نازنین بنیادی، شیرین عبادی، مسیح علی‌نژاد و عبدالله مهتدی از اعضای «شورای همبستگی و سازماندهی برای آزادی ایران» اعلام کردند: «هر چند شرایط پیش آمده ادامه همبستگی را دشوار کرده است ولی ما ادامه اتحادمان را توشه راه تلاش‌های بعدی خواهیم ساخت.»
این چهار امضاکننده منشور «مهسا» در بیانیه‌ای که روز چهارشنبه ششم اردیبهشت منتشر کردند، نوشتند: «چهار ماه پیش ما از طیف‌های گوناگون و با پیشینه‌های سیاسی متفاوت، از روی باورمان به اهداف و آرمان‌های انقلاب زن، زندگی، آزادی، و در پاسخ به انتظار عمومی جامعه برای ایجاد یک کانون هماهنگی به هم پیوستیم و به گرد منشور مهسا جمع شدیم.»
آنان افزودند: «ما هدفی جز کمک به جنبش در داخل، گسترش روح تکثر و تنوع و تقویت همکاری و همبستگی، که پیام‌های مهم این انقلاب بود، و نیز رساندن صدای جنبش آزادی‌خواهانه مردم به گوش جهانیان، در سر نداشتیم.»
شورای همبستگی برای دموکراسی و آزادی در ایران در روز ۲۱ بهمن ۱۴۰۱ اولین نشست خود را در دانشگاه جرج‌تاون در واشینگتن دی‌سی برگزار کرد.
این شورا که اعضای آن عبارت بودند از شاهزاده رضا پهلوی، حامد اسماعیلیون، شیرین عبادی، عبدالله مهتدی، مسیح علی‌نژاد و نازنین بنیادی، در روز ۱۹ اسفند ۱۴۰۱ «منشور همبستگی و سازماندهی برای آزادی» خود به نام «مهسا» را منتشر کرد.
بنیادی، عبادی، علی‌نژاد و مهتدی در بیانیه روز چهارشنبه خود تاکید کردند: «هدف ما یاری رساندن به مرم برای خواسته اصلی‌شان، یعنی صندوق آزاد رای برای تعیین حکومت دلخواه‌شان است، و رسیدن به آزادی و عدالت و برخورداری از یک زندگی انسانی با تکیه بر مبانی حقوق بشر. می‌خواستیم، و کماکان می‌خواهیم، که در خدمت به این اهداف شریف و انسانی، سهم خود را ادا کنیم.»
در پایان این بیانیه نیز آمده است: «هر چند شرایط پیش آمده ادامه همبستگی را دشوار کرده است ولی ما ادامه اتحادمان را توشه راه تلاش‌های بعدی خواهیم ساخت. منشور مهسا از دل انقلاب زن، زندگی، آزادی، سر برآورده است و تا پیروزی آن معنای خود را از دست نخواهد داد.»
این بیانیه چند روز پس از آن منتشر شده که حامد اسماعیلیون از دیگر امضاکنندگان این منشور با انتشار پیامی از آن کناره‌گیری کرد.
این دادخواه هواپیمای اوکراینی تاکید کرد با تمرکز بر تلاش‌ها برای سرنگونی جمهوری اسلامی، به همکاری با نیروهای پای‌بند به دموکراسی ادامه خواهد داد.
اسماعیلیون درباره علت ترک «گروه همبستگی» نوشت: «گروه‌های فشار از بیرون از جمع با شیوه‌های غیردموکراتیک می‌کوشیدند مواضعشان را تحمیل کنند. در میانه انفعال و منازعات بی‌نتیجه، به آتش دعواهای بیهوده دمیده شد که در فضای آن خون آنها که کشته شدند و رنج آنها که درد می‌کشند به سایه می‌رود.»
تشکل همبستگی برای دموکراسی و آزادی در ایران پیشتر تاکید کرده بود که گام‌های بعدی خود را با حضور کنشگران داخل ایران بر عدالت انتقالی، تشکیل شورای انتقال قدرت و راهکارهای انتقال قدرت به حکومتی دموکراتیک، ملی و سکولار تمرکز می‌کند.
در منشور مهسا نیز آمده بود: «رسیدن به این هدف نیازمند همراهیِ هموطنان متخصص در رشته‌های مختلف است که از آنها دعوت به همکاری خواهند شد تا کمیته‌های تخصصیِ گذار از جمهوری اسلامی را تشکیل دهند.»
این منشور در ۱۷ بند و تحت شش عنوان شامل «حکمرانی دموکراتیک»، «حقوق بشر و کرامت انسانی»، «عدالت، صلح و امنیت»، «پایداری محیط زیستی» و «شفافیت اقتصادی و رفاه»، باورهای مشترک نیروهای خواهان تغییر نظام جمهوری اسلامی را برای رسیدن به ایران دموکراتیک تشریح کرد.
