شوراهای سردبیری دو روزنامه وال‌استریت‌ژورنال و واشینگتن‌پست در سرمقاله‌هایی در واکنش به مشاجره بی‌سابقه دونالد ترامپ و ولودیمیر زلنسکی، روسای جمهوری آمریکا و اوکراین، به تندی از رفتار رییس‌جمهوری آمریکا و معاونش، جی‌دی ونس، انتقاد کردند.
شوراهای سردبیری هر دو روزنامه که خط مشی سیاسی متفاوتی دارند، با تشریح آنچه که جمعه در دفتر بیضی شکل کاخ سفید گذشت، هشدار داده‌اند که چنین رویکردی به تقویت روسیه و تضعیف متحدان آمریکا می‌انجامد و سرآخر به زیان ایالات متحده خواهد بود.
سرمقاله وال‌استریت ژورنال: پیروزی پوتین و تاوانی که ترامپ و ونس خواهند پرداخت
شورای سردبیری وال‌استریت‌ژورنال در سرمقاله شماره شنبه ۱۱ اسفند نوشت: «در پایان درگیری لفظی مقابل دوربین‌ها بین دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، و ولودیمیر زلنسکی، رییس‌جمهوری اوکراین، ترامپ آن را «برنامه تلویزیونی عالی» توصیف کرد. این توصیف شاید از نظر رسانه‌ای درست باشد، اما هدف اصلی این دیدار، پیشرفت در مسیر صلحی آبرومندانه برای اوکراین بود. در نهایت، برنده واقعی این تقابل کسی جز ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، نبود.»
در ادامه این سرمقاله، پس از شرحی از چگونگی متشنج شدن جلسه، اظهارنظر جی‌دی ونس آغازگر مشاجره دانسته و گفته شده است: «اینکه چرا معاون رییس‌جمهوری چنین درگیری علنی و آشکاری را به وجود آورد، جای سوال دارد. ونس اخیرا در شبکه‌های اجتماعی تلاش کرده است که جنگ اوکراین را به یک «اختلاف قومی» تقلیل دهد و زمینه را برای پذیرش تسلیم اوکراین آماده کند. او زلنسکی را مانند کودکی که برای شام دیر کرده است، سرزنش کرد و مدعی شد که او به‌اندازه کافی از آمریکا قدردانی نکرده است، در حالی که زلنسکی بارها حمایت‌های ایالات متحده را ستوده است.»
شورای سردبیری وال‌استریت‌ژورنال سپس افزوده است: «زلنسکی می‌توانست تنش را کاهش دهد و مجددا از آمریکا قدردانی کند، اما آیا باید در مقابل حمله علنی و تحقیر مردم اوکراین سکوت می‌کرد؟ این درگیری در کاخ سفید را برخی از حامیان ترامپ به‌عنوان نمایش قدرت آمریکا توجیه می‌کنند، اما منافع واشینگتن در اوکراین این است که جلو پروژه امپریالیستی پوتین را بدون دخالت مستقیم نیروهای آمریکایی بگیرد. تحقیر اوکراین در برابر چشم جهانیان، رسیدن به این هدف را دشوارتر می‌کند.»
به‌نوشته وال‌استریت‌ژورنال، تسلیم اوکراین در برابر پوتین، نه تنها برای این کشور و اروپا فاجعه‌بار خواهد بود، بلکه برای ترامپ نیز پیامدهای سیاسی سنگینی خواهد داشت. رییس‌جمهوری آمریکا نمی‌تواند به‌سادگی از این جنگ کنار بکشد، هرچند که ممکن است آرزو کند این درگیری در زمان ریاست‌جمهوری او آغاز نشده بود.
در ادامه سرمقاله این روزنامه گفته شده است که اوکراین تا تابستان امسال به‌اندازه کافی سلاح برای مقاومت دارد، اما با توجه به پیشروی تدریجی نیروهای روسیه در شرق اوکراین، پوتین دلیلی برای سازش نمی‌بیند. در شرایطی که رییس‌جمهوری آمریکا و معاونش به جای تحت فشار قرار دادن کرملین به زلنسکی حمله می‌کنند، چه انگیزه‌ای برای توقف این جنگ برای پوتین باقی می‌ماند؟
شورای سردبیری وال‌استریت‌ژورنال سپس با اشاره به اینکه برخی از تحلیلگران معتقدند که ترامپ در زمان مناسب فشار بر پوتین را افزایش خواهد داد، تاکید کرده است که تاکنون هیچ نشانهای از تغییر موضع روسیه در قبال تصرف سرزمینهای اشغالی یا تضمین دفاعی برای اوکراین پس از یک توافق صلح وجود ندارد.
به نوشته وال‌استریت‌ژورنال، ترامپ بدون شک از اینکه باید با جنگی که تصور می‌کند در سال ۲۰۲۰ می‌توانست از آن جلوگیری کند دستوپنجه نرم کند، ناراحت است. اما روسایجمهوری مجبورند با جهانی که به ارث میبرند، روبهرو شوند. صلح در اوکراین هنوز قابل تحقق است، اما برای رسیدن به آن، ترامپ و زلنسکی باید به توافقی دست یابند که مردم اوکراین بتوانند با آن زندگی کنند.
شورای سردبیری وال‌استریت‌ژورنال سرمقاله خود را اینگونه به پایان برده است که «ترامپ نمیخواهد به‌عنوان رییس‌جمهوری شناخته شود که اوکراین را به پوتین واگذار کرد، زیرا چنین اقدامی پیامدهای خونین و مخربی برای منافع ایالات متحده خواهد داشت. همچنین، ونس نیز در آینده اگر قصد ورود به رقابتهای ریاست‌جمهوری را داشته باشد، باید در دنیایی که نتیجه این تصمیمگیریها در آن آشکار شده است، رقابت کند.»
سرمقاله واشینگتن‌پست: ترامپ باید بههمین اندازه با پوتین نیز تند و بیپروا باشد
شورای سردبیری روزنامه واشینگتن‌پست نیز در سرمقاله شنبه ۱۱ اسفند، نوشته است: «دونالد ترامپ روز جمعه در کاخ سفید، بیشتر شبیه دون کورلئونه، رهبر مافیایی فیلم پدرخوانده، رفتار کرد تا یک رییس‌جمهوری آمریکایی. او با لحنی تهدیدآمیز تلاش کرد ولودیمیر زلنسکی، رییس‌جمهوری اوکراین، را وادار به پذیرش آتشبس با روسیه کند.»
به نوشته این روزنامه، این نوع رفتار که با متحدان سختگیرانهتر از دشمنان برخورد می‌کند، نشاندهنده درک نادرست از تهدید روسیه و جاهطلبیهای آن است. زلنسکی نیز خواهان پایان جنگ سهسالهای است که کشورش را ویران کرده، اما میداند که یک توافق بد میتواند خطرناکتر از نبود توافق باشد. اوکراین بدون دریافت تضمینهای امنیتی قوی از سوی متحدانش، نمی‌تواند به پوتین اعتماد کند که آتشبس را رعایت خواهد کرد.
در ادامه این سرمقاله گفته شده است: «ترامپ خود را یک میانجی بیطرف بین روسیه و اوکراین میبیند، نه رهبر دنیای آزاد. دولت او حتی از به کار بردن واژه «تهاجم» برای توصیف حمله روسیه به اوکراین خودداری کرده و در سازمان ملل علیه قطعنامهای که آن را محکوم می‌کرد، رتی داده است. به نظر میرسد ترامپ بیش از آنکه با دموکراسی اوکراین همسو باشد، به اقتدارگرایی پوتین تمایل دارد.»
شورای سردبیری واشینگتن‌پست پس از اشاراتی مفصل به تاریخچه کینهها و کدورتهای ونس و ترامپ از زلنسکی نوشته است: «حقیقت این است که ایالات متحده ممکن است روزی از تقویت موقعیت پوتین پشیمان شود. هرچند زلنسکی استدلال درستی داشت، اما بحثکردن در این جلسه، موضع او را در مذاکره تضعیف کرد.»
واشینگتن‌پست سپس این درس تاریخ را یادآوری کرده که ضعف در برابر دیکتاتورها جواب نمیدهد.
این روزنامه سرمقاله خود را اینگونه به پایان برده است:«ترامپ باید تصویر بزرگتر را ببیند. اگر هدف او جلوگیری از جنگ جهانی سوم است، باید از درسهای جنگ جهانی دوم استفاده کند. مماشات با دیکتاتورها جواب نمیدهد. پوتین، که سابقهای طولانی در کاگب دارد، تنها به قدرت پاسخ میدهد، نه به ضعف. او به قاطعیت احترام میگذارد، نه به چاپلوسی. رییس‌جمهوری آمریکا اگر واقعا میخواهد مانع پیشروی پوتین شود، باید با او همانقدر تند و بیپرده برخورد کند که روز جمعه با زلنسکی برخورد کرد.
