کارگران، معلمان و بازنشستگان هشت تشکل کارگری در ایران در نامهای سرگشاده با اشاره به «سرکوب گسترده» مردم و کارگران، به‌ویژه پس از قتل مهسا امینی، خواستار اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار و پایان مماشات این سازمان با حکومت شدند.
این درخواست که با آغاز به کار صد‌و‌یازدهمین اجلاس این سازمان مطرح شد به افزایش «فقر و فلاکت گسترده» در ایران و همچنین قتل و بازداشت فعالان، کودکان، و دانش‌آموزان به دلیل اعتراض به «استثمار حداکثری حاکم» پرداخته است.
در این نامه آمده نمایندگان اتحادیه‌های کارگری شرکت کننده از ایران، «ما کارگران، ما معلمان و ما مردم ایران را نمایندگی نمی‌کنند»، چرا که آنان «نمایندگان تشکل‌های دولت‌ساخته» هستند.
به جز «اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار و عدم اجازه به هیات این حکومت برای شرکت در اجلاس» امضاکنندگان این نامه همچنین خواهان آزادی فوری همه فعالان زندانیان سیاسی و لغو اعدام‌ها شدند و فهرستی از نامهای برخی از بازداشتی‌ها را منتشر کردند.
در این نامه همچنین به استفاده حکومت از «چماق حجاب» برای سرکوب زنان اشاره شده و آمده: «از همین رو یک محور خیزش مردمی هشت ماه کنونی دفاع از حقوق زن است که خود را در شعار زن زندگی آزادی بیان می‌کند.»
این نامه به امضای شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، شورای سازماندهی کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث)، کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل‌های کارگری،شورای بازنشستگان ایران، صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، سندیکای نقاشان استان البرز، و مدافعان لغو کار کودکان رسیده است.
صد‌و‌یازدهمین اجلاس سازمان جهانی کار از روز دوشنبه ۱۵ خرداد در شهر ژنو شروع به کار کرده و تا تاریخ ۲۶ خرداد ادامه دارد.
