قطع مکرر برق زندگی و کسب‌وکار بسیاری از مردم را مختل کرده است
قطع مکرر برق در روزها و هفته‌های اخیر زندگی روزمره و فعالیت اقتصادی بسیاری از شهروندان در شهرهای مختلف ایران را با مشکل جدی روبه‌رو کرده است.
قطع مکرر برق در روزها و هفته‌های اخیر زندگی روزمره و فعالیت اقتصادی بسیاری از شهروندان در شهرهای مختلف ایران را با مشکل جدی روبه‌رو کرده است.
پیام‌های رسیده از مخاطبان ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد که آنها از خسارت‌های اقتصادی، اختلال در کار و مشکلات روزمره ناشی از قطعی مکرر برق در ایران گلایه دارند و از مسئولان پاسخ می‌خواهند.
شمار زیادی از مخاطبان ایران‌اینترنشنال با ارسال پیام‌هایی از قطعی مکرر برق گزارش داده‌اند و با اشاره به اختلال در زندگی روزمره و کسب و کار خود، به تندی از جمهوری اسلامی و مقام‌های مسئول انتقاد کرده‌اند.
همچنین براساس گزارش‌های رسیده به ایران‌اینترنشنال، زنان زندانی سیاسی در قرچک ورامین در تماس با خانواده‌هایشان اعلام کرده‌اند قطع مداوم برق به ویژه شب‌ها شرایط زندان را بسیار سخت و آزاردهنده کرده است.
آنها گفته‌اند با خاموشی برق، تهویه قطع می‌شود و بوی فاضلاب همه‌جا می‌پیچد. با اینکه برق اضطراری وجود دارد اما از آن استفاده نمی‌شود.
خاموشی‌ها و اعتراض‌های مردمی
همزمان با ادامه وضع بحرانی آب و برق در ایران، ادارات، بانک‌ها، دستگاه‌های اجرایی و شهرداری‌ها، چهارشنبه ۲۲ مرداد در ۲۵ استان تعطیل شدند. این چهارمین چهارشنبه متوالی است که مراکز دولتی در اغلب استان‌های کشور تعطیل شدند.
مقام‌های جمهوری اسلامی، کمبود شدید منابع آبی، کاهش ذخایر سدها و فشار بر شبکه برق کشور در تابستان را از عوامل اصلی این وضع اعلام کرده‌اند.
ویدیو منتشرشده در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهد یک کاسب از قطعی‌های برق و گران شدن بیش از شش برابری قبض‌های آن شکایت می‌کند.
او می‌گوید: «به دلیل قطعی برق کاسبی خوابیده و مسئولان هم مدام تعطیل می‌کنند و می‌گویند بروید شمال.»
سایت حال‌وش که اخبار استان سیستان و بلوچستان را پوشش می‌دهد، چهارشنبه ۲۲ مرداد گزارش داد جمعی از شهروندان چابهار در اعتراض به قطعی برق ۲۴ ساعته مقابل اداره برق این شهرستان تجمع کردند.
ویدیوهای رسیده نشان می‌دهد گروهی از اهالی شهرستان خرامه در استان فارس نیز سه‌شنبه ۲۱ مرداد برای اعتراض به قطعی‌های مکرر برق به اداره برق رفته‌اند اما هیچ‌کس جوابگوی آنها نیست و در را هم قفل کرده‌اند.
شماری از معترضان گفته‌اند سهمیه گازوئیلی که از اداره برق برای استفاده از موتور برق دریافت کرده‌اند، کافی نیست.
این تجمع‌ها بخشی از موج گسترده نارضایتی عمومی از بحران آب و برق در ایران است که در هفته‌های اخیر سراسر کشور را دربر گرفته و ابعاد آن از مشکلات خدمات شهری فراتر رفته و به یک مطالبه اعتراضی علیه ناکارآمدی ساختاری حکومت تبدیل شده است.
از سوی دیگر، ابوالفضل موسوی‌پور، رییس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ اعلام کرد قطع مکرر برق موجب مشکل در چراغ‌های ترافیکی و تردد در پایتخت شده است.
موسوی‌پور گفت برای حل ابن مشکل تا پایان آذرماه ۳۷ تقاطع تهران به سیستم برق اضطراری مجهز می‌شوند.
او اشاره کرد بیش از پنج هزار تقاطع در تهران وجود دارد که برای ۶۷۷ مورد از آنها برق جایگزین تامین نشده است.
شمار زیادی از شهروندان در پیام‌های خود به ایران‌اینترنشنال از اختلال در زندگی روزمره و کسب‌وکارشان به دلیل قطع برق خبر داده و با لحنی تند از حکومت و مقام‌های مسئول انتقاد کردند.
این در حالی است که مقام‌های جمهوری اسلامی به جای ارائه راهکارهای اساسی برای رفع بحران، بار دیگر توپ را به زمین مردم انداخته و با توصیه‌های مصرف کمتر، مسئولیت کمبود زیرساخت‌ها و مدیریت ناکارآمد را نادیده می‌گیرند.
پاسخ مقام‌ها؛ توصیه به صرفه‌جویی، بی‌توجه به زیرساخت‌ها
در این شرایط و با ادامه بحران برق و آب در ایران، مصطفی رجبی مشهدی، سخنگوی صنعت برق از شهروندان خواست دمای کولرهای گازی را روی ۲۵ درجه و کولرهای آبی را روی دور کند قرار دهند.
رجبی‌مشهدی گفت: «روشنایی و وسایل غیرضروری را خاموش کنید تا هم از افزایش هزینه قبض جلوگیری شود و هم در تامین برق پایدار کشور نقش داشته باشید.»
او اشاره کرد مشترکان خانگی که مصرف خود را نسبت به سال گذشته کاهش دهند، از پاداش‌های ویژه طرح بهره‌مند می‌شوند.
یکی از شهروندان با ارسال ویدیویی به ایران‌اینترنشنال خطاب به مردم ایران گفت: «جمهوری اسلامی هر کاری که توانست با ما کرد؛ جوانان ما را کشت و آب و برق را قطع کرد. باید به خیابان‌ها بیاییم و کار او را تمام کنیم.»
تداوم قطعی‌های گسترده برق و آب، همزمان با فشارهای معیشتی و سرکوب سیاسی، تصویر روشنی از شکاف عمیق میان مردم و حاکمیت ترسیم می‌کند؛ شکافی که به گفته بسیاری از شهروندان، دیگر تنها با وعده و توصیه پر نخواهد شد و به مرحله‌ای رسیده که خیابان را به جای میز مذاکره و تریبون‌های رسمی به صحنه اصلی بیان اعتراض بدل کرده است.
