مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی از تشدید بحران مسکن در ایران خبر داد و در تازه‌ترین گزارش خود نوشت تعداد خانوارهای مستاجر درگیر فقر در کشور در سال ۱۴۰۲ به رکورد تاریخی ۴۰ درصد رسید.
این آمار دو سال پیش است و کارشناسان ارزیابی می‌کنند که نرخ کنونی بالاتر از این میزان باشد.
انتشار این گزارش در شرایطی است که دوره سانسور آمار رسمی مسکن در جمهوری اسلامی به ۱۴ ماه رسیده و مرکز پژوهش‌های مجلس نیز این گزارش خود در مورد تشدید فقر مستاجرین در ایران را ساعاتی پس از انتشار، از وب‌سایت خود حذف کرد.
بر اساس این گزارش، در سال ۱۴۰۲ حدود دو میلیون خانوار مستاجر، معادل هفت میلیون و ۶۰۰ هزار نفر، درگیر فقر بوده‌اند.
به نوشته این مرکز، بحران مسکن کشور و صعود بی‌سابقه اجاره‌بها باعث شده است خانوارهای بسیاری بر اثر هزینه مسکن، پایین‌تر از خط فقر قرار گیرند و درگیر فقر مسکن شوند.
محاسبه بر اساس «روش مکمل»
مرکز پژوهش‌های مجلس تاکید کرده که طبق روش متداول برآورد، فقر خانواده‌های مستاجر در حدود ۲۷ درصد بود اما این مرکز از «روش مکمل» در پژوهش خود استفاده کرده که این آمار را به ۴۰ درصد می‌رساند.
به نوشته این گزارش، روش مکمل توجه ویژه‌ای به هزینه تامین مسکن و خانوارهایی دارد که درآمدی بالای خط فقر دارند اما به‌دلیل افزایش اجاره‌بها، به زیر خط فقر سقوط می‌کنند.
این خانوارها پیش از هزینه‌کرد مسکن، درگیر فقر نبوده‌اند.
بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، در سال ۱۴۰۲، بیشترین تعداد خانوارهای مستاجر درگیر فقر، در خانوارهای چهار نفره برآورد شده است.
همچنین سن سرپرست بیشترین خانوارهای مستاجر فقیر، بین ۳۵ تا ۴۴ سال بوده است.
در کل، در سال ۱۴۰۲، توزیع خانوارهای درگیر فقر نشان می‌دهد سه-چهارم خانوارهای مستاجر فقیر، خانوارهایی بوده‌اند که سن سرپرست خانوار زیر ۵۵ سال بوده است.
تهران دارای بیشترین آمار مستاجران فقیر
استان تهران بیشترین خانوارهای مستاجر فقیر را دارد و کمترین تعداد خانوارهای مستاجر فقیر مربوط به استان چهارمحال و بختیاری است.
همچنین بر اساس این گزارش، در سال ۱۴۰۲ بخش عظیمی از خانوارهای مستاجر درگیر فقر جزو پنج دهک هزینه‌ای اول بوده‌اند.
مرکز پژوهش‌های مجلس هشدار داد بسیاری از خانوارهای مستاجر از بازار خرید مسکن ملکی بیرون افتاده‌اند یا به‌دلیل تورم مداوم، شکاف درآمدی و اجاره‌بهای بالا، توان مالی شرکت در طرح‌های ملی تامین مسکن را ندارند.
هشدارهای مکرر مرکز پژوهش‌های مجلس
این اولین بار نیست که مرکز پژوهش‌های مجلس نسبت به بحران مسکن در کشور هشدار می‌دهد.
مرداد ۱۴۰۳، این مرکز درباره وضعیت مسکن در تهران نوشت که قیمت هر متر مسکن، بیش از هفت برابر حداقل دستمزد یک کارگر است و «بیش از نیمی از خانوارهای ایرانی در بدمسکنی به سر می‌برند».
محسن باقری، فعال کارگری و از نمایندگان کارگران در مذاکرات دستمزد، معضل تامین مسکن برای کارگران را یک «بحران جدی» خواند و خبر داد حدود ۷۵ درصد کارگران در ایران، خانه ندارند.
باقری ۱۲ اردیبهشت امسال در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفت: «برای مسکن کارگری کاری نکردند. ما حتی بعد از گذشت سال‌ها نفهمیدیم متولی مسکن کارگری کیست. سال‌های سال وعده داده شد اما اتفاقی نیفتاد .... حتی یک خانه برای کارگران نساخته‌اند.»
مرداد ۱۴۰۲، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با انتشار گزارشی سیاست‌های دولت و شهرداری در حوزه مسکن را نادرست ارزیابی کرد.
در این گزارش تصریح شد طرح‌هایی همچون ساخت میلیونی مسکن در قالب مسکن مهر و نهضت ملی مسکن یا اجرای طرح قرارگاه جهادی مسکن تهران از سوی شهرداری، کاملا به زیان گروه‌های کم‌درآمد و آسیب‌پذیر فاقد مسکن تمام شده است.
اردیبهشت ۱۴۰۲، بابک نگاهداری، رییس وقت مرکز پژوهش‌های مجلس، گفت نبود مالیات کارآمد در بخش مسکن طی سال‌های گذشته بر محبوبیت این بخش افزوده است و برآیند این جذابیت‌ها باعث شده تا قیمت مسکن در طی ۱۷ سال گذشته در تهران ۵۲ برابر شود.
خرداد امسال، خبرگزاری میزان، رسانه قوه قضاییه جمهوری اسلامی، نوشت: «نگاهی به برخی سکوهای اینترنتی نشان می‌دهد بخشی از آگهی‌های اجاره مسکن با واحد پول دلار یا یورو منتشر می‌شوند.»
این گزارش اضافه کرد: «در این آگهی‌ها، خانه‌هایی در مناطق شمالی تهران یا نقاط خاص شهر به اتباع خارجی و شهروندان اجاره داده می‌شود و مبلغ اجاره از ماهی دو هزار دلار تا حدود چهار هزار دلار یا یورو درج شده است.»
