کامیار احمدی، پسرخاله ارشاد رحمانیان یکی از کشتهشدگان اعتراضات آبان در مریوان، گفت که او پنجم آذر ۹۸ پس از خروج از خانه ناپدید و جنازهاش ۲۴ آذر در کنار سد «گاران» در حاشیه شهر پیدا شد.
احمدی گفت که گزارش پزشکیقانونی علت مرگ را شکستگی جمجمه در اثر اصابت جسم تیز اعلام کرد و «ترومای من این است که بازجو با انگشتر به سر ارشاد زده و او جان باخته و سپس جسدش را به آب انداختهاند.»
او همچنین گفت که وزارت اطلاعات بارها خانواده ارشاد رحمانیان را تهدید کرده و فردی به نام کیوان رنجبر که بازجو-خبرنگار در صدا و سیمای کردستان است، از این خانواده خواست بگویند فرزندشان خودکشی کرده اما آنها نپذیرفتند.
در نوبت عصر سومین روز دادگاه همچنین شاهد شماره ۳۹۹ سرگردی معرفی شد که مسئول استخدام زندانیان «خطرناک» برای مقابله با معترضان بوده است.
او گفت که این افراد از اسلحههای غیر متداول و از رده خارج استفاده میکردند تا نتوان گلولهها را به نیروهای نظامی منتسب کرد.
این شاهد همچنین گفت که نیروهای امنیتی از این زندانیان برای حمله کردن به اماکن و متشنج کردن فضا و پیدا کردن بهانه برای برخورد با معترضان استفاده میکنند و بعد از آن ممکن است سربه نیست شوند.
پژوهشگر عفو بینالملل: عامدانه قصد کشتن داشتند
بهار صبا، پژوهشگر عفو بینالملل، در نشست عصر این دادگاه گفت که سلاحهای استفادهشده در اعتراضات آبان ۹۸ نشان میدهد نیروهای امنیتی به صورت عامدانه قصد کشتن تظاهرکنندگان را داشتند.
او همچنین گفت که ماموران امنیتی به برخی مکانهای سربسته و خانههای افراد گاز اشکآور شلیک کردند و در مواردی کودکان نیز در این خانهها حضور داشتهاند.
بهار صبا همچنین گفت که نیروهای امنیتی از باتون علیه افراد بیسلاح و در تظاهرات مسالمتآمیز استفاده کردهاند و در مواردی باتون را به سر و صورت افراد زدهاند.
او همچنین گفت که چندین کودک کمتر از ۱۸ سال مورد اصابت گلولههای ساچمهای قرار گرفتند و چشم یک کودک ۱۶ساله نابینا شد.
در جلسه صبح دادگاه نیز شادی صدر، از مدیران سازمان عدالت برای ایران، گفت که این سازمان دو هزار و ۲۹۸ ویدیو از خشونت و کشتن معترضان آبان در ۸۶ شهر در ۲۹ استان جمع آوری و آنها را راستیآزمایی کرده و در ۳۱۰ ویدیو صدای شلیک یا اجساد جانباختگان دیده میشود.