستم ساکت شوم، اما نمی توانم و ساکت نخواهم شد.»
توتو را هم سیاهان و هم سفیدپوستان در آفریقای جنوبی به عنوان «وجدان ملت» توصیف می‌کردند.
او در اواخر دهه ۱۹۹۰ به سرطان پروستات مبتلا شد و در سال‌های اخیر چندین بار برای درمان عفونت‌های مرتبط با درمان سرطان خود در بیمارستان بستری شد.
سیریل راما فوسا رییس‌جمهوری آفریقای جنوبی پس از اعلام خبر درگذشت توتو گفت: «درگذشت اسقف اعظم ممتاز دزموند توتو فصل دیگری از سوگ در وداع ملت ما با نسل برجسته آفریقای جنوبی است که برای ما یک آفریقای جنوبی آزاد شده را به ارث گذاشته اند.»
باراک اوباما، رییس‌جمهور پیشین ایالات متحده، در پی درگذشت توتو گفت او یک «مربی، یک دوست و یک قطب‌نمای اخلاقی» بود که «هرگز حس شوخ‌طلبی و تمایل خود را برای یافتن انسانیت در دشمنانش از دست نداد.»
بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا هم به نقش «بسیار حیاتی» توتو در «مبارزه برای ایجاد آفریقای جنوبی جدید» اشاره کرد.