گروهی از فعالان حقوق بشر آرژانتینی با مقام‌های اتحادیه اروپا در بروکسل دیدار می‌کنند تا برای گسترش آزمایش‌های دی‌ان‌ای جهت شناسایی کودکان مفقودشده در دوران دیکتاتوری نظامی در این کشور درخواست کمک کنند.
این دیدار در حالی انجام می‌شود که خاویر میلی، رییس‌جمهور راست‌گرای آرژانتین، بودجه نهادهای مسئول جست‌وجوی ناپدیدشدگان را کاهش داده و برخی از آن‌ها را تعطیل کرده است.
به گزارش گاردین، هیاتی از گروه «مادربزرگ‌های میدان مایو»، در تلاش برای یافتن نوه‌های ربوده‌شده خود، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت راهی مقر اتحادیه اروپا در بروکسل می‌شوند.
این فعالان ضمن محکوم کردن تلاش‌های میلی برای تعطیلی سازمان‌های مسئول جست‌وجوی ناپدیدشدگان، از اتحادیه اروپا خواستند برای یافتن کودکانی که ربوده شده و به‌طور غیرقانونی به فرزندخواندگی سپرده شده‌اند، به آن‌ها کمک کند.
بسیاری از این کودکان اکنون در قاره اروپا زندگی می‌کنند و از گذشته واقعی خود اطلاعی ندارند.
تضعیف نهادهای حقوق بشری
کلودیا پوبلته یکی از ۱۳۹ «نوه» آرژانتینی است که پس از قتل و ناپدید شدن والدینش در دوران دیکتاتوری نظامی ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳، شناسایی و پیدا شده است.
پوبلته گفت دولت آرژانتین با دستاویز اجرای اصلاحات اقتصادی، بسیاری از نهادهایی را که به جست‌وجوی ناپدیدشدگان اختصاص داشتند، از جمله «کمیسیون ملی حق هویت»، منحل و بودجه آن‌ها را قطع کرده است.
او اضافه کرد گروه «مادربزرگ‌ها» بیش از دو دهه برای ادامه جست‌وجوی نوه‌های ربوده‌شده خود از حمایت مالی دولت برخوردار بودند، چرا که به گفته او، شناسایی ناپدیدشدگان وظیفه‌ای بر عهده دولت است.
یکی از اهداف سفر مادربزرگ‌های میدان مایو به بروکسل بررسی امکان دسترسی به منابع مالی جدید برای ادامه جست‌وجوها است.
پوبلته تاکید کرد صدها نفر بین سنین ۴۵ تا ۴۹ سال در سراسر جهان، از جمله اروپا، زندگی می‌کنند که احتمالا در کودکی ربوده شده‌اند، اما خودشان هیچ اطلاعی از این موضوع ندارند.
جست‌وجویی که متوقف شد
پس از کودتای سال ۱۹۷۶، ارتش آرژانتین ۳۰ هزار نفر را در جریان سرکوب مخالفان به تقل رساند یا ناپدید کرد که اکثر آن‌ها غیرنظامی بودند.
در دوران دیکتاتوری نظامی آرژانتین، زنان باردار زندانی را تا زمان زایمان زنده نگه می‌داشتند و پس از به دنیا آمدن نوزاد، آن‌ها را اعدام می‌کردند.
نوزادان این زنان که شمارشان دست‌کم به ۵۰۰ نفر می‌رسد، از مادرانشان جدا و به خانواده‌های نظامیان یا وابستگان حکومت سپرده می‌شدند.
تا سال ۱۹۸۳ صدها مورد از این فرزندخواندگی‌های اجباری کشف شد، اما تلاش جدی برای یافتن کودکان ربوده‌شده از سال ۲۰۲۱ کلید خورد.
دولت آرژانتین در آن سال صدها کیت آزمایش دی‌ان‌ای را به کنسولگری‌های این کشور در سراسر جهان فرستاد تا هویت قربانیان ناشناس را شناسایی کند.
اما با به قدرت رسیدن میلی در سال ۲۰۲۳، این رویکرد دستخوش تغییر شد. گروه‌های حقوق بشری ابراز نگرانی کرده‌اند که او در پی بازنویسی روایت تاریخی از جنایات دیکتاتوری نظامی و کم‌رنگ کردن مسئولیت‌های آن دوره است.
میلی واحد تحقیقات ویژه «کمیسیون ملی حق هویت» را منحل، بودجه «بانک اطلاعات ژنتیک ملی» را قطع و دسترسی به آرشیو نظامی و اسناد وزارتخانه‌های دفاع و امنیت را محدود کرده است.
حمایت‌های اروپایی
سفر به بروکسل در پی درخواست کمک استلا د کارلوتو، بنیان‌گذار ۹۴ ساله گروه «مادربزرگ‌های میدان مایو»، در دسامبر ۲۰۲۴ انجام شد.
به گفته هوراسیو کورتی پیتراگالا، وزیر سابق حقوق بشر آرژانتین که خود از جمله کودکان ربوده‌شده است، بیش از ۲۵۰ نفر وجود دارند که از هویت واقعی خود بی‌خبرند و بسیاری از آن‌ها در کشورهای اروپایی مانند اسپانیا، فرانسه و به‌ویژه ایتالیا زندگی می‌کنند.
احتمالا ده‌ها کودک مفقودشده در ایتالیا که روابط فرهنگی نزدیکی با آرژانتین دارد، زندگی می‌کنند. حزب دموکرات ایتالیا دو طرح به پارلمان ارائه کرده تا دولت این کشور میلی را برای لغو کاهش بودجه‌ها تحت فشار قرار دهد.
مارتین موزه، هماهنگ کننده گروه «مادربزرگ‌ها» در بارسلونا، تاکید کرد این گروه به جست‌وجوی خود در سراسر اروپا ادامه خواهد داد.
موزه افزود صدای مادربزرگ‌ها را به هر گوشه از جهان خواهیم رساند و پیامشان را در خیابان‌ها فریاد می‌زنیم: «نوه‌ها، ما دنبال شما می‌گردیم.»
آخرین کودکانی که با تلاش‌های گروه «مادربزرگ‌ها» شناسایی شدند، شهروندان اروپایی هستند که در هلند، اسپانیا و بریتانیا زندگی می‌کنند.
