خبرنگار آسوشیتدپرس که کمی پس از آزادی تروستیانتس به این شهر رسیده در گزارشی به چهره و وضعیت این شهر پرداخته است.

تروستیانتس، هم‌مرز با روسیه است و نیروهای اوکراینی از رهاسازی شهر، پس از هفته‌ها بودن در تصرف نیروهای روسیه خبر دادند.

بیمارستان شهر ویران و پنجره‌ها به شیشه‌شکسته‌هایی با لبه تیز تبدیل شده بود. ایستگاه قطار بسته بود. مردم شهر با احتیاط گام برمی‌داشتند، مبادا پایشان روی مین برود. ساکنان دوچرخه‌هایشان را در خیابان‌‌هایی که چاله‌هایی در آنها دهان‌بازکرده می‌راندند و از جلوی آوار خانه‌ها می‌گذشتند. اطلاعاتی از شمار جانباختگان در دست نبود.

تانک‌های روسی، مثل جسد سربازان روس در جنگل، سوخته‌ رها شده‌ بودند. یکی از سربازان کش قرمزی به دور پایش بسته بود و بازوی دیگر چنان در بالای سر رها شده بود گویی که در روشنای بعدازظهری تابستانی روی چمن به خواب فرو رفته باشد. سربازی اوکراینی با پنجه کفش به‌آرامی به او زد.

جعبه‌جعبه مهمات این‌سو و آن‌سوی شهر بود. ساکنان شهر کنجکاوانه داخل یک جعبه باز سرک ‌کشیدند.

معلوم نیست که سربازان روس کجا رفتند و یا تحت چه شرایطی فرار کردند و یا اینکه شهر از دست‌درازی آنان در روزهای آینده در امان خواهد ماند یا نه. ولودیمیر زلنسکی، رییس‌جمهور اوکراین، در پیام اخیرش تاکید کرد که وضعیت در شمال شرق و در محدوده خارکیف، نزدیک‌ترین شهر بزرگ به تروستیانتس، همچنان بغرنج است.

اما بازگشت نیروهای اوکراین به تروستیانتس موجب آسودگی خاطر برای کشوری است که امید دارد برخی نیروهای روسیه، با مقاومت سرسختانه اوکراین، عقب‌نشینی کنند.

یک مقام ارشد وزارت دفاع آمریکا که نخواست نام او افشا شود گفت نیروهای اوکراینی تروستیانتس را از تصرف نیروهای روسیه درآورده‌اند. او افزود که بنا بر اطلاعات آمریکا، نیروهای روسیه در نزدیکی کی‌یف، پایتخت‌، بیشتر در وضعیت دفاعی به سر می‌برند و در باقی نقاط اوکراین هم پیشروی کمی داشته‌اند.

روسیه چند روز پیش و با مشاهده بازایستادن نیروهایش از پیشروی در نقاط مختلف اوکراین، اهدافی که در جنگ با اوکراین به دنبال آن بود را به‌گونه‌ای تغییر داد و گفت که هدف اصلی این کشور در دست گرفتن کنترل منطقه شرقی دونباس، محل دو جمهوری خودخوانده لوهانسک و دونتسک است.

زندگی عادی از تروستیانتس، پس از هفته‌ها جنگ، رخت بربسته است.

یکی از ساکنان شهر گفت که «شخصا» آنقدرها از جنگ متاثر نشده و این در حالی است که سه موشک تنها به خانه خود او اصابت کرده بود. او گفت که خانه‌های پشت ایستگاه همه ویران شده‌اند.

او و چند نفر دیگر در سرمای سوزان بیرون زده بودند تا در شهر بچرخند و ببینند از آن چه باقی مانده است.

مهمات منفجرنشده در میدان روبه‌روی ایستگاه قطار تلنبار شده بود. صف سنگرها و شیارها گواهی بر آن بود که نیروهای روسیه تلاش کرده‌ بودند سنگرهایشان را حفظ کنند. در سنگری زیر ایستگاه، با دیوارها و درهای محکم، اتاق‌ها پر از لباس‌های متحدالشکل و جفت‌جفت چکمه نظامی بود.

روی دیوارها، پیام‌های میهن‌پرستانه نوشته شده بود و نقاشی‌هایی از کودکان با پیامی به زبان روسی چسبانده شده بود: «به‌خاطر صلح ممنونیم سرباز». اتاق دیگر به‌‌شکل یک کلینیک درآمده بود. میزها تبدیل به تخت شده‌ بود و سرم‌ها حاضروآماده بود. هیچ‌جا نشانی از خون دیده نمی‌شد.

بسته‌های جیره غذای سربازان روس در میان آوار دیده می‌شد. اما ساکنان شهر گفتند که نیروهای روسیه گرسنه مانده بودند.

یکی از شهرنشینان گفت که نیروهای روسیه عصرها به خانه مردم و زیرزمین خانه‌ها می‌رفتند و موادغذایی مثل خیار، سیب‌زمینی و ترشی می‌دزدیدند.

او گفت که شبه‌نظامیان لوهانسک و دونتسک هم همراه نیروهای روسیه بوده‌اند و تمام شهر در دست آنها بود.

پس از ترک نیروهای روسیه، مردم شهر توانستند نفسی بکشند. آنها همانطور که برای کمک گرفتن صف بسته‌ بودند برای تانک‌های اوکراینی دست تکان می‌دادند.

یکی از اعضای خدمات اورژانس گفت که ماه گذشته تروستیانتس صحنه جنگ بوده است. پرتابه‌ها‌ از بالای سر مردم پرواز می‌کرد و آنها می‌گفتند که می‌ترسند. او گفت که مردم بی‌آب و غذا مانده بودند و وضعیت انسانی هولناک بود. او افزود که وضعیت احتمالا کم‌کم بهتر می‌شود.