طغیان رودخانه و سیلاب، ده‌ها خودروی سوخت‌بران بلوچ را غرق کرد
بر اثر بارش باران و طغیان رودخانه «نهنگ» در نقطه صفر مرزی پیرکور شهرستان راسک، ده‌ها خودروی سوخت‌بر واژگون و غرق شدند.
بر اثر بارش باران و طغیان رودخانه «نهنگ» در نقطه صفر مرزی پیرکور شهرستان راسک، ده‌ها خودروی سوخت‌بر واژگون و غرق شدند.
کمپین «فعالین بلوچ» و حال‌وش، دو رسانه‌ای که اخبار استان سیستان و بلوچستان را پوشش می‌دهند با انتشار ویدیوهایی از وقوع سیلاب در نقطه صفر مرزی پیرکور شهرستان راسک خبر دادند.
بر اساس این ویدیوها، طغیان رودخانه و سیل منجر به غرق شدن ده‌ها خودروی سوخت‌بر شده است.
تاکنون از تلفات و خسارات احتمالی سوخت‌بران آسیب دیده در سیل منطقه مرزی مورتان از توابع شهرستان راسک و مناطق بالادست آن در روز گذشته (دوشنبه ۱۵ خرداد)، گزارشی منتشر نشده است.
سوخت‌بری در استان سیستان و بلوچستان فعالیتی غیرقانونی است اما به گفته کمپین فعالین بلوچ و حال‌وش، بسیاری از شهروندان بلوچ به دلیل وضعیت بد معیشتی مجبورند از مسیرهای صعب‌العبور و رودخانه‌ها تردد کنند که خطرات بسیار زیادی برای آنها به دنبال دارد.
اواخر اردیبهشت ماه هم رسانه‌ها گزارشی درباره جان باختن دست‌کم ۱۲ سوخت‌بر بلوچ طی پنج روز خبر داده بودند که دو تن از آنها نوجوانانی ۱۷ ساله بودند.
حال‌وش گفته بود این قربانیان در اثر شلیک مستقیم ماموران نظامی، تعقیب و گریز و حوداث جاده‌ای جان خود را از دست داده‌اند.
اواخر فروردین ماه امسال هم کولبر نیوز گزارش داد در ۲۱ روز ابتدایی سال جدید، ۱۷ سوخت‌بر به دنبال شلیک نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی یا عوامل دیگری همچون تصادف، آتش گرفتن خودرو یا انبارهای سوخت کشته شده و شش سوخت‌بر نیز زخمی شدند.
بر اساس این گزارش، چهار نفر از کشته‌شدگان نیز کودک (زیر ١٨ سال) بوده‌‌اند.
به گفته فعالان و رسانه‌های حقوق بشری، محرومیت تعمدی و سیاست تبعیض جمهوری اسلامی در قبال استان‌های مختلف، از جمله سیستان و بلوچستان و کردستان، باعث رشد پدیده‌هایی مانند سوخت‌بری و کولبری شده است.
به گفته کولبر نیوز، افرادی «به ناچار» و تنها برای تامین حداقل معیشت روزانه خود و خانواده «قدم در راه پر خطر سوخت‌بری و کولبری» می‌گذارند در حالی که رژیم و عوامل وابسته به آن، نه تنها ناتوان از رفع این تبعیض‌ها و حل بحران‌های این اقشار از جامعه است بلکه خود نیز به صورت مستقیم و غیر‌مستقیم، در کشتن، مجروح کردن و به خطر انداختن جان و مال این افراد دخالت دارد.
حال‌وش نیز «بی‌توجهی مسوولان و فقدان فرصت‌های شغلی در سیستان و بلوچستان» را عاملی دانست که سوخت‌بری را «به اجبار» تنها راه درآمد ناچیز و امرار معاش شهروندان بلوچ کرده است.
طبق گزارش سالانه حال‌وش در سال ۱۴۰۱، دست‌کم ۸۲ سوخت‌بر در سیستان و بلوچستان جان خود را از دست دادند.
کمپین فعالین بلوچ هم در گزارش سالانه ۲۰۲۲ خود از مرگ دست‌کم ۱۰۵ سوخت‌بر بر اثر تیراندازی بیضابطه ماموران یا بر اثر سانحه هنگام تعقیب و گریز خبر داده بود.
بر اساس گزارش این کمپین، سوخت‌بری از معدود کارهایی است که بسیاری از شهروندان در سیستان و بلوچستان بهدلیل «نبود شغل مناسب و پایدار» به آن روی میآورند و در این مسیر، حوادث جاده‌ای یا تیراندازی نیروهای نظامی جان آنها را تهدید میکند.
