شورای شهر تهران با نامگذاری یک خیابان به نام هنیه موافقت کرد
مهدی چمران، رییس شورای اسلامی شهر تهران روز یکشنبه از فوریت طرح نامگذاری یک خیابان در تهران با نام اسماعیل هنیه خبر داد و گفت تمامی اعضای شورای شهر با این فوریت اعلام موافقت کردند
مهدی چمران، رییس شورای اسلامی شهر تهران روز یکشنبه از فوریت طرح نامگذاری یک خیابان در تهران با نام اسماعیل هنیه خبر داد و گفت تمامی اعضای شورای شهر با این فوریت اعلام موافقت کردند
در حالی که بر اساس گزارشها، جمهوری اسلامی در تدارک حمله احتمالی قریبالوقوع به اسرائیل است، دفتر سیاسی حماس در قطر با انتشار بیانیهای اعلام کرد رایزنیهای گستردهای را آغاز کرده است تا جایگزین اسماعیل هنیه را برای رهبری این گروه در خارج از غزه انتخاب کند.
از میان چهرههای احتمالی برای رهبری این گروه که از سوی آمریکا و اروپا «تروریستی» شناخته میشود، نام خلیل الحیه و خالد مشعل بیش از دیگران مطرح شده است.
به گزارش شبکه العربیه، یحیی سنوار، رهبر حماس در نوار غزه که تحت تعقیب اسرائیل است، تاکید کرده فرد جایگزین هنیه باید روابط خوبی با جمهوری اسلامی و سوریه داشته باشد.
بر اساس این گزارش، سنوار که اکنون چهره امنیتی شماره یک حماس به شمار میرود، با جانشینی خالد مشعل مخالفت کرده و گفته خلیل الحیه چهره مناسبتری برای جانشینی هنیه است.
رییس دفتر سیاسی حماس، بامداد چهارشنبه ۱۰ مرداد در محل اقامتش در تهران هدف حمله قرار گرفت و کشته شد.
مشعل؛ متحد خامنهای، مانع آتشبس
خالد مشعل از چهرههای ارشد حماس است که از زمان آغاز تشکیل این گروه عضو دفتر سیاسی آن بوده است و در سال ۱۹۹۶ میلادی رییس دفتر سیاسی حماس شد.
مشعل همچون هنیه، پیشتر در سال ۱۹۹۷ میلادی در اردن هدف حمله قرار گرفت، اما پیش از آنکه سم اسپری شده به او موجب مرگش شود، در نتیجه فشار ملک حسین به اسرائیل، پادزهر گرفت و جانش نجات یافت.
مشعل از جمله مقامهای حماس است که بارها به ایران سفر کرده و با مقامهای جمهوری اسلامی از جمله علی خامنهای دیدار و گفتوگو داشته است.از جمله در سال ۱۳۸۴، خامنهای در یکی از دیدارهای خود با او، «پيروزی حماس در انتخابات فلسطين را یکی از غافلگيریهای شيرين الهی و تحقق وعده خدا» توصیف کرد.
مشعل در پیوند با جنگ حماس و اسرائیل گفته تا زمانی که خواستههای حماس محقق نشود، گروگانهای اسرائیلی آزاد نخواهند شد، گروگانهایی که در ۱۰ ماه جنگ، تلاشهای دیپلماتیک و بینالمللی برای آزادی آنها و آتشبس در غزه ادامه داشته است.
خالد مشعل همچنین از چهرههای فلسطینی است که با طرح دو کشوری برای پایان دادن به منازعه میان اسرائیل و فلسطین مخالفت کرده است.
این چهره حماس درباره حمایت جمهوری اسلامی از حماس برای حمله به اسرائیل به شبکه الحدث گفته بود: «حمله برنامهریزی شده بود و ایران و حزبالله با انتقال سلاح و تجربیات خود، از حماس حمایت کردند، حماس خواستار حمایت بیشتر است.»
با وجود تلاشهای گسترده برای آتشبس در غزه، این مقام حماس هرگونه صدای مخالفت با جنگ در این باریکه را رد کرده و گفته بود: «صدای انتقادی به مقاومت در غزه وجود ندارد.»
خلیل الحیه؛ حامی انتقامگیری خامنهای
دیگر چهره مطرح حماس برای جانشینی هنیه، خلیل الحیه است. او هم در مراسم تشییع جسد هنیه در تهران حاضر بود و هم در خاکسپاری او در دوحه قطر. الحیه با تاکید بر «خشم» این گروه گفت جنگ علیه اسرائیل ادامه خواهد یافت.
الحیه در سال ۲۰۰۶ میلادی به عنوان نماینده شهر غزه در شورای قانونگذاری فلسطین انتخاب شد. این چهره حماس حامی حمله هفتم اکتبر به اسرائیل است و آن را برای تغییر «کل معادله» لازم خوانده است.
الحیه همچنین معتقد است حماس موفق شد مساله فلسطین را دوباره به روی میز بیاورد و پس از حمله هفتم اکتبر «هیچکس در منطقه آرامش ندارد.»
در حالی که شیوه حکمرانی حماس در غزه و مشروعیت آن مورد انتقاد است، الحیه در مصاحبهای به نیویورکتایمز گفته بود هدف حماس اداره غزه و تامین آب و برق نیست، بلکه تجدید توجه به مساله فلسطین است.
تعدادی از از بستگان الحیه، مانند پسران و بستگان هنیه، در حملات هوایی اسرائیل در سال ۲۰۰۷ کشته شدند.
الحیه ماننده دیگر چهرههای حماس به حمایت و مدح خامنهای و وعده او برای گرفتن انتقام هنیه پرداخت و ضمن «شجاعانه» خوانده تهدیدهای او برای حمله به اسرائیل از میزبانی جمهوری اسلامی از هنیه تشکر کرد.
حماس؛ چشمانداز دوری و نزدیکی به تهران
رهبران حماس در قطر ساکن هستند و در سالهای اخیر با افزایش تحرکات منطقهای تهران، حمایت گستردهتری از سوی جمهوری اسلامی دریافت کردهاند.
اکنون در حالی مساله نزدیکی به تهران از سوی یحیی سنوار برای تعیین رهبر بعدی این گروه در قطر مطرح شده که پس از کشتهشدن هنیه، گمانهزنیهایی درباره احتمال اختلاف این گروه و جمهوری اسلامی و بیاعتباری تهران برای میزبانیهای آینده این گروه نیز مطرح شده است.
پس از کشته شدن رییس دفتر سیاسی حماس در تهران، اظهارنظر مقامات جمهوری اسلامی در رسانهها داخلی ایران، منجر به واکنش شماری از چهرههای حماس شد.
از جمله پس از آنکه سعدالله زارعی، از اعضای پیشین سپاه و کارشناس صداوسیما کشتهشدن هنیه را به نقطه ضعفهای امنیتی تیم او مرتبط کرد، خالد قدومی، نماینده حماس در ایران سخن او را «غیراخلاقی و مایه تعجب» خواند و با اشاره به تحقیق تیمهای فنی ایران خواستار پرهیز از اظهارنظرهای «شتابزده» شد.
با این حال، تهران همچنان بر ادامه خط حمایت از حماس پایبند مانده و مسعود پزشکیان پنجشنبه گذشته در تماسی تلفنی با الحیه قول داد که جمهوری اسلامی ذرهای از حمایت از فلسطین کوتاه نیاید.
معین با اشاره به چندین پزشکان جوانی که اغلب آنها در دوره دستیاری به سر میبردند و از ابتدای سال تاکنون اقدام به خودکشی کرده و جان باختهاند، از شرایط کاری آنها انتقاد کرد و گفت دستیاران تخصصی و فوقتخصصی، ارزشمندترین سرمایههای علمی- پژوهشی و تخصصی کشور را تشکیل میدهند.
خودکشی پزشکان
انجمن علمی روانپزشکان ایران زمستان سال ۱۴۰۲ در نامهای به ابراهیم رئیسی، رییس جمهوری وقت، درباره خودکشی گروهی از پزشکان جوان و دستیاران پزشکی هشدار داد و خواستار تشکیل کمیتهای از متخصصان برای جلوگیری از تبدیل آن به یک بحران فراگیرتر شد.
از ابتدای سال جاری تاکنون چندین نفر از کادر درمان کشور به دلایل مختلف خودکشی کردهاند.
وزارت بهداشت در فرودین سال جاری از مرگ یک پزشک جوان به نام پرستو بخشی در خرمآباد خبر داد. درحالی که این وزارتخانه ابتلای او به بیماری روانی را رد کرد، اسناد نشان میدهند این پزشک جوان به افسردگی و اضطراب حاد مبتلا بوده است.
علی سلحشور، سرپرست اداره روابط عمومی سازمان نظام پزشکی و برخی کاربران در فضای مجازی با اشاره به نام دو تن از مسوولان بالادستی این پزشک، آنها را مسوول مرگ خودخواسته بخشی معرفی کردند.
به گفته سلحشور یک تن از اساتید داخلی بیمارستان رحیمی خرمآباد نهایت «بیانصافی، توهین و تحقیر» را در حق بخشی انجام داد.
معین با تاکید بر اینکه «اصلیترین علل این تراژدی بزرگ انسانی» در یک فرآیند تشخیصی و آسیبشناسانه قابل بررسی است، گفت: «تحقیر و توهین مداوم در سلسله مراتب آموزشی و خدمات درمانی که به صورت یکطرفه و از بالا به پائین بدون رعایت اصول حرفهای و شئون انسانی اعمال میشود.»
احساس تبعیض و بردگی
وزیر علوم دولت اصلاحات همچنین «احساس تبعیض و ستم و بردگی در ساختار سلامت و نظام اجتماعی» را یکی دیگر از دلایل این خودکشیها دانست و از طرح خدمت خارج از مرکز در نظام پزشکی به عنوان «بیگاری استثماری و اجباری» یاد کرد که هنوز هم با وجود همه خسارات و اعتراضات ادامه یافته است.
در اردیبهشت سال جاری، زهرا ملکی قربانی، پزشکی که مشغول گذراندن دوره طرح خود در استان هرمزگان بود، به دلیل فشار ناشی از شرایط کار و زندگی به حیات خود پایان داد.
تصاویر منتشر شده از پستهای او در رسانه اجتماعی ایکس و استوریهای اینستاگرامیاش نشان میدهند که ملکی به شرایط سخت کاری و ناامنی در بیمارستان محل طرح خود معترض بوده است.
این پزشک جوان حدود یک ماه پیش در یکی از این پستها خبر داده بود که از یک بیمار با شکایت سرماخوردگی، در بیمارستان کتک خورده و کسی به او کمک نکرده است.
او در ادامه نوشت: «اینها یک گوشه خیلی کوچک از عذابهای طرح است. این، بار اولی نیست که کتک خوردم.»
حصر فارغ التحصیلان
به گفته معین «احساس حصر و زندانی بودن» با گروکشی دانشنامه تحصیلی دانشآموختگان و ایجاد مانع برای خروج از کشور و ادامه تحصیل در خارج یکی از علل اصلی «بحران سوگناک از دست دادن کادرهای جوان پرستاری و علوم پزشکی» است.
او با اشاره به اینکه کار و کشیک شبانهروزی و فرساینده دستیاران در بخشهای بیمارستانی و اورژانسها مورد بیتوجهی قرار میگیرد،عدالت و انصاف مسئولان را زیر سوال برده است.
وبسایت خبری تجارتنیوز، اردیبهشت سال جاری، در گزارشی با اشاره به موضوع خودکشی پزشکان در ایران نوشت فاصله زمانی بین خودکشیها از ابتدای امسال تاکنون به ۱۰ روز رسیده و اگر این روند ادامه پیدا کند، تا پایان سال آمار تکاندهندهای به جا خواهد ماند.
این گزارش با استناد به آمارهای رسمی مبنی بر خودکشی پنج پزشک در ۴۷ روز گذشته، نشان میدهد هر ۱۰ روز یک پزشک در ایران خودکشی میکند.
همزمان با این خبر، گزارشهای رسانهای از آزادی میثم جولانی، رضا واثقی، علی لسانی، مهدی لسانی، بهزاد دشتی و پژمان سلیمی، فعالین مدنی تُرک بازداشتشده، خبر دادند.
وبسایت حقوق بشری هرانا درباره این موضوع نوشت که آنها روز شنبه پس از پایان مراحل بازجویی از اداره پلیس اطلاعات و امنیت نیروی انتظامی شهرستان کلیبر آزاد شدند.
این فعالین ترک، روز جمعه با گردهمایی اقدام به برگزاری جشن و اجرای موسیقی در قلعه بابک کردند که در راه بازگشت، به دست نیروهای امنیتی بازداشت و به این مرجع قضایی منتقل شدند.
هرانا در گزارشی دیگر نوشت که شعبه سوم دادگاه انقلاب ارومیه کریمی، قلیزاده، حسنی و عزیزی را به حبس محکوم کرد.
بر اساس حکمی که روز چهارشنبه ۱۰ مرداد به این شهروندان ابلاغ شده، هرکدام از آنها بابت اتهام «عضویت در دسته یا گروه با هدف برهم زدن امنیت کشور» به تحمل دو سال حبس محکوم شدند.
هرانا به نقل از یک منبع نزدیک به خانواده یکی از این شهروندان نوشت: «پیشتر برای این پرونده دو بار قرار منع تعقیب صادر شد، اما با اعتراض خدایی، معاون دادستان، پرونده آنها مجددا به جریان افتاد و در نهایت پس از ۹ سال، این حکم صادر شد.»
این چهار شهروند در مورد این پرونده در خرداد ماه ۱۳۹۴، به دست نیروهای امنیتی در ارومیه بازداشت و پس از حدود یک هفته آزاد شدند.
به نوشته هرانا، قلیزاده، عزیزی و حسنی در سالهای اخیر به واسطه فعالیتهای خود سابقه برخوردهای قضایی و محکومیت را دارند.
برخورد با فعالان مدنی ترک، پیش از این نیز سابقه داشته است.
ایراناینترنشنال در بهمن ماه ۱۴۰۲ در گزارشی از بازداشت دستکم ۱۲ فعال مدنی تُرک در شهرهای تبریز، ارومیه، اردبیل، رشت، تهران، کرج، تکاب و آستارا به دست نیروهای امنیتی خبر داد.
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره فعالان مدنی و سیاسی منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از زمان آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، سیاسی و معترضان از سوی حکومت شدت گرفته و همچنان ادامه دارد.
