در حالی‌که ویدیوهای جدید از وضعیت وخیم گروگان‌های اسرائیلی در نوار غزه منتشر شده، به نوشته هاآرتص دولت اسرائیل همچنان از پاسخ‌گویی به خانواده‌ها طفره می‌رود و در عمل، امید به آزادی گروگان‌ها را به تعویق انداخته است.
روزنامه هاآرتص که رویکردی انتقادی به دولت اسرائیل دارد در سرمقاله‌ای نوشت که ویدیوهای منتشرشده از سوی حماس و جهاد اسلامی، نشان می‌دهد فرصت برای نجات گروگان‌ها رو به پایان است. در یکی از این ویدیوها، «اویاتار دیوید» در وضعیتی به‌شدت نحیف و بیمار به تصویر کشیده شده و جهاد اسلامی نیز از قطع کامل ارتباط با «روم براسلاوسکی» دو روز پس از ضبط ویدیوی او خبر داده است.
عومر ونکرت، یکی از گروگان‌های آزادشده، در پستی اینستاگرامی نوشت که ۲۵۰ روز با دیوید در تونل‌های حماس بوده است: «حالا شما هم دیدید. تونل‌ها تنگ و خفه‌کننده بودند. گرسنگی، ضعف جسمی... شما هم نگرانید، درست مثل من.»
با وجود این شواهد، به نوشته هاآرتص، بی‌تفاوتی دولت نتانیاهو نسبت به وضعیت گروگان‌ها و خانواده‌های آن‌ها تنها بیشتر شده است. مادر سرباز ربوده‌شده «ماتان انگرست» در گفت‌وگو با گال هیرش، هماهنگ‌کننده امور گروگان‌ها در دفتر نخست‌وزیری، از وضعیت اسفبار جسمی فرزندش گفت و هشدار داد که او به «کیسه‌ای از پوست و استخوان» تبدیل شده، اما هیرش این سخنان را «تبلیغات حماس» خواند.
هاآرتص می‌نویسد: «نه، آقای هیرش، این تبلیغات نیست. این اسناد دردناک از بی‌کفایتی کشوری است که حتی تلاشی برای نجات شهروندانش نمی‌کند، پس از نزدیک به دو سال جنگی که ادعا می‌کرد برای نجات آن‌ها آغاز شده است.»
هم‌زمان، صدها نفر روز شنبه در میدان گروگان‌ها در تل‌آویو تجمع کردند. استیو ویتکاف، فرستاده ویژه رییس‌جمهوری آمریکا، برای سومین بار از این میدان بازدید کرد و در دیدار با خانواده‌ها گفت: «اکثریت اسرائیلی‌ها خواهان بازگشت گروگان‌ها هستند، و اکثریت مردم غزه نیز همین را می‌خواهند، چون خواهان بازسازی غزه‌اند.»
او تاکید کرد: «برنامه ما گسترش جنگ نیست، بلکه پایان آن است.» اما به گزارش هاآرتص، هیچ‌یک از مقامات دولت اسرائیل، و به‌ویژه بنیامین نتانیاهو، در این میدان حاضر نشدند. نتانیاهو که بارها برای شهادت دادن در دادگاه نزدیکی همین میدان حضور یافته، هنوز حتی یک‌بار هم به دیدار خانواده‌های گروگان‌ها نرفته است.
در عوض، مقامات دولتی از به‌کار بردن واژه «ربوده‌شده» نیز پرهیز می‌کنند و ترجیح می‌دهند آن‌ها را «اسیر جنگی» بنامند. به گفته امیخای الیاهو، وزیر میراث، «اسرا پس از پیروزی آزاد می‌شوند». هاآرتص می‌پرسد: «کدام پیروزی؟ اگر هدف، نابودی حماس است، که در تفسیر اسرائیل یعنی کشتار یا تبعید کل جمعیت غزه، پس قرار است در پایان این جنگ با چه کسی معامله تبادل گروگان صورت گیرد؟»
به‌جای پیشبرد توافقی که می‌تواند گروگان‌ها را آزاد و جنگ را متوقف کند، دولت اسرائیل همچنان روایت‌سازی می‌کند. سه هفته پیش، نتانیاهو در واشینگتن به خانواده‌ها گفت رسیدن به توافق جامع ممکن نیست. اما به‌طور ناگهانی، اکنون از همان توافق صحبت می‌کند. هاآرتص این چرخش را «تلاش مضحک دیگری برای خریدن زمان، به بهای جان گروگان‌ها» می‌نامد.
در پایان این یادداشت، هاآرتص هشدار می‌دهد: «ویتکاف و ترامپ باید بدانند تا زمانی‌که منتظر نتانیاهو بمانند، هیچ‌چیز تغییر نخواهد کرد. تنها فشار مستقیم و قاطع از سوی ترامپ است که می‌تواند یخ سکوت نتانیاهو را بشکند و گروگان‌ها را از تونل‌های حماس بیرون آورد.»
