حدود ۶۰ فعال سیاسی و مدنی در بیانیه‌ای تاکید کردند که نظام حکمرانی در ایران بیش از هر چیز نیازمند جراحی سیاسی به جای جراحی‌های فریبکارانه اقتصادی و جایگزینی حاکمیت ملی، دموکراتیک و سکولار به جای حکمرانی ولایت فقیه است.
به گفته نویسندگان این بیانیه، حاکمان ایران دچار کمبود بودجه شده و «طبق روال سابق باز تصمیم گرفتند به جای کاستن از هزینه‌های داخلی و منطقه‌ای‌شان و ردیف‌ها و مبالغ بودجه ارگان های سرکوب و نهادهای تبليغاتی و کاستن از غارتگری اليگارش ها، از سهم مردم بردارند.»
در این بیانیه تاکید شده دستگاه تبلیغاتی حکومت باز مانند قبل به جای بیان صادقانه انگیزه اصلی اتخاذ این تصمیم، آن را پشت تعابیر اصلاح و جراحی اقتصادی و «عناوین دهان‌پرکن دیگری پنهان کرده است.»
احمد علوی، آلان توفیقی، نیره توحیدی، مريم سطوت، مليحه محمدی، بهروز خليق، حسن نايب هاشم، حسن يوسفی اشکوری، رضا علیجانی، کاظم کردوانی، مجيد عبدالرحيم پور، محسن يلفانی، مهدی ممکن، مهدی نوربخش و مهرداد درويش پور از جمله امضا کنندگان این بیانیه هستند.
نویسندگان این بیانیه با اشاره به اعتراضات مردمی در چند استان ایران تاکید کردند که «پاسخ حکومت اما همچنان لجبازی و سرسختی با مردم و سرکوب و شلیک بود.»
در این بیانیه همچنین به بازداشت سعید مدنی پژوهشگر، رضا شهابی و ریحانه انصاری فعالان کارگری، کیوان صمیمی، فعال سیاسی، اعضای سندیکای شرکت واحد معلمان، همچنین نسبت دادن اعتراضات معلمان به دو شهروند فرانسوی بازداشت شده و «گروکشی» جان احمدرضا جلالی اشاره شده است.
همزمان با اعتراضات ضد حکومتی در چند استان ایران و کشته شدن چند نفر از معترضان و بازداشت صدها نفر، تعدادی از فعالان سیاسی و مدنی نیز در تهران و شهرهای دیگر بازداشت و احضار شده‌اند.
