تصاویر مهسا امینی و امیر نصرآزادانی روی بوئینگ ۷۸۷
هواپیمای انریکه پینیرو، خلبان، فیلمساز و فعال حقوق بشر برزیلی- ایتالیایی یک بوئینگ ۷۸۷ را با پیامی علیه رژیم ایران طراحی کرد.
هواپیمای انریکه پینیرو، خلبان، فیلمساز و فعال حقوق بشر برزیلی- ایتالیایی یک بوئینگ ۷۸۷ را با پیامی علیه رژیم ایران طراحی کرد.
و این کار را در اعتراض به احتمال اعدام امیر نصرآزادانی، فوتبالیست حامی اعتراضات اخیر به جمهوری اسلامی پس از مرگ مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد، انجام داده است. در این اعتراضات تاکنون باعث بیش از ۵۰۰ نفر کشته شده اند.
روی بدنه هواپیما نوشته شده: «هیچ زنی نباید مجبور به پوشاندن سر خود باشد. هیچ زنی بخاطر نداشتن حجاب نباید کشته شود. هیچ مردی را نباید برای گفتن اینها به دار آویخت...».
این پیام به امیر نصرآزادانی، فوتبالیستی که از اعتراضات حمایت کرد و به اعدام محکوم شد اشاره دارد.
هواپیمای بوئینگ ۷۸۷ پینیرو که از آن برای فعالیتهای بشردوستانه خود استفاده می کند و با پیام هایی علیه رژیم ایران در ایزیزا طراحی شده بود.
پینیرو، گفته: «ما با این هواپیما به همه جا پرواز می کنیم، به فرودگاه های مهم می رویم تا توجه را به این موضوع جلب کنیم و سعی کنیم این جنون را متوقف کنیم."
او با این هواپیما بیش از پنج هزار پناهجو از کشورهای مختلف مانند افغانستان، اوکراین و نیجر را جابجا کرده است و اکنون نیز می خواهد آن را به بنری علیه حجاب اجباری تبدیل کند.
یکی از زیرمجموعههای وزارت راه و شهرسازی رسما اعلام کرده سکوهای ورزشگاه آزادی امکان فروریختن ناگهانی دارند؛ بلایی که ناگهان سر متروپل، ورزشگاه متقی ساری و پلاسکو آمد.
علی دایی در یکی از اعتراضات مکتوبش به جمهوری اسلامی در همین اعتراضات اخیر، نوشته: «در کدامین ورزشگاهی که شما ساختهاید، من به اینجا رسیده و دیده شدهام.» اشاره مستقیم علی دایی به ناتوانی جمهوری اسلامی است که در ساخت یک ورزشگاه بزرگ که خاطرات عمومی مردم ایران را میزبانی کرده باشد، ناتوان بوده. ورزشگاه آزادی (آریامهر)، بزرگترین و معروفترین استادیوم ورزشی ایران در دنیا، نیم قرن پیش با طراحی عبدالعزیز فرمانفرمائیان، طراحی کرد و ساخت و نوستالژیهای ملی زیادی به خود دیده. اما اکنون گرفتار فرسودگی و بازسازیهای نصفه و نیمه شده است.
ورزشگاهی که غیر از مشکلات شبکه برق، نور و جمع آوری آبهای سطحی، فرسودگیهای اساسی در سازه دارد. آخرین بازسازی پر سر و صدای ورزشگاه آزادی، در آبان ۱۳۹۷ بود؛ به بهانه صعود پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا، کنفدراسیون فوتبال آسیا فدراسیون فوتبال را برای بازسازی این سرمایه ملی تحت فشار گذاشت و تهدید کرد که اگر اقدامات فهرست شده انجام نشود، پرسپولیس مجبور به بازی در کشور دیگری می شود.
در آن بازسازی محدود که ناگهان تعدادی سرویس بهداشتی هم کشف شد، اما هیچ توجهی به مقاومسازی سکوهای تماشاگران نشده بود و بیشتر بزک کردن ورزشگاه برای خوشآمد AFC انجام شد. البته از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ وزارت ورزش فقط سه زون از ۷۲ زون ورزشگاه را مقاوم سازی کرد. در فاز بعدی قرار بوده ۱۵ زون دیگر از ورزشگاه مقاوم سازی شود.
در همان زمان فرهاد نیکوخصال، مدیر وقت ورزشگاه آزادی اعلام کرد که بیشترین فعالیت بازسازی در بخش ویآیپی، اصلاحاتی در معابر، جایگزینی صندلیهای قدیمی، اصلاح اتاق داوران، دبیرخانه کنفدراسیون آسیا، اتاق ناظرین، اتاق بررسی دوپینگ، کنفرانس خبری و محوطه میکسدزون و اصلاح پشت دروازهها بودهاست.
همین حالا بازسازی کنید، ۲۵ سال هم دیر شده!
یکی از بازسازیهای پرهزینه و طولانی ورزشگاه آزادی، در سالهای ۸۱-۸۲ انجام شد؛ صندلی به طبقه اول اضافه شد و چمن و زیرسازی آن تغییر کرد. اکنون و پس از ۲۰ سال، مدتی است که خبرها و تصاویر مختلفی از نشست سکوهای تماشاگران و وضعیت بحرانی در طبقه دوم جایگاه تماشاگران حکایت دارد؛ حمزه شکیب، رییس سازمان نظام مهندسی چندی پیش دراینباره به خبرآنلاین گفته: «ایراد اصلی مربوط به طبقه دوم ورزشگاه است؛ترکها طرههای طبقه دوم آشکار است و شرایط بحرانی دارد. از نظر من ایراد اصلی در این طبقه است که باید برایش فکر اساسی شود.»
پیش از شکیب البته احمد مددی، مدیر پیشین ورزشگاه آزادی در هشدارهای صریحتری، گفته بود: «ورزشگاه آزادی با پدیده «شکست سکوها» مواجه شده و با توجه به اینکه زیر این سکوها عمق وجود دارد و احتمال آسیب و حادثه است.»
او گفته باید ورزشگاه آزادی پس از نیم قرن، حتما بازسازی شود: «من تحقیقاتی انجام دادم و ورزشگاه بزرگ دنیا هر ۲۵ الی ۳۰ سال بازسازی شده است اما در ورزشگاه آزادی ۵۰ سال است که این اتفاق رخ نداده است. برخی هنوز باور ندارند و برخی آن را شیطنت می دانند اما مگر می شود به مردم دروغ گفت.»
مدیر پیشین ورزشگاه آزادی برای تصویرسازی از میزان خطرناک بودن استادیوم آزادی، آن را با متروپل آبادان که اوایل امسال ناگهان فروریخت، مقایسه کرده: «در یک سال اخیر بارها تعداد زیادی از سکوها در مناطق مختلف فرو ریختهاند و مجبور به ترمیمهای مقطعی شدیم، مستندات آن هم موجود است. در آخرین بازی استقلال و نفت مسجدسلیمان در لیگ گذشته هم شاهد بودید که قسمتی از سکوها برگشت. نمیدانم چرا برخی دوست ندارند واقعیتها به مردم گفته شود، آیا باید منتظر باشیم که یک متروپل دیگر رخ دهد؟ تأکید میکنم آخرین بررسیهایی که انجام شده است، نشان میدهد که نقاط خطرزا، برخی سکوهای آزادی را تهدید میکند و احتمال صدمات و آسیبهای جدی به تماشاگران وجود دارد.»
سکوهایی که احتمالا روی سر هواداران آوار میشوند
مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال پس از جام جهانی، تاکید زیادی داشت که دربی ۹۹ را با تماشاگر برگزار کند، هرچند نهادهای امنیتی این اجازه را به سازمان لیگ ندادند، اما شاید اگر دربی برگزار میشد و حتی نیمی از ظرفیت استادیوم آزادی هم پر میشد، باید یک فاجعه را به چشم میدیدیم. استادیوم آزادی اکنون کمی بیشتر از ۷۸ هزار نفر ظرفیت دارد و برگزاری هر مسابقه پرتماشاگر در آن یکی از پرریسکترین اجتماعات عمومی است.
به گفته مدیر پیشین ورزشگاه آزادی، باید ۶۹ زون سکوهای ورزشگاه آزادی سبکسازی شوند: «اخیرا با پیگیری صورت گرفته مناقصه ۱۵ زون از ۶۹ زون برای سبک سازی اتفاق افتاده است، اما کافی نیست و باید همه ۶۹ زون سبک سازی شود تا ورزشگاه آزادی پویا و فعال باشد.»
حمزه شکیب، رییس سازمان نظام مهندسی هم دراینباره گفته: «مشکل همین مشکل ترک های زون هست که البته دوستان می گفتند بخش هایی را در این زمینه ترمیم کرده اند. البته با همین مشاهده میدانی چشمی هم می شد دید این ترمیم انجام گرفته چندان اصولی نبوده و وزن زیادی را به ستون ها تحمیل کرده است. هرچند دوستان اعتقاد داشتند که این ترمیم ها استاندارد است اما بر اساس تجربه ای که دارم فکر می کنم این ترمیم انجام گرفته باعث سنگین شدن زون ها شده است.»
نکته جالب اینجاست که با وجود همه این ایرادات، عاصم یوسفی مسئول شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی اعلام کرده بعد از ۵۰ سال برای استادیوم آزادی گواهی ایمنی گرفته است، ظاهرا همه ترمیم هم در مدت فقط دو ماه انجام شده است؛ تعطیلی لیگ به بهانه جام جهانی تا دربی ۹۹.
او گفته: «در ۱۵ ماه گذشته از یک شرکت که نماینده یک شرکت بین المللی که مجوز استاندارد دارد، دعوت کردیم و روی ورزشگاه کار کردند و یک گواهی به ما دادند. این گواهی همان گواهیست که ای اف سی از ما درخواست کرده بود! تطبیق مواردی است که ای اف سی از ما ایراد گرفته است.»
اما وزارت راه و شهرسازی چنین چیزی را رد میکند؛ محمد مهدی حیدری رئیس مرکز تحقیقات راه و مسکن و شهرسازی گفته: «بر اساس بررسی های انجام گرفته تعدادی از سکوهای ورزشگاه نیاز به مقاوم سازی داشتند. ما حتی به آنها اعلام کردیم در سکوهایی که مشکل دارند و نیاز به ترمیم و مقاوم سازی دارند طرفداری ننشیند یا در صورت لزوم کمتر از نیمی از گنجایشش روی آن سکوهابنشینند. اما اینکه گفته اند مجوز ایمنی صادر شده حتی نمی دانیم که این مجوز را چه شرکتی برای شان صادر کرده و اقلا تحقیقات ما در این زمینه به پایان نرسیده است.»
این روایتی است از استقبال ایرانیان از پله که کیهان ورزشی چاپ کرده؛ اردیبهشت ۱۳۵۱ که تیمسار خسروانی رئیس باشگاه تاج از تیم سانتوز، تیم همیشگی پله که آن روزها در ترکیه اردو داشت، دعوت کرد تا چند روزی سفر را طولانی کند و به ایران بیاید ۵۰ سال قبل روزی که پله به تهران آمد، وارد فرودگاه مهرآباد شد و جمعیت قابل توجهی از ایرانیان به استقبال او رفتند.
تیم برزیلی با ۲۴۰ هزار تومان که از تیمسار خسروانی گرفت، برای بازی به تهران آمد.
تیم ملی در پیونگ یانگ بود برای بازی با کره شمالی. از آنجا هم قرار بود به کشور تایلند برود تا در جام ملتهای آسیا حضور یابد. حجازی، کارگرجم، قراب، جباری، حق وردیان و غلامحسین مظلومی و همه ستارگان تاج همراه تیم ملی در شرق آسیا بودند به همین دلیل پیشنهاد شد به جای تیم تاج، تیم منتخب تهران با بازیکنان برتر تیم های مختلف که ملی پوش نبودند به مصاف تیم سانتوز برود.
دو گل پله مردود شد!
تیم منتخب با این ترکیب به میدان رفت؛ کیوان نیک نفس درون دروازه، حسن حبیبی و مهدی لواسانی در دفاع، عزت جان ملکی و مسعود معینی مدافعان کناری، همایون شاهرخی، نصراله عبدالهی (رودروی پله) و اصغر ادیبی (بازیکنی از پرسپولیس) در خط میانی. حسین باباخانلو، غلام وفاخواه و پرویز میرزاحسن در خط حمله... با قضاوت عبدالرضا موزون و دستیاری محمد صالحی و منوچهر نبوی این بازی آغاز شد.
در نیمه اول پله گل زد و پرویز میرزاحسن بازی را به تساوی کشاند، بازی تا دقیقه ۸۲ یک - یک بود. داور بازی ۳ گل سانتوز را مردود اعلام کرد، ۲ گل را پله زده بود! اما در ۸ دقیقه پایانی، سانتوز ۴ گل دیگر زد و ۵ - یک برنده شد، تماشاگران شروع به هو کردن تیم منتخب کردند، سوت پایان نواخته شد اما بازیکنان همگی در پی گرفتن عکس یادگاری با پله بودند!
جو حضور پله در ایران آنقدر بود که نام باشگاه دیهیم، یکی از تیم های زیر مجموعه تاج در نارمک، به پله تغییر یافت. باشگاه دیهیم هم استادیوم پله نام گرفت.
مرحوم پرویز ابوطالب، بازیکن سابق تاج و دیهیم و مدرس فوتبال و مربی تیم ملی جوانان، پله را بر بالین پسر تازه به دنیا آمده اش در بیمارستان آسیا برد و نام فرزند نورسیده اش را پله گذاشت. پله ابوطالب بعدها مهندس مکانیک شد نه فوتبالیست.
حجم خبرهای روزانه درباره حضور کریس رونالدو در النصر عربستان سعودی آنقدر بالاست که گویی هیچ خبر دیگری در فوتبال دنیا وجود ندارد، مگر مرگ پله! داستان حضور کریس رونالدو در فوتبال عربستان سعودی از همان روزهای نخست جام جهانی قطر شروع شد و به نوعی رونالدو به تنهایی رقیب همه خبرهای جام ۲۲ شد و هنوز هم این داستان ادامه دارد؛ «کریس رونالدو وارد ریاض شد»، «مدیربرنامههای کریس رونالدو راهی عربستان سعودی شد»، «مشتری جدید رونالدو در همسایگی ایران»، «عمارت شگفتانگیز رونالدو در عربستان سعودی» «توافق نهایی انجام شد: رونالدو در یک قدمی النصر» و…
ماجرای حضور ستاره پرتغالی فوتبال دنیا در فوتبالی که زمانی توسط آلمان در جام جهانی تحقیر شده بود و در جام جهانی ۲۰۲۲ با شکست دادن قهرمان جام در بازی نخست، اعاده حیثیت کرد، داستان حسرتباری برای ایرانیانی است که سالهاست چشم انتظار صعود به مرحله حذفی جام جهانی هستند و دهههاست عروسی به کوچه آنها نرسیده است؛ نه باشگاهی، نه ملی، نه قارهای و نه جهانی.
درجه سهها هم دیگر نمیمانند!
در ضلع شمالی آبهای گرم خلیج فارس داستان فوتبال به وضعیت اسفباری رسیده است؛ بدهی چند ۱۰ میلیون دلاری فدراسیون فوتبال و باشگاههای فوتبال به مربیان و بازیکنان خارجی نه چندان با کیفیت و عموما درجه سه و چهار، هر روز تیغ تعلیق و اخراج از مسابقات بینالمللی را تیزتر میکند، رسواییهای عجیب و غریب مثل تقلب و جعل در مجوز حرفهای باشگاهها آبروریزی تازهای برای فوتبال ایران رقم میزند و افشاگریهایی مثل تبانی و شرطبندی و استفاده از جادوگر در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی و ملی، منع حضور تماشاچیان هر روز به بهانهای و حمله با باتوم و گاز اشکآور به تماشاگران زن و … سرخوردگیهای بیشتری برای هواداران فوتبال، تنها مفر جامعه ایران از ناملایمات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در ۴ دهه گذشته را در پی دارد.
و حالا یک داستان تازه هر روز نقل میشود و زوایای جدیدی از آن رونمایی میشود؛ فرار فوتبالیستهای خارجی از فوتبال ایران. اتفاقی که خیلی ها انتظار داشتند در همان هفتههای نخست شروع اعتراضات دیده شود، اما تا شروع دوباره لیگ برتر به تعویق افتاد و البته با خروج ناگهانی یورگن لوکادیا، مهاجم هلندی پرسپولیس شروع شد و اکنون زمزمه فرار دیگر خارجیهای فوتبال ایران هم شنیده میشود.
رونالدو، سفیر فوتبال عربستان سعودی!
این فرارها از ایران، رقیب دیرین عربستان سعودی در خاورمیانه درحالی است که عربستان سعودی در یک برنامه از پیش تعیین شده، با مذاکره با رونالدو در جام جهانی، توانست رقیب دو دهه خود در فضای رسانهای عرب و جهان را به چالش بگیرد؛ قطر.
و حالا گوشههایی تازه از هدف سعودیها برای استخدام گرانقیمت رونالدو به گوش میرسد؛ رونالدو سفیر فوتبال عربستان سعودی میشود برای کسب میزبانی نخستین جامجهانی سهقارهای؛ مصر، یونان و عربستان سعودی!
گزارشی که روزنامه اسپانیایی مارکا درباره آن نوشته: «رونالدو تا سال ۲۰۲۵ بهعنوان بازیکن برای این تیم بازی خواهد کرد و بعد از آن سفیر پرونده نامزدی عربستان سعودی با مصر و یونان برای برگزاری جام جهانی ۲۰۳۰ خواهد شد.» و البته از این انتقال حداقل ۲۰۰ میلیون یورو نصیب CR7 میشود.
تقریبا مشابه پروژهای که قطریها در سالهای گذشته با ژاوی هرناندز و چند ستاره اسپانیایی دیگر اجرا کردند.
اما مارکا همان روزنامهایست که سه - چهار روز پیش هم به فوتبال آسیا پرداخته بود، اما به فلاکت فوتبال در سرزمین ایران و تیتر یک و عکس خود را به یک فوتبالیست در آستانه اعدام اختصاص داد: «امیر تروریست نیست، ما باید او را آزاد کنیم»
امیر نصرآزادانی، فوتبالیست اصفهانی و بازیکن سابق تراکتور، راهآهن و سپاهانکه به دلیل شرکت در اعتراضات پس از مرگ مهسا امینی بازداشت و متهم به محاربه شدهو در آستانه اعدام قرار دارد. خطری که حتی به سیانان هم رسید. شبکه خبری سیانان روز جمعه در گزارشی که در همکاری با گروه «۱۵۰۰ تصویر» تهیه کرده، نوشته است که دستکم ۴۳ معترض زندانی در ایران در معرض خطر اعدام هستند.
در این گزارش از جمله به امیر نصر آزادانی، بازیکن سابق تیم قوتبال تراکتورسازی تبریز اشاره شد که در جریان اعتراضات اخیر بازداشت شده و مقامات جمهوری اسلامی میگویند او را به «بغی» متهم کردهاند که مجازاتش میتواند اعدام باشد.
همانهایی که هستند هم بروند!
اگر النصر عربستان سعودی مجبور است به دلیل استخدام رونالدو به خاطر قوانین فیرپلی مالی سه بازیکن خارجی را قربانی این انتقال کند، اما از ایران خبر میرسد سازمان لیگ قصد دارد حضور بازیکنان خارجی را در لیگ برتر ممنوع کند، همان بازیکنان درجه سه و چهاری که فقط برای پرکردن جیب دلالها و رسیدن به دلارهایی که از جیب مردم میرود سر از فوتبال ایران در میآورند.
درحالی که به نظر میرسد با ادامه اعتراضات و سرکوب بیسابقه معترضان در ایران، باید منتظر خروج بازیکنان و مربیهای خارجی از فوتبال ایران باشیم، خبرورزشی نوشته به دلیل خروج ناگهانی مهاجم هلندی پرسپولیس، سازمان لیگ تصمیم داردخرید بازیکن خارجی از سوی تیم های لیگ برتری در لیگ بیست و سوم ممنوع شود!
هنوز جزییاتی از این تصمیم اعلام نشده، اما به نظر میرسد این تصمیم دست پیش مدیران فوتبال دربرابر تحریم و امتناع فوتبالیستهای غیرایرانی برای حضور در فوتبال ایران باشد.
فرار فوتبالیستهای خارجی از ایران به دلیل ناامنی و سرکوب گسترده معترضان، صدور حکم اعدام برای فوتبالیستها و ورزشکاران و حتی چند تبعه خارجی درحالی است که پشت پرده انتقال رونالدو به عربستان سعودی نشان دادن جلوههایی از ریاض مدرن است!
سان انگلیس دراینباره نوشته: «النصر در ریاض پایتخت عربستان سعودی مستقر است که دمای آن میتواند از ۵۰ درجه فراتر برود و طوفانهای شن هم در آن رایج است. آنجایی که زمانی یک بیابانی گسترده بود که توسط درختان نخل احاطه شده بود، اکنون به کلانشهری از آسمانخراشها، مراکز خرید پر از طراحان سطح بالا و همچنین مساجد تاریخی بدل شده است. جوانسازی شهر هم از افکار محمد بنسلمان، ولیعهد عربستان سعودیاست که میخواهد کشورش را مدرن کند. آنها فرهنگهای دیگر را پذیرفتهاند و فروشگاهها اجازه دارند برای سومین سال متوالی تزئینات کریسمس را در ویترینشان به نمایش بگذارند. ریاض تعدادی محله ثروتمند دارد. رونالدو و خانوادهاش میتوانند در آلمحمدیه مستقر شوند که در آن زندگی شبانه باورنکردنی از جمله بهترین رستورانهای شهر دیده میشود. یا النخیل محله دیگری که مملو از بهترین مدارس بینالمللی برای آموزش فرزندانشان است، انتخاب خوبی خواهد بود.»
ثروتمندانی که رونالدو میخرند
فوتبال ایران بدهیهای بزرگی دارد؛ استقلال و پرسپولیس وام میگیرند که بدهیها به بازیکنان و مربیان داخلی و خارجی را پرداخت کنند و اگر چیزی باقیماند، وامها قبلی را تسویه کنند، باشگاههای نفتی و معدنی و صنعتی از اندک درآمدهای صادراتی ایران، دستمزدهای چند ده میلیاردی به فوتبالیستها میپردازند و البته همگی همیشه بدهکار هستند.
اقتصاد فوتبال در ایران نه تنها شفاف نیست، بسیاری معتقدند مافیایی هم هست، مانند دیگر بخشهای اقتصاد ایران که هیچ شفافیتی ندارد. اما به تازگی علی فتحاللهزاده، مدیرعامل استقلال از بدهی انباشته ۶۰۰ میلیارد تومانی استقلال تا پایان همین فصل خبر داده است. وضعیتی که برای پرسپولیس هم با چند میلیارد بالا و پایین وجود دارد.
رقمهای سنگینی که در فوتبال ایران جابجا می شود، البته خروجی چندانی برای فوتبال ایران ندارد؛ نه تماشاگران مجوز ورود به استادیوم ها را دارندو نه موفقیت خاصی در مسابقات بینالمللی دیده میشود.
اما فوتبال عربستان سعودی در حالی سراغ کریس رونالدو رفته که قهرمان فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا از این کشور بود و البته تیم ملی عربستان سعودی بود که نخستین شگفتی جام جهانی ۲۰۲۲ را رقم زد؛ باخت آرژانتین با مسی اسطورهای که در روز آخر مسابقات، کاپ قهرمانی را بالای سر برد.
فایننشیال تایمز چند هفته ماه پیش از جام جهانی ۲۰۲۲ درباره سرمایهگذاریهای جدید در فوتبال عربستان سعودی نوشت: «صندوق سرمایه گذاری عمومی عربستان سعودی امسال بیش از 2 میلیارد دلار را به قراردادهای اسپانسری بلندمدت جدید فوتبال اختصاص داده است که نشانه ای از جاهطلبیهای رو به رشد پادشاهی در محبوب ترین ورزش جهان است.»
پس از این بود که خبر مذاکرات النصر با کریس رونالدوی دلخور از منچستر یونایتد منتشر شد و خبرهای جام جهانی را زیر سایه برد.
جالب اینکه سال گذشته صندوق سرمایهگذاری عربستان سعودی باشگاه نیوکاسل انگلستان را خرید.
سان درباره چیزی که رونالدو از این انتقال بدست میآورد مینویسد: «مهمترین چیز برای رونالدو و هرکسی که او را برای باشگاه بعدیاش انتخاب کند، خوشحالی فرزندان اوست. او باید جورجینا رودریگس و فرزندانش کریستیانو جونیور، اوا، متئو، آلانا مارتینا و بلا را در ادامه مراحل فوتبال حرفهایاش در نظر بگیرد. علاوه بر این مبلغی که دستکم ۵۰۰ میلیون پوند تخمین زده میشود به ثروتش اضافه خواهد شد و زندگی در عربستان سعودی میتواند او را پادشاه و جورجینا را ملکه کند. یک عمارت در محوطهای خارج از خانه به دور از چشمان کنجکاو که در آن قوانین سختگیرانه کشور اسلامی عربستان سعودی هم وجود دارد، میتواند راحت و کارساز باشد.»
سان نوشته: «تعداد زیادی مجتمع خصوصی وجود دارد که رونالدو میتواند در یکی از آنها زندگی کند و برای غربیها ایدهآل است. اما اگر رونالدو بخواهد مجموعه املاکش را افزایش دهد گزینههای بالقوه برای شرایط او ایدهآل هستند. یکی از املاکی که نشریه «سان» مشاهده کرده عمارتی بزرگ و ۸ خوابه دارای استخر شنا در اندازه استخر المپیک، اتاق پذیرایی با آبشار فوقالعاده و همچنین سه ویلای مهمان است که در منطقه المقه واقع شده. در صورتی که رونالدو و جورجینا بخواهند سلطنتی زندگی کنند گزینه خدمتکار و راننده هم در دسترس است.»
این روایت را مقایسه کنید با خبرهایی که از بدهیهای سنگینی که باشگاههای فوتبال ایران درباره خانههای اجارهای مربیها و بازیکنان خارجی مشغول به کار در فوتبال ایران دارند!
