باستان‌شناسان از کشف آرامگاه منتسب به عیسی مسیح در اورشلیم خبر دادند
گروهی از باستان‌شناسان دانشگاه ساپینزای رم اعلام کردند ساختار باستانی کشف‌شده در کلیسای مقبره مقدس اورشلیم، با توصیفات انجیل یوحنا از محل دفن عیسی مسیح همخوانی دارد.
گروهی از باستان‌شناسان دانشگاه ساپینزای رم اعلام کردند ساختار باستانی کشف‌شده در کلیسای مقبره مقدس اورشلیم، با توصیفات انجیل یوحنا از محل دفن عیسی مسیح همخوانی دارد.
به گفته فرانچسکا رومانا استاسولا، سرپرست حفاری‌ها، تحلیل باستان گیاه‌‌شناسی و بررسی گرده‌های گیاهی استخراج‌شده از زیر کف کلیسای مقبره مقدس، وجود درختان زیتون و تاک‌های انگور در این منطقه را تایید می‌کند.
این یافته‌ها با بخشی از انجیل یوحنا مطابقت دارد که می‌گوید در مکانی که عیسی مسیح مصلوب شد، «باغی بود و در آن باغ، آرامگاهی جدید که هرگز کسی در آن دفن نشده بود».
استاسولا افزود: «در زمان عیسی، این منطقه هنوز بخشی از شهر نبود.»
این یافته با روایات انجیل همخوانی دارد. طبق متون مقدس، محل مصلوب شدن (معروف به جُلجُتا) و دفن عیسی مسیح در خارج از محدوده شهر قرار داشت.
کاوش‌های گسترده
پس از سال‌ها اختلاف داخلی، سه نهاد مذهبی اصلی ناظر بر کلیسا، کلیسای ارتدکس، نگاهبانان اراضی مقدس (فرانسیسکن‌ها) و کلیسای ارمنی، در سال ۲۰۱۹ با مرمت بنا موافقت کردند.
مجوز حفاری باستان‌شناسی نیز از سوی اداره آثار باستانی اسرائیل صادر شد.
استاسولا گفت: «ما به‌نوبت کار می‌کنیم، اما تیم ما در اورشلیم همیشه شامل ۱۰ تا ۱۲ نفر است. فضای اینجا بسیار ویژه است، ما به‌گرمی مورد استقبال قرار گرفته‌ایم و با همه روابط قوی برقرار کرده‌ایم.»
کشف شواهدی از دوران کنستانتین
تیم پژوهشی استاسولا در حفاریهای خود به چندین شی برخورد کردند که احتمالا متعلق به قرن چهارم میلادی است.
او در همین رابطه گفت: «زیر معبد فعلی، ما یک پایه دایرهای یافتیم که بخشی از اولین بنای یادبود مقبره است و از مرمر ساخته شده.»
استاسولا این کشف را «جالب» خواند و افزود: «قدیمیترین تصاویر معبد که به قرنهای پنجم و ششم برمیگردند، آن را به شکل دایرهای توصیف میکنند. بنابراین معتقدیم این پایه دایرهای بخشی از ساختار اصلی ساختهشده به دست کنستانتین است.»
کنستانتین که از سال ۳۰۶ تا ۳۳۷ میلادی بر امپراتوری روم فرمانروایی میکرد، نخستین امپراتور روم بود که مسیحیت را پذیرفت و نقش مهمی در گسترش و رسمیت یافتن این دین ایفا کرد.
یافتههای دیگر حفاری
کشف دیگری که قطعا به قرن چهارم برمیگردد، مجموعهای از سکهها در بخش شرقی گنبد فعلی است.
قدیمیترین سکه متعلق به دوران سلطنت کنستانتیوس دوم (۳۳۷-۳۶۱ میلادی) است، در حالی که جدیدترین نمونهها در زمان والنس (۳۷۴-۳۷۸ میلادی) ضرب شدهاند.
باستان‌شناسان همچنین صدها استخوان حیوانی کشف کردند که نشاندهنده قرنها ضیافت کشیشان و زائران در این مکان است.
بر اساس بررسیهای محققان، گونههای شناساییشده در این مکان شامل ماهیهای اقیانوس هند-آرام و اقیانوس اطلس بودند.
چشمانداز پژوهشها
تحلیل علمی تمام یافتههای این حفاری که شامل حدود ۱۰۰ هزار قطعه سفال است، احتمالا چندین سال به طول خواهد انجامید.
با این حال، پیشبینی میشود حفاری‌ها در این مکان تاریخی چند ماه دیگر به پایان برسند.
استاسولا در پاسخ به این پرسش که آیا کاوش‌های باستان‌شناسی میتواند دفن عیسی مسیح در این مکان را بهطور قطعی اثبات کند، گفت باید میان باور دینی و یافتههای تاریخی تمایز قائل شد.
او افزود: «کشف واقعی در شناخت تاریخ مردمی نهفته است که با ابراز ایمان خود، این مکان را به آنچه امروز است، تبدیل کردهاند. تاریخ این مکان، بازتابی از تاریخ اورشلیم و از مقطعی به بعد، روایتگر پرستش عیسی مسیح است.»
