محمود صادقی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی از مجازات اداری بیش از ۱۵۰۰ استاد دانشگاه در ایران به دلیل همراهی با اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» که پس از جان باختن مهسا امینی به راه افتاد، خبر داد.
صادقی که اکنون دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌هاست، روز شنبه به وبسایت جماران گفت: «من شنیدم حدود ۱۵۰۰ نفر بیانیه‌ها را امضا کرده یا در خصوص وقایع ۱۴۰۱ اظهارنظر و مصاحبه داشتند» و «خیلی از این‌ها در شرایط رسمی قطعی بودند و نمی‌توانستند کاری با آن‌ها بکنند و در ترفیع سالانه با مشکل روبه‌رو می‌شدند.»
علاوه بر این آمار، او افزود: «در سال‌های اخیر بین ۸۰ تا ۹۰ نفر از اساتید دانشگاه‌ها اخراج یا لغو قراداد شدهاند.»
صادقی گفت: «تعداد قابل توجهی هم در مراحل جذب بودند و بخش عمده‌ای از مراحل جذب آن‌ها هم سپری شده بود و در مرحله مصاحبه و شراطی عمومی حذف شدند.»
خیزش سراسری «زن، زندگی، آزادی» در ایران، با جان باختن مهسا-ژینا امینی در شهریور ۱۴۰۱ پس از دستگیری به دست عوامل گشت ارشاد آغاز شد.
این اعتراضات فورا به جنبشی در سراسر ایران تبدیل شد و دانشجویان و استادان دانشگاه به صف معترضان پیوستند.
جمهوری اسلامی هم‌زمان با سرکوب دانشجویان معترض، سرکوب و اخراج استادان دانشگاه حامی دانشجویان را نیز آغاز کرد.
این اظهارات صادقی در شرایطی صورت گرفته که اخیرا مسعود پزشکیان از دستور خود برای بازگرداندن استادان اخراجی خبر داده است.
رو پنج‌شنبه در مراسم معارفه حسین سیمایی صراف به‌عنوان وزیر علوم دولت چهاردهم، پزشکیان از سیمایی صراف خواست تا در قرارداد همه اساتیدی که تاکنون اخراج یا لغو قرارداد شدهاند بازنگری کند و «دانشجویان را برگرداند».
او گفت: «️دانشجو اعتراض می‌کند، من باید جوابش را بدهم؛ یا حرفش حق است که باید اطاعت کنم یا این که اشتباه می‌کند که هدایتش می‌کنم.»
تاکید پزشکیان در شرایطی است که فشارهای امنیتی جمهوری اسلامی بر دانشجویان معترض همچنان ادامه دارد.
به‌تازگی یکتا میرزایی، دانشجوی دانشگاه تهران و ریحانه ابراهیم‌وندی، دانشجوی دانشگاه الزهرا خبر دادند که هر کدام به دو ترم محرومیت از تحصیل محکوم شدهاند.
محکومیت میرزایی به دلیل مخالفت با حجاب اجباری و حکم ابراهیم‌وندی به اتهام «ایجاد آشوب و نشر اکاذیب» است.
خبرنامه امیرکبیر و دانشجویان متحد در روزهای قبل گزارش دادند که در یک ماه گذشته بیش از ٢٠ دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به تعلیق از تحصیل محکوم شدهاند.
صادقی درباره دلایل اخراج یا مجازات استادان افزود: «عمدتا به دلایل واهی بود که بعضا خود هیات جذب رد میکردند و بعضا هم به استعلام از نهادهای امنیتی مستند میکردند. یعنی خیلی از آن‌ها به دلایل واهی بود و بعضا دلایل سیاسی و سوء ظنهایی که متاسفانه به افراد داشتند.»
او درباره بازگشت شریفی زارچی، یکی از استادان اخراج شده دانشگاه شریف به این دانشگاه، گفت: «من فکر می‌کنم برگرداندن موردی افراد اقدام خوبی است، ولی باید توسط رییس جمهوری و وزیر علوم فرآیندها اصلاح شود؛ یعنی فرآیند جذب و تبدیل وضعیت اصلاح و شفاف شود و این مهمتر از برگرداندن افراد است.»
نماینده پیشین تهران در مجلس گفت که از پزشکیان و کسانی که دوره جدید در شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار میگیرند، انتظار دارد «اختیارات و استقلال دانشگاه و همچنین معیارهای آکادمیک که در دوره قبل به شدت خدشهدار شده بود را به صورت فرآیندی اصلاح کنند.»
هم‌زمان با این اظهارات، ابوالفضل ابوترابی، عضو کمیسیون امور داخلی کشور در واکنش به سخنان پزشکیان درباره بازگشت اساتید و دانشجویان اخراجی به «دیدهبان ایران» گفت: «پزشکیان نمیتواند روندهای امنیتی و قضایی را زیر پا بگذارد.»
او افزود: «اگر اظهارات پزشکیان در این مورد ادامه پیدا کند، مجلس موضع خواهد گرفت.»
موضوع اخراج استادان دانشگاه در ماههای اخیر خبرساز بوده است.
اواسط تیرماه، اعتماد نوشت در ادامه کنار گذاشته شدن و اخراج استادان برخی دانشگاه‌ها، رسول رسولیپور و سیدحسین سراجزاده، استادان دانشگاه خوارزمی به دلیل حمایت از دانشجویان معترض یا تفکرات مستقل، به صورت اجباری از کار بازنشسته شدند.
در مردادماه نیز، روزنامه اعتماد چاپ تهران، جزئیات تازهای از روند اخراج یا برکنار شدن سه استاد دانشگاه در ایران منتشر کرد و نوشت گرچه طبق قانون، عمر دولت سیزدهم تمام شده است اما تصمیمها و امضاهای این دولت هنوز و همچنان قربانی میگیرد.
همچنین در شهریورماه، خبرنامه امیرکبیر گزارش داد محمود ممتازپور، استادیار دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با پروندهسازی مشترک مدیریت حراست دانشگاه و وزارت اطلاعات، از دانشگاه اخراج شده است.
