امیرحسین مرادی و علی یونسی، دانشجویان زندانی در پیامی در آستانه بازگشایی دانشگاه‌ها اعلام کردند: «در زیر این فشار خفقان و سرکوب، کتاب‌ها ورق نمی‌خورند و مهر نه بوی مدرسه که از شهریور و آبان بوی خون را به ارث برده… دانشگاه‌ها شبیه به زندان و زندان‌ها شبیه به دانشگاه شده‌اند.»
این دو زندانی سیاسی افزودند: «نبرد برای آزادی، دستهای ما را از زندان تا دانشگاه پیوند می‌زند.»
در بخش دیگری از این نامه تصریح شده: «به راستی اگر حتی سلول‌های زندان را می‌توان به صحنه نبرد تبدیل کرد، پس با کلاس‌های درس مدرسه و دانشگاه چه‌ها که نمی‌توان کرد.»
این دو دانشجوی زندانی اضافه کردند: «این عزم بی‌شکست ماست که بالاتر از هر قدرت خارجی، سرنوشت خودمان را رقم می‌زند و این ما هستیم که می‌توانیم در پایان ۱۲۰ سال نبرد و حماسه، خشت به خشت ایرانی آزاد را بر اساس جمهوری و دموکراسی و بدون اعدام و شکنجه و سرکوب بنا کنیم.»
