یک سال پس از حمله نیروهای لباس‌شخصی به تماشاگران زن در ورزشگاه مشهد در حاشیه بازی ایران - لبنان، پرسپولیس قصد کرده این ورزشگاه را به عنوان استادیوم خانگی معرفی کند، غافل از اینکه ورود زنان به ورزشگاه‌ها در مشهد، ممنوع است و مسئولان ورزشی مشهد چندان از این ایده خوشحال نشده‌اند!
ورزشگاه آزادی، استادیوم خانگی پرسپولیس و استقلال، فرسوده و پیر است و امکان میزبانی مسابقات داخلی را ندارد، بازی‌های بین‌المللی که بماند. حتی مسابقه دوستانه ایران - روسیه هم منجر به آبروریزی جهانی شد.
نور ضعیف، نداشتن گواهی ایمنی، مشکل خروجی‌های اضطراری و سکوهای ناایمن ورزشگاه آزادی، چهار ایراد اصلی و اساسی ورزشگاه خانگی پرسپولیس است که باید تا ۳۰ فروردین، آخرین مهلت دریافت مجوز حرفه‌ای برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا، برطرف شود. اما ناگفته پیداست که هیچ‌کدام از این موارد تا دو هفته آینده قابل حل نیست؛ ورزشگاه آزادی نیاز به بازسازی دارد و با ترمیم‌های سطحی، ایرادات اساسی برطرف نمی‌شود.
روزنامه فرهختگان، رسانه اصولگرای وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی، خبر داده که رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس، قصد کرده ورزشگاه امام رضا مشهد را به عنوان ورزشگاه خانگی پرسپولیس معرفی کند. ورزشگاهی تقریبا نوساز که امکانات مناسبی هم دارد. اما شاید ایراد بزرگ این ورزشگاه، ساخته شدن در مشهد باشد!
به یک سال پیش برگردید؛ بازی ایران - لبنان، آخرین مسابقه تیم ملی در مقدماتی جام جهانی. درحالی که فدراسیون فوتبال با انتخاب‌های گزینشی، بحران خودساخته جمهوری اسلامی برای منع ورود زنان به ورزشگاه‌ها را لاپوشانی کرده بود، نیروهای لباس شخصی و امنیتی، با اسپری فلفل به هواداران زن در پشت درهای ورزشگاه مشهد حمله کردند و با آنها درگیر شدند.
فضاحتی که در نوروز ۱۴۰۱ در مشهد به بار آمد، هنوز مبهم باقی‌مانده و عوامل و آمران آن مشخص نشده‌اند. فیفا هم چندبار به فدراسیون فوتبال مهلت داده تا تکلیف حمله به تماشاگران زن در یک بازی معمولی و بدون جنجال فوتبال را مشخص کند.
با این توصیف مشخص است که مسئولان ورزش مشهد که نشان داده‌اند توانایی سرشاخ شدن با نیروهای سیاسی تندرو و ضدزن در این شهر که عمدتا گوش به فرمان احمد علم‌الهدی، امام جمعه مشهد و نماینده علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در خراسان رضوی، هستند را ندارند، از این پیشنهاد خوشحال نشده‌اند، چه اینکه بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا الزاما باید با حضور تماشاگران زن برگزار شود.
روزنامه اصولگرای فرهیختگان دراین باره نوشته است که تصمیم باشگاه پرسپولیس «با استقبال چندان خوبی از سوی مشهدی‌ها مواجه نشده است».
روزنامه دانشگاه آزاد اسلامی به برگزاری بازی ایران و لبنان در ورزشگاه امام رضا مشهد اشاره کرده که با تصمیم احسان اصولی در فروردین ۱۴۰۱ اتفاق افتاد که با توجه به «آن حواشی در مورد راه ندادن زنان به ورزشگاه رخ داد، مدیران ورزشی این استان و همچنین ورزشگاه امام رضا، چندان موافق برگزاری بازی‌های پرسپولیس در لیگ قهرمانان در این ورزشگاه نیستند. مدیران مشهدی این نگرانی را دارند که باز هم اتفاقات بازی ایران و لبنان تکرار شود. اتفاقی که در‌صورت تکرار می‌تواند عواقب بدی برای فوتبال ایران داشته باشد.»
بحران ورزشگاه خانگی مناسب، می‌تواند دردسر بزرگی برای نماینده دولتی فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا ایجاد کند. با وجود ورزشگاههایی که در شهرهای مختلف ایران امکان میزبانی بین‌المللی یک مسابقه فوتبال را دارند، اما پرسپولیس گزینههای چندانی برای بازی ندارد، با توجه به جنجالهای همیشگی با سپاهان، تراکتور و فولاد، نه در نقش جهان اصفهان می‌تواند برود، نه در تبریز و ورزشگاه یادگار، خانه تراکتوریها جایی دارد و نه در خوزستان و فولاد آرنا می‌تواند میزبان باشد.
دیگر شهرهای بزرگ ایران مثل شیراز و کرج، ورزشگاه مناسبی ندارند. تنها گزینهها، تهران و مشهد هستند که یکی فرسوده است و دیگری در یوغ تندروهای ضدزن حکومتی.
