کاربران رسانه‌های اجتماعی بلافاصله پس از انتشار خبر جان باختن بهنام محجوبی، درویش جوان زندانی، در بیمارستان لقمان تهران، فوت او را مصداق «قتل زیر شکنجه» و «زجرکش کردن با رافت اسلامی» توسط مقام‌های جمهوری اسلامی خواندند
کاربران رسانه‌های اجتماعی بلافاصله پس از انتشار خبر جان باختن بهنام محجوبی، درویش جوان زندانی، در بیمارستان لقمان تهران، فوت او را مصداق «قتل زیر شکنجه» و «زجرکش کردن با رافت اسلامی» توسط مقام‌های جمهوری اسلامی خواندند.
واکنش به این موضوع روز سه‌شنبه ۲۸ بهمن‌ماه در حالی همچنان در اینستاگرام و توییتر در حال افزایش است که زندانیان سیاسی سابق، فعالان مدنی و مادران کشته‌شدگان اعتراضات سراسری سال‌های گذشته هم به صورت حضوری و یا با انتشار متن‌هایی با درگذشت محجوبی ابراز همدردی می‌کنند.
سعید دهقان، وکیل دادگستری که پرونده برخی زندانیان سیاسی را بر عهده داشته، در توییترش نوشت: «از یک جایی به بعد، دیگر اقدامات غیرانسانی فقط چند اقدام غیرقانونی نیست که ناشی از خطای انسانی باشد؛ بلکه یک استراتژی است برای نشان دادن دندان‌های تیز قدرت!»
حسین باستانی، روزنامه‌نگار، با اشاره به هشدارهای قبلی محجوبی از زندان درباره «بسته شدنش به تخت»، «تزریق آمپول و قرص» و «ادرار روی بدنش» نوشت: «علی‌رغم توجیهاتی که لابد دستگاه قضایی دارد تولید می‌کند، مرگ او مصداق قتل زیر شکنجه است.»
همزمان تصاویر ابراز همدردی و در آغوش گرفتن مادر محجوبی توسط ناهید شیربیشه، مادر پویا بختیاری، جوانی که در جریان اعتراضات آبان ۹۸ کشته شد، به صورت گسترده در حال بازنشر در توییتر است.
فرشته قاضی، روزنامه‌نگار، با انتشار این تصویر نوشته: «باش تا نفرین دوزخ از تو چه سازد، که مادران سیاهپوش داغداران زیبایی فرزندان آفتاب و باد، هنوز از سجاده‌ها سر بر نگرفته‌اند...»
برخی کاربران نیز ویدیو و جملات ابراهیم رییسی، رییس قوه قضاییه، را منتشر می‌کنند که به تازگی گفت زندانیان جمهوری اسلامی از «رافت و رحمت اسلامی» بهره‌مند شده‌اند.
رییسی همچنین درباره وضعیت زندانیان در زندان‌ها اعلام کرد «ما آمادگی داریم درهای زندان‌هایمان را باز کنیم برای دیدن هر کسی که بخواهد در عالم این زندان‌ها را ببیند، مشروط به اینکه ما هم هر زندانی که در جهان اراده کنیم اجازه بدهند ببینیم.»
عادل برکم، فعال مدنی، با نشر ویدیوی سخنان رییسی و استفاده از هشتگ «بهنام محجوبی» نوشت: «حداقل اجازه ملاقات مادر با فرزند در آخرین لحظات را می‌دادید.»
اشاره برکم به جلوگیری از ملاقات مادر محجوبی در بیمارستان با او و هنگام بستری‌اش بوده است.
علی نانوایی، دانشجوی زندانی سابق، هم در پاسخ به همین جمله رییسی نوشت: «در همین راستا، امروز یه زندانی در کمال رافت و رحمت زجرکش شد.»
یک فعال حقوق بشر به نام امجد حسینپناهی هم وضعیت پیشآمده برای محجوبی را محدود به این یک مورد ندانست و نوشت: «هماکنون دهها زندانی سیاسی از رسیدگی پزشکی محروم هستند....دارند زجرکش میشوند.»
تاکید بسیاری از کاربران بر این بود که جان باختن محجوبی با وجود آنکه حین بستری در زندان صورت گرفت، اما آنطور که رضا یونسی، خانواده علی یونسی دانشجوی زندانی، نوشته: «بهنام محجوبی را با شکنجه کشتند.»
جان باختن محجوبی سه روز پس از انتقال دیرهنگام او از زندان اوین به بیمارستان لقمان و در پی وخامت حالش صورت گرفت.
بهنام محجوبی زمستان سال ۱۳۹۶ در جریان حمله نیروهای لباس شخصی و یگان ویژه به خیابان پاسداران تهران، محل زندگی نورعلی تابنده، قطب درویشان گنابادی، بازداشت شد.
او در مرداد ماه ۱۳۹۸ با حکم دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق فراهم ساختن تجمع غیرقانونی» به تحمل دو سال حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت از عضویت در احزاب، گروهها و دستهجات سیاسی یا اجتماعی محکوم شد.
محجوبی پس از احضار به دادسرای اوین، در خرداد ماه سال جاری به واحد اجرای احکام دادسرای اوین مراجعه کرد و بلافاصله بازداشت و برای تحمل دوران محکومیت به زندان اوین منتقل شد.
محجوبی در پیامهایی به قسمتهایی از شکنجهاش در زندان و بازجویی اشاره کرده بود.
این درویش جوان از جمله زندانیان سیاسی بود که توسط ماموران امنیتی دورهای نیز به صورت اجباری به بیمارستان روانی امینآباد منتقل شد.
همسر او، صالحه حسینی، نیز بارها در نامهها و اظهاراتی گفته بود که محجوبی وضعیت سلامتی مناسبی ندارد و نمیتواند شرایط حبس را تحمل کند.
حسینی مسئولیت جان همسرش را با جمهوری اسلامی دانسته بود.
