با گذشت یک هفته از حمله خون‌بار به آموزشگاه کاج در کابل و کشته شدن دست‌کم ۵۳ دانش‌آموز، هنوز هیچ گروهی مسوولیت این حمله را نپذیرفته است. با گسترده شدن واکنش‌ها به این حمله، دفعات استفاده از هشتگ‌های کاربران شبکه‌های اجتماعی علیه «نسل‌کشی هزاره‌ها» از شش میلیون بار فراتر رفت.
مدتی پس از انفجار انتحاری در روز جمعه هشت مهر در آموزشگاه کاج در منطقه دشت‌برچی در غرب کابل، مقامات طالبان از بازداشت عاملان این حادثه خبر داده و آن را کار «دشمنان اسلام و وطن» خواندند اما هنوز هیچ گروهی از جمله داعش، مسوولیت این حمله را قبول نکرده است.
بیشتر قربانیان این حمله زنان ۱۸ تا ۲۵ ساله «هزاره» بودند که برای شرکت در کنکور آزمایشی در این آموزشگاه حضور داشتند.
طبق آخرین آماری که نمایندگی سیاسی سازمان ملل در افغانستان منتشر کرده، در این حمله دست‌کم ۵۳ نفر کشته و ۱۱۰ نفر دیگر زخمی شدند.
از سوی دیگر بر اساس اطلاعات وب‌سایت شرکت تاک‌واکر (Talkwalker) که داده‌های شبکه‌های اجتماعی را تحلیل می‌کند، دفعات استفاده از هشتگ «نسل‌کشی هزاره‌ها را متوقف کنید»، از مرز شش میلیون عبور کرد.
طبق این آمار، تا زمان انتشار این گزارش، این هشتگ بیش از شش میلیون و ۴۰ هزار بار توییت شده است.
در حالی که از روز جمعه تاکنون بسیاری از کاربران افغانستانی و ایرانی در توییتر با هشتگ StopHazaraGenocide به حمله خونین دشت‌برچی اعتراض می‌کنند تا صدایشان به جهان برسد، روز پنج‌شنبه ۱۴ مهر، گروهی از پناهجویان افغان در شهر زوریخ سوئیس در اعتراض به کشتار هزاره‌ها در افغانستان، تجمع کردند.
تجمع‌کنندگان بر تشکیل کمیسیون بین‌المللی به منظور تحقیق در مورد حمله به آموزشگاه کاج و سایر حملات بر هزاره‌ها و دیگر اقلیت‌ها در افغانستان تاکید کردند.
به اعتقاد این پناهجویان، با حاکم شدن طالبان در افغانستان، حملات در مناطق هزاره‌نشین تشدید شده، افراد این قوم به حاشیه رانده شده‌اند و هیچ مکانیزمی برای حفاظت از آنان وجود ندارد.
روز پنج‌شنبه همچنین زنان در جاغوری افغانستان در اعتراض به کشتار هزاره‌ها تظاهرات کردند و شعار «نسل‌کشی هزاره‌ها را متوقف کنید» سر دادند.
در روزهای گذشته دانشجویان دختر در شهر مزارشریف، ولایت بلخ هم تظاهراتی اعتراضی برگزار کردند.
آن‌ها با تجمع مقابل دانشگاه بلخ و «محکمه ابتدایی ولایتی بلخ»، شعارهایی چون «مرگ بر تعصب»، «عدالت حق ماست»، «نسل‌کشی را توقف دهید»، «هزاره‌کشی را توقف دهید»، «کشتار شیعیان را توقف دهید» سر دادند.
در این تظاهرات شماری از مردان نیز دختران دانشجو را همراهی کردند.
در شهر هرات هم در روزهای گذشته تظاهرات مشابهی شکل گرفت. شماری از دانشجویان دختر در این شهر با همراهی شماری از مردان دست به راهپیمایی اعتراضی زده و شعارهایی چون «نسل‌کشی را متوقف کنید» و «تحصیل حق ماست» سر دادند.
تجمعها و تظاهرات اعتراضی اما با مداخله خشونتآمیز طالبان برای پراکنده کردن معترضان و تیراندازی به سمت آن‌ها همراه بوده است.
حمله به آموزشگاه کاج که بیشترین کشتههای آن دختران هزاره بودند، موجی از همدردی و اعتراض را هم در سراسر جهان برانگیخت.
از جمله فرهاد دریا، خواننده سرشناس افغانستان که همگام با کارزار شبکه‌های اجتماعی خواستار توقف «نسل‌کشی هزاره‌ها» شد، نوشت: «آنچه علیه هزاره‌ها جریان دارد مصداق عینی نسل‌کشی است و صدایش از درون تاریخ به گوش میرسد. چشمپوشی و خاموشی در مورد این نسل‌کشی، بزدلی و خیانت است.»
همچنین در روزهای اخیر تصاویری از کتابها و دفتر خاطرات و یادداشت دختران کشته شده در حمله انتحاری دشت‌برچی منتشر شد که در آن‌ها به آخرین رمانها و کتابهایی که این دختران نوجوان خوانده بودند، اشاره شده است.
از جمله دفترهای یادداشت هاجر و مرضیه که نوشته بودند به تازگی رمان «کیمیاگر» پائولو کوییلو را خواندهاند.
پس از انتشار این یادداشتها، این نویسنده برزیلی توییتی را با عکس این دو دختر دانش‌آموز بازنشر کرد.
علاوه بر این مرضیه در دفتر خاطراتش نوشته بود پس از تسلط طالبان به کتابخانه رفته و کتاب الیف شافاک، نویسنده بریتانیایی-ترکیهای را خریده است.
شافاک هم هزارههای افغانستان را «اقلیت تحت تعقیب» خواند و به کارزار توقف نسل‌کشی هزاره‌ها در شبکه‌های اجتماعی پیوست.
در واکنش به این حمله انتحاری، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان، حمله به دانشآموزان مرکز آموزشی کاج در سال گذشته را یادآوری کرد.
سازمان عفو بینالملل هم ساعاتی پس از این انفجار، بیانیهای صادر کرد و این حمله دهشتناک را «تازهترین مورد از یک رشته حملات به مناطق عمدتا با جمعیت هزاره و شیعه» خواند که یادآوری شرمآوری از «ناکامی و شکست مطلق طالبان، به عنوان مسوولان حاکم، در حفاظت از مردم افغانستان» است.
عفو بینالملل همچنین گفت طالبان از زمانی که روی کار آمده، اقدامات اندکی را برای حفاظت از عموم مردم و به ویژه شیعیان هزاره در مقابل حملات سیستماتیک داعش به مدارس، مساجد، مراکز آموزشی و عمومی انجام داده است.
از زمان روی کار آمدن حکومت طالبان، دختران در افغانستان اجازه حضور در دبیرستان پیدا نکردهاند و محدودیتها برای ادامه تحصیل آن‌ها و حضور در جامعه افزایش یافته است.
از سوی دیگر، حملات خونین نسبت به مردم هزاره و شیعه که مسوولیت آن را اغلب گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) بر عهده گرفته نیز ادامه داشته است.
