چربی بدن بیشتر، میراث نیاکان سیگاری‌مان برای ما
نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد چربی بدن زنان و دخترانی که پدربزرگ‌هایشان یا پدران پدربزرگ‌هایشان، سیگار کشیدن را در سنین کم آغاز کرده باشند، بیشتر است.
نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد چربی بدن زنان و دخترانی که پدربزرگ‌هایشان یا پدران پدربزرگ‌هایشان، سیگار کشیدن را در سنین کم آغاز کرده باشند، بیشتر است.
این تحقیق حاصل پروژه‌ای به‌نام «کودکان دهه نود» است که در سال ۱۹۹۱ در دانشگاه بریستول بریتانیا راه‌اندازی شد و نتایج آن در نشریه «گزارش‌های علمی» منتشر شده است.
پیش‌تر نتایج پژوهش دیگری نشان داده بود که اگر پدر پیش از رسیدن به سن بلوغ سیگاری بوده باشد، چربی بدن پسر یا پسرانش از حد انتظار بالاتر است.
محققان این پژوهش جدید دریافتند که چربی بدن زنانی که پدربزرگ یا پدر پدربزرگشان پیش از رسیدن به سن ۱۳ سالگی سیگار کشیدن را شروع کرده باشد، بیشتر است. تاثیری از این امر بر روی مردان مشاهده نشد.
نتایج این تحقیق حاکی از آن است که قرار گرفتن در معرض برخی مواد، می‌تواند به تغییراتی منجر شود که نسل‌به‌نسل منتقل شود. گروه پژوهشگران گفت که تحقیقات بیشتری برای تایید این یافته و چگونگی روی دادن این پدیده نیاز است.
پروفسور جین گلدینگ، موسس پروژه «کودکان دهه نود» و پژوهشگر اصلی تحقیق مذکور، از شرکت‌کنندگان در این پروژه، شامل ۱۴ هزار زن باردار در آن زمان که فرزندان و نوه‌هایشان هم در این پروژه شرکت کرده‌اند تقدیر کرد.
در پژوهش مذکور، محققان به بررسی سیگاری بودن پدربزرگ‌ها و پدر پدربزرگ‌ها پرداختند. مطالعه همین امر در مادربزرگ‌ها و مادران آنها به این دلیل که شمار سیگاری‌هایشان اندک بود، غیرممکن بود. از سوی دیگر داده‌های آمده از سمت اعضای مرد خانواده‌ها قابل‌اتکاتر بود؛ چرا که احتمال اینکه آنان درباره سیگاری شدن از سن کم حرف زده و به آن مباهات کرده بوده باشند بیشتر بود.
گلدینگ، موسس این پروژه گفت که پژوهش مذکور دو نتیجه مهم در بر دارد؛ یک اینکه، قرار گرفتن پسران، پیش از سن بلوغ، در معرض موادی خاص ممکن است تاثیری بر روی نسل آینده آنان داشته باشد. دوم اینکه، یکی از دلایلی که کودکان اضافه‌وزن دارند ممکن است ربط چندانی به رژیم و تحرک فعلی آنان نداشته باشد، بلکه بیشتر با سبک زندگی نیاکانشان و یا تداوم عوامل مرتبط با اضافه‌وزن طی سالیان سال، مرتبط باشد.
گلدینگ افزود که تحقیقات پیشین بر روی حیوانات نشان داده بود که قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی پیش از جفت‌گیری ممکن است بر روی فرزندان این حیوانات تاثیر بگذارد ولی درباره صحت چنین پدیده‌ای در میان انسان‌ها تردیداتی وجود داشت.
موسس پروژه مزبور گفت اگر وجود چنین ارتباطاتی در بقیه مجموعه‌داده‌ها هم تایید شود، این پژوهش به اولین تحقیق درباره انسان‌ها بدل می‌شود که داده‌هایی مناسب برای شروع بررسی روابط مهم بینانسلی به دست می‌دهد.
یکی دیگر از یافته‌های پروژه «کودکان دهه نود» نشان داد کودکان مادران بارداری که هر دو هفته، دست‌کم یک بار ماهی چرب خورده بودند، از بینایی بهتری برخوردارند و این یافته نیز اولین یافتهای است که نشان می‌دهد رژیم غذایی مادر در دوران بارداری با بینایی بهتر کودک او مرتبط است.
یافته دیگر نیز اولین نشانه‌های ردپای ژنتیک در بروز دیابت نوع ۲ بود که می‌تواند از سنین بسیار پایین، از ۸ سالگی، در کودک تشخیص داده شود. ارتباط دیگر نیز بین حساسیت به بادام‌زمینی و استفاده از کرم‌های پوست حاوی روغن آن یافت شد. پروژه «کودکان دهه نود» همچنین به متخصصان اجازه داد تا روند بهبود زخم‌های بدن را با بررسی جای واکسن سل، موسوم به «ب‌ث‌ژ»، شرکت‌کنندگان بررسی کنند.
نتایج یک پژوهش منتشرشده در سال ۲۰۱۳ نشان داده بود که کمبود ید در دوران بارداری می‌تواند بر رشد مغزی کودکان تاثیر منفی بگذارد و این کشف با بررسی نمونه‌های ادراری مادران باردار میسر شده بود؛ جزئیات ثبت‌شده نیز رژیم غذایی مادران را نشان می‌داد.
جین گلدینگ با اشاره به ارتباطات میان‌نسلی گفت که همچنان چیزهای بسیاری برای کشف وجود دارد.
