بهای دلار از ۹۴ هزار تومان عبور کرد و قیمت برخی کالاها تا ۶۰۰ درصد افزایش یافت. در این شرایط فعالان کارگری می‌گویند به نرخ تورم سالانه که از سوی بانک مرکزی و مرکز آمار اعلام می‌شود اطمینان ندارند و سبد حداقل معیشت را ملاک بهتری برای تعیین کف دستمزد در شورای عالی کار می‌دانند.
در ادامه افزایش قیمت ارز، بهای هر دلار آمریکا در بازار آزاد ایران، دوشنبه ۲۲ بهمن از ۹۴ هزار تومان عبور کرد.
قیمت دلار در ۲۲ بهمن سال گذشته حدود ۵۵ هزار تومان بود که اکنون افزایش ۷۰ درصدی یافته است.
بالا رفتن قیمت ارز پس از صحبت‌های علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، مبنی بر این‌که «مذاکره با آمریکا عاقلانه، هوشمندانه و شرافتمندانه نیست»، شتاب بیشتری گرفته است.
خبرگزاری ایلنا در گزارشی درباره تورم سالانه کالاهای خوراکی مانند سیب‌زمینی نوشت: «در ۲۳ بهمن ۱۴۰۲، قیمت هر کیلو سیب‌زمینی در بازارهای تره‌بار ۱۱ هزار تومان بود. امروز قیمت هر کیلو سیب‌زمینی به حدود ۶۰ هزار تومان رسیده و این یعنی یک تورم ۵۵۰ تا ۶۰۰ درصدی در یک کالای اساسی.»
به نوشته ایلنا، در عرض دو هفته تقریبا همه کالاهای اساسی کف بازار از کره و روغن گرفته تا برنج و لبنیات، بین ۵۰ تا ۱۱۰ درصد گران شده‌اند.
بر اساس این گزارش، یک‌دهم حقوق ۱۰ میلیون تومانی یک کارگر شاغل یا بازنشسته حداقل‌بگیر، تنها پول ۱۰ کیلو برنج است.
از سوی دیگر، بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، تورم ماهانه خانوارهای کشور در دی ماه برابر ۲.۹ درصد و تورم سالانه دی ماه، ۳۲ درصد بوده است.
بیشتر بخوانید: خرج زندگی خانوارهای کارگری در ایران با دو شیفت کار هم تامین نمی‌شود
یدالله فرجی، فعال صنفی کارگران بازنشسته، در گفت‌وگو با ایلنا تاکید کرد که بحث‌هایی مثل نرخ تورم و داده‌های مرکز آمار، تطابق خود را با واقعیت از دست داده‌اند: «این‌که از سال قبل تا الان، کالاهای اساسی مورد نیاز زندگی مردم ۳۰ یا ۳۵ درصد گران شده باشد، غیرواقعی است.»
این فعال کارگری با تاکید بر این‌که خود با حقوق زیر ۱۰ میلیون تومانی، تورم را با پوست و گوشت و استخوان لمس میکند، گفت: «تورم واقعی همان آوار ویرانگریست که بر سر خانوادهها فرود آمده است.»
ایلنا در پایان گزارش خود به اعضای کارگری شورای عالی کار توصیه کرد که یک پایه مزد حداقل ۲۵ میلیون تومانی برای کارگران شاغل و بازنشسته تعیین کنند و نوشت: «با دستمزدی کمتر از این، زندگی دیگر زندگی نیست.»
کالابرگ برای ۵۰ میلیون ایرانی
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت مسعود پزشکیان، ۲۲ بهمن در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس از تصمیم دولت برای ارائه دو نوبت کالابرگ تا پایان سال جاری خبر داد.
مهاجرانی از وضعیت اقتصادی این روزهای کشور که به بحرانی برای جمهوری اسلامی تبدیل شده است، به عنوان «تکانههای اقتصادی که طبقه محروم بیش از همه از آن آسیب میبیند»، نام برد.
پزشکیان پیشتر با انتقاد از نظام تامین و عرضه کالا در کشور گفته بود تعداد زیادی از مردم در کشور دچار مشکل هستند و نیاز به دریافت بسته معیشتی دارند.
به گفته او، هفت دهک مردم ایران باید چنین کمکهایی را دریافت کنند.
احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت پزشکیان اعلام کرد که با مبلغ ۱۵ هزار میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته شده برای این طرح، تنها میتوان برای افراد تحت پوشش نهادهای حمایتی، کالابرگ تخصیص داد.
میدری با بیان این‌که در مرحله اول تنها سه دهک کالابرگ دریافت خواهند کرد، گفت که این طرح در نهایت حدود ۵۰ میلیون نفر را تحت پوشش قرار میدهد.
تاریخچه کوپن (کالابرگ) در ایران
ماجرای کوپن و کالابرگ در ایران به سال ۱۳۵۹ بازمیگردد که ستادی موسوم به «بسیج اقتصادی کشور» در دولت شکل گرفت.
یکی از اصلیترین وظایف این ستاد، تامین کالاهای اساسی همچون قند، شکر، پودر شوینده، صابون، روغن، گوشت و برنج از طریق توزیع کوپن در زمان جنگ ایران و عراق بود و در ادامه موارد دیگری همچون دفترچه مشق، پارچه چادری و سیگار به لیست آن اضافه شد.
کوپن در زندگی مردم در ابتدای دهه ۷۰ رنگ باخت اما تا پایان دهه ۸۰ و آغاز «پرداخت یارانه»، به حیات خود ادامه داد.
اکنون به نظر میرسد کوپن یا کالابرگ در سالگرد انقلاب ۵۷ و با وجود بر سر کار آمدن چهاردهمین دولت جمهوری اسلامی، از خاطرهها به زندگی روزمره مردم بازمیگردد.
