اجلاس دو هفتهای گلاسکو که بهدلیل مذاکرات پر پیچ و خم، یک روز بیشتر ادامه یافت، پس از ۲۶ دوره برگزاری، اولین اجلاسی بود که خواستار کاهش سوختهای فسیلی شد. سوختهایی که نه تنها بخش عمدهای از اقتصاد جهان را تامین میکنند، بلکه اصلیترین علت گرمایش زمین توسط انسان محسوب میشوند.
هند در آخرین لحظات این اجلاس با حمایت چین و سایر کشورهای وابسته به زغال سنگ، مخالفت خود را با بخش مربوط به زغال سنگ در پیشنویس توافق مطرح کرد و خواستار بازنویسی آن شد.
در توافق نهایی این بند اصلاح شد و به موجب آن از کشورها درخواست شد به جای «خروج تدریجی»، تلاشهای خود را برای «کاهش تدریجی» انرژی زغال سنگ سرعت ببخشند.
بوپندر یاداو، وزیر محیط زیست هند، گفت این بازنگری برای منعکس کردن «شرایط ملی اقتصادهای نوظهور» مورد نیاز است.
هیات ایرانی نیز در اجلاس تغییرات اقلیمی گلاسکو ضمن اعلام حمایت از موضع هند در قبال این توافق، گفت که این کشور از زبان به کار رفته در پیشنویس توافقنامه این اجلاس درباره حذف تدریجی یارانه سوختهای فسیلی راضی نیست.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، پس از تصویب توافقنامه نهایی، آن را «مصالحهای» خواند که منعکسکننده «منافع، تضادها و اراده سیاسی» در جهان امروز است. او گفت فاجعه تغییرات آبوهوایی هنوز وجود دارد.
این توافقنامه با اذعان به اینکه تعهدات انجام شده تاکنون برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای که باعث گرمایش زمین میشوند، به اندازه کافی نیستند، از کشورها خواست تا سال آینده به جای هر پنج سال یکبار، تعهدات سختتری برای موضوعات اقلیمی تعیین کنند.
گرتا تونبرگ، فعال سرشناس محیط زیست، توافقنامه پایانی اجلاس تغییرات اقلیمی گلاسکو را بیارزش خواند و گفت: «کار واقعی بیرون از این سالنها ادامه دارد و ما هرگز تسلیم نخواهیم شد.»